Αγωνιζόμαστε για την επικράτηση της πιο πρωτοπόρας κοσμοθεωρίας στην ιστορία της ανθρωπότητας... Δεν είναι το μέλλον της Γης ο καπιταλισμός...

Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2018

Ψιλοβελονιά...

Μέσα στην παραζάλη της ονοματολογίας, τόσο οι κοσμοπολίτες όσο και οι εθνικιστές δουλεύουν «ψιλοβελονιά» για να μην ανοίξει επ' ουδενί η συζήτηση για τους πραγμα-
τικούς παράγοντες αστάθειας στα Βαλκάνια και σε άλλες περιοχές, που είναι οι σχε-
διασμοί ΝΑΤΟ - ΕΕ, ανταγωνιστικά προς άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. 
Αυτές τις μέρες «παρελαύνουν» σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα εκπρόσωποι των φορέων που οργανώνουν το συλλαλητήριο της Κυριακής και βγάζουν πατριωτικούς «δεκάρικους». Τσιμουδιά δεν βγάζουν όμως για την ουσία, τους σχεδιασμούς δηλαδή που επιχειρείται να διευκολύνει η διευθέτηση του ονόματος, στο καρδιά των οποίων βρίσκεται η ενίσχυση του ΝΑΤΟ και η θωράκιση των συμφερόντων ισχυρών μονοπωλίων της ΕΕ. Όλοι αυτοί, που τροφοδοτούν εθνικιστικές εξάρσεις, δεν θα έλεγαν κουβέντα αν στο όνομα της ΠΓΔΜ δεν περιλαμβανόταν ο όρος «Μακεδονία» και θα κατάπιναν αμάσητη - όπως κάνουν άλλωστε και τώρα - την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση», που προμηνύει νέα δεινά στα Βαλκάνια. 
Το ίδιο ισχύει και από την ανάποδη, για τους υπερασπιστές του κοσμοπολιτισμού, που εναντιώνονται στο εθνικιστικό συλλαλητήριο. «Καταγγέλλουν» τους εθνικισμούς, τους οποίους όμως τροφοδοτούν και ενισχύουν οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί που οι ίδιοι υπερασπίζονται, στο όνομα της «σταθερότητας και της ασφάλειας». Πρόκειται για αντιπαράθεση καθαρά αποπροσανατολιστική για το λαό, «βούτυρο στο ψωμί» των 
αστικών επιτελείων, που παλεύουν με νύχια και με δόντια να μη διασαλευτεί η στοίχιση 
των εργαζομένων με τις επιδιώξεις της αστικής τάξης για γεωστρατηγική της αναβάθμιση στην περιοχή.

*Σχόλιο από τον Ριζοσπάστη (31 Γενάρη 2018)

Σαν σήμερα... 31 Γενάρη 1966, η ΕΣΣΔ εκτοξεύει το διαστημόπλοιο Λούνα 9 (Luna 9)...

Το Luna 9 ήταν μια μη επανδρωμένη διαστημική αποστολή της Σοβιετικής Ένωσης. 
Στις 3 Φλεβάρη 1966 το Luna 9 έγινε το πρώτο διαστημόπλοιο που κατάφερε μια 
ομαλή προσγείωση στη Σελήνη, ή οποιοδήποτε πλανητικό σώμα εκτός από τη Γη, 
και μπόρεσε να μεταδώσει φωτογραφικά δεδομένα στη Γη από την επιφάνεια ενός 
άλλου πλανητικού σώματος.

Ονειρεύομαι... αγωνίζομαι... διεκδικώ...

Καμιά επανάπαυση...

Ολοένα και πιο καθαρό γίνεται το πλαίσιο μέσα στο οποίο η κυβέρνηση επιχειρεί να διευ-θετήσει τις εκκρεμότητες με την ΠΓΔΜ αλλά και με την Αλβανία, προκειμένου να συμβάλ-
λει στην ταχύτερη ένταξη αυτών των χωρών στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ (η Αλβανία είναι ήδη στο ΝΑΤΟ) και, μέσα από εκεί, να υπηρετήσει αποτελεσματικότερα τους στόχους και τα «οράματα» της ελληνικής αστικής τάξης για αναβάθμιση του ρόλου της στην περιοχή, με την ανάδειξη της Ελλάδας σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο.

Οπως αφήνει να εννοηθεί η κυβέρνηση, στη «λύση πακέτο» για το «Σκοπιανό», εκτός από το ζήτημα της ονομασίας και κάποιες αόριστες «εγγυήσεις» για τον αλυτρωτισμό, χωρίς να γίνεται σαφές τι θα γίνει με το Σύνταγμα της ΠΓΔΜ, περιλαμβάνεται και ένας νέος «οδικός χάρτης» για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, όπως και για την «αναπτυξιακή συνεργασία» των χωρών της περιοχής, που δεν γίνεται με κριτήριο τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά τα κέρδη μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Ανεξάρτητα επομένως από το πώς, πότε και με ποιους όρους θα επιδιωχθεί να κλείσει μια συμφωνία με την ΠΓΔΜ, ο χαρακτήρας, το χρονοδιάγραμμα και το περιεχόμενό της καθο-ρίζονται από αυτόν ακριβώς το στόχο της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης», που ενσωματώ-νει ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα και εξελίσσεται ανταγωνιστικά προς τους σχεδιασ-μούς άλλων ιμπεριαλιστικών κρατών και κέντρων στη Βαλκανική.

Ηδη, η Ρωσία αντιδρά στην ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ, που δρα αντίρρο-
πα στη δική της παρέμβαση στην περιοχή, ενώ ισχυρά ερείσματα στην περιοχή διατηρούν 
ή επιδιώκουν να αποκτήσουν η Τουρκία, η Κίνα, ακόμα και χώρες του Κόλπου, αξιοποιών-τας το έντονο μουσουλμανικό στοιχείο στη Βαλκανική.

Στο έδαφος αυτών των ασίγαστων ανταγωνισμών, που δυναμώνουν αντί να κοπάζουν, 
είναι βάσιμες οι αμφιβολίες εάν η όποια συμφωνία με την ΠΓΔΜ μπορεί να δώσει λύση 
στα κυρίαρχα ζητήματα, όπως ο αλυτρωτισμός και οι κίνδυνοι αλλαγής συνόρων, κάτι που άλλωστε επιβεβαιώνει η πείρα των λαών από την Ιστορία των Βαλκανίων και της ευρύτερης περιοχής. Πόσο συνέβαλε στην απάλειψη του εθνικισμού στη μια και στην άλλη πλευρά 
η συνύπαρξη της Ελλάδας και της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ; Πόσο αμβλύνθηκαν οι εντάσεις με τους Σέρβους, από την αναγνώριση του Κοσσόβου ως ξεχωριστής κρατικής οντότητας;

Πέρα από διακρατικές διευθετήσεις και διεθνείς συμφωνίες, η συντήρηση και αναζωπύρω-ση των εθνικισμών και αλυτρωτισμών στα Βαλκάνια, το «διαίρει και βασίλευε» συνδέονταν πάντα με τις προσπάθειες των ιμπεριαλιστών να προωθήσουν επικίνδυνους σχεδιασμούς και να κατοχυρώσουν τα συμφέροντά τους στην περιοχή, προκαλώντας συρράξεις, αλλά-ζοντας σύνορα και επεμβαίνοντας ως «σωτήρες». Η διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, 
το 1991, και όσα ακολούθησαν το επιβεβαιώνουν περίτρανα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το ΚΚΕ επισήμαινε από τότε με έμφαση ότι το ονοματο-λογικό δεν είναι το κύριο στις σχέσεις Ελλάδας - ΠΓΔΜ. Οτι το βάρος πρέπει να δοθεί στην απάλειψη του αλυτρωτισμού, στοιχεία του οποίου υπάρχουν και στο Σύνταγμα της γειτο-νικής χώρας, στη μη αμφισβήτηση συνόρων, στο να βάλουν οι λαοί εμπόδια στους ιμπε-ριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις επεμβάσεις, που στη συνέχεια αιματοκύλησαν τα Βαλκάνια.

Οι πρωταγωνιστές εκείνων των θηριωδιών, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η ΕΕ, αυτοί που ενορχήστρωσαν τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας και έριξαν λάδι στη φωτιά του εθνικισμού, εμφανίζονται σήμερα προκλητικά ως «εγγυητές» της σταθερότητας στην περιοχή. Κατά τον ίδιο τρόπο, όπως τότε, έτσι και τώρα, σύσσωμο το αστικό πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, ανεξάρτητα από επιμέρους διαφορές, εναλλάσσοντας τον εθνι-
κισμό με τον κοσμοπολιτισμό, ταυτίζεται με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και διεκδικεί κομμάτι από τη νέα μοιρασιά της πίτας.

Με αυτά τα σχέδια καμιά σχέση δεν έχουν ο ελληνικός και οι άλλοι λαοί της περιοχής. Εγγύηση για πραγματική σταθερότητα είναι μόνο η ανάπτυξη της πάλης σε κάθε χώρα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τους πολέμους, ενάντια στο σύστη-
μα της εκμετάλλευσης και την καπιταλιστική εξουσία που τους γεννά και τους θρέφει.

*Άρθρο από τη στήλη του Ριζοσπάστη "Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ" (31 Γενάρη 2018)

Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018

Ο κοινός πρόγονος όλων των ζώων...

Ένα πλάσμα με ζελατινοειδή μορφή ήταν το πρώτο πρώιμο είδος ζώου που εμφανίστηκε στον πλανήτη μας, σύμφωνα με νέα γενετική ανάλυση, η οποία φιλοδοξεί να αλλάξει τα δεδομένα σε ένα σημαντικό κεφάλαιο της θεωρίας της εξέλιξης.

Για περίπου έναν αιώνα, πιστευόταν πως ο πανάρχαιος κοινός μας πρόγονος ήταν ένας σπόγγος (σφουγγάρι), καθώς πρόκειται για ένα πολύ απλό είδος ζωής. Όπως αναφέρεται 
σε δημοσίευμα του Independent, το 2008 μια μελέτη υπέδειξε ότι ο τίτλος αυτός θα έπρε-
πε να πάει στα κτενοφόρα, ωστόσο οι αντιδράσεις ήταν έντονες, κυρίως από τους υποστη-ρικτές της θεωρίας περί σπόγγων.

Πρόσφατα, επιστήμονες στις ΗΠΑ περιγράφουν πώς δημιούργησαν ένα νέο είδος γενε-
τικής ανάλυσης για να δοθεί τελική απάντηση στο θέμα. Η τεχνική αυτή, όπως γράφουν, υποστηρίζει τη θεωρία των κτενοφόρων ως «προπατόρων».
Οι ερευνητές (Πανεπιστήμια Vanderbilt και Wisconsin-Madison) λένε πως σε προηγού-
μενες έρευνες οι επιστήμονες που προσπαθούσαν να κατανοήσουν τις σχέσεις μεταξύ διαφόρων ζώων είχαν συλλέξει μεγάλες ποσότητες γενετικών δεδομένων και στη συνέ-
χεια είχαν φτιάξει «οικογενειακά δέντρα» και τονίζουν, πως «Αυτό λειτούργησε πολύ 
καλά για το 95% των περιπτώσεων, αλλά οδήγησε σε αγεφύρωτες διαφορές στο υπόλοι-
πο 5%».
Αντ' αυτού, επικεντρώθηκαν στη σύγκριση γονιδίων τα οποία μοιράζονται όλοι οι ορ-γανισμοί. «Το κόλπο είναι να εξετάσεις τις γενετικές αλληλουχίες από διαφορετικούς οργανισμούς για να διαπιστώσεις ποιοι φαίνονται οι κοντινότεροι συγγενείς τους» προσθέτει ο καθηγητής. «Όταν κοιτάς ένα συγκεκριμένο γονίδιο σε έναν οργανισμό, 
ας τον πούμε Α, ρωτάμε, είναι ο πιο κοντινός συγγενής του αντιστοίχου του στον ορ-
γανισμό Β; Ή στο αντίστοιχό του στον οργανισμό Γ; Και πόσο;».
Και πάλι, αυτό περιελάμβανε την εξέταση εκατοντάδων χιλιάδων γονιδίων. Τα αποτελέ-σματα αυτής της ανάλυσης απέδωσαν ένα «φυλογενετικό σήμα», που υποδεικνύει τα κτενοφόρα και όχι τους σπόγγους, ως οργανισμούς που έχουν περισσότερα γονίδια τα 
οποία στηρίζουν τον τίτλο του πρώτου ζώου.

Πηγές πληροφοριών : Nature Ecology&Evolution - ΑΠΕ


Για την ταξική πάλη...

"... Η ιστορία όλων των κοινωνιών, αρχίζοντας από τη δουλοκτητική κοινωνία, είναι η ιστορία της πάλης των τάξεων. Διάφορες αντιεπιστημονικές αστικές θεωρίες, αλλά και μικροαστικές οπορτουνιστικές, προβάλλουν ότι η ταξική πάλη οδηγεί σε ανώφελες και επιζήμιες συγκρούσεις, ότι η επαναστατική πάλη του προλεταριάτου είναι αδιέξοδη, 
όπως, επίσης, και η παλιά θεωρία του Μπερνστάιν «το κίνημα είναι το παν, ο τελικός σκοπός τίποτα». Μ' αυτές τις θεωρίες, η αστική τάξη επιδιώκει το σταμάτημα της ιστο-
ρικής εξέλιξης ως τον καπιταλισμό με τη διαιώνισή του. Αναπαλαιωμένες τέτοιες θεω-
ρίες ενισχύθηκαν μετά την αντεπανάσταση στις χώρες που οικοδομούσαν το σοσιαλισ-
μό, όπως το τέλος της ιστορίας, το τέλος των ιδεολογιών, αλλά και άλλες κοινωνικές 
θεωρίες, όπως της μεταβιομηχανικής κοινωνίας, της κοινωνίας της γνώσης και της 
πληροφορίας κλπ., και επιδιώκουν να επιδράσουν στη συνείδηση της εργατικής τάξης 
και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, ότι μπορεί να υπάρξει άλλο κοινωνικό σύστημα, 
έξω από το σοσιαλισμό, που μπορεί να δημιουργεί συνθήκες ευημερίας για ολόκληρη
την κοινωνία, ότι ο καπιταλισμός μετεξελίσσεται κιόλας σ' αυτό το σύστημα. 
Ότι μειώνεται πλέον η εργατική τάξη και τείνει να εξαφανιστεί, ότι η ταξική πάλη είναι ουτοπία. Σ' αυτές τις θεωρίες, αφαιρούν το κύριο, που είναι οι σχέσεις παραγωγής, η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, προκειμένου να αποπροσανατολίσουν από 
το κύριο την πάλη της εργατικής τάξης, δηλαδή την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτη-
σίας για να καταργηθεί η εκμετάλλευση.

Βεβαίως οι τάξεις, αλλά και η ταξική πάλη ως νομοτέλεια, δεν υπάρχουν, όπως και δεν εξαφανίζονται, γιατί αυτό υπάρχει ως ιδέα στα μυαλά ορισμένων απολογητών του καπιταλισμού. Όσο θα υπάρχει ο καπιταλισμός, οι αστοί και οι προλετάριοι, που διεξά-
γουν μια σκληρή ανειρήνευτη πάλη μεταξύ τους, θα εξακολουθούν να είναι ταυτόχρονα οικονομικά δεμένοι, σαν αναπόσπαστα μέρη της καπιταλιστικής κοινωνίας. Και αυτή 
η πραγματικότητα θα υπάρχει αντικειμενικά, ανεξάρτητα από τη θέληση των αστών θεωρητικών. Και η ταξική πάλη, νομοτελειακά, θα οδηγήσει στη δικτατορία του προ-λεταριάτου.
Η ταξική πάλη διεξάγεται σ' όλη τη σφαίρα της οικονομικής, πολιτικής και ιδεολογικής πραγματικότητας, όλων των ταξικών κοινωνιών. Οι βασικές μορφές πάλης του προλε-ταριάτου είναι η οικονομική, η πολιτική και η ιδεολογική πάλη. Η πολιτική πάλη, που 
είναι η ανώτερη μορφή και έχει στο επίκεντρό της το κράτος, την εξουσία, ολοκληρώ-
νεται με τη σοσιαλιστική επανάσταση και την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλε-ταριάτου, που είναι ο πρωταρχικός όρος για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης 
και ολόκληρης της κοινωνίας από την εκμετάλλευση. Η οικονομική και ιδεολογική 
πάλη είναι υποταγμένες στις επιδιώξεις της πολιτικής πάλης.
Η ταξική πάλη δε σταματάει με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου, 
αλλά παίρνει νέες μορφές, γιατί συνεχίζεται η πάλη για την εξάλειψη της αντίστασης 
των εκμεταλλευτών που γίνεται ακόμη μεγαλύτερη, αφού διεκδικούν να πάρουν πίσω 
την πολιτική εξουσία και την οικονομική βάση την οποία έχασαν. Έχουν δε και τη στή-
ριξη του διεθνούς κεφαλαίου. Η πείρα της αντεπανάστασης αυτό αποδεικνύει..."

*Απόσπασμα από άρθρο στο Ριζοσπάστη (17 Δεκέμβρη 2000)

Λαϊκή επαγρύπνηση για σχέδια ΝΑΤΟ - ΕΕ, αλυτρωτισμό και αλλαγή συνόρων...

Δ. Κουτσούμπας : Εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλες ανησυχίες για τις εξελίξεις με τις γειτονικές χώρες, συνολικά με τα Βαλκάνια, με την πολιτική του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και όλα 
όσα συμβαίνουν γύρω από αυτά τα ζητήματα. Απ' αυτήν τη σκοπιά χρειάζεται επαγρύπ-
νηση του λαού.

Οποιαδήποτε ονομασία και ονοματολογία δεν είναι κάποια απλά βαφτίσια μιας γειτονικής δημοκρατίας, ούτε είναι το κυρίαρχο πρόβλημα αυτήν τη στιγμή. Τα κυρίαρχα ζητήματα είναι ο αλυτρωτισμός, είναι η μη επαναχάραξη συνόρων και η αλλαγή των συνόρων, που 
θα είναι πάντα βαμμένη με το αίμα των λαών.
Το κύριο ζήτημα είναι να μην εφησυχάζει ο ελληνικός λαός, εφόσον δεν προβλέπεται άμεσα αλλαγή του Συντάγματος, αλλαγή όλων αυτών που οδηγούν σε εθνικιστικές και αλυτρωτικές διαθέσεις και δημιουργούν προβλήματα απαράδεκτων διεκδικήσεων ενάντια στη χώρα μας ή ενάντια σε άλλους λαούς.
Συμφωνία πιθανόν να υπάρξει, πραγματική λύση όμως δεν πρόκειται να υπάρξει. Απ' όλες τις πλευρές πέφτει το φως στην ονοματολογία, η οποία στην πράξη, απ' το 1992 μέχρι σήμε-ρα, έχει αποδειχθεί ότι είναι αδιέξοδη πολιτική και πολύ περισσότερο επικίνδυνη επιλογή.

*Από την κεντρική σελίδα του Ριζοσπάστη (30 Γενάρη 2018)

Μαχάτμα Γκάντι...

Σαν σήμερα... 30 Γενάρη 1948, δολοφονείται από ινδουιστή εθνικιστή στο Νέο Δελχί, 
ο Μαχάτμα Γκάντι, ηγέτης και σύμβολο της πάλης για την ανεξαρτησία της Ινδίας 
από τους Βρετανούς ιμπεριαλιστές.


Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2018

Έχω σιχαθεί όλους εσάς τους "υπερπατριώτες"... και μαζί με εσάς και όλους τους εθνικισμούς σας...

Πόσο μεγάλο είναι το Σύμπαν;

Η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μας έχουν βοηθήσει να προσδιορίσουμε 
με αρκετά μεγάλη ακρίβεια την ηλικία του Σύμπαντος το οποίο γεννήθηκε με μία Μεγά-
λη Έκρηξη πριν από περίπου 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια.
Τον απόηχο από τη Μεγάλη Έκρηξη τον λαμβάνουμε ακόμη στη μορφή μιας ακτινοβο-
λίας μικροκυμάτων. Το πόσο όμως μεγάλωσε το Σύμπαν στη διάρκεια της ζωής του εί-
ναι κάτι που παραμένει άγνωστο στους επιστήμονες αφού εξαρτάται από ένα πλήθος παραγόντων τους οποίους δε μπορούν ακόμη να προσδιορίσουν.
Καθώς το φως ταξιδεύει με τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα στο Σύμπαν, γύρω από 
τον πλανήτη μας δημιουργείται μία νοητή σφαίρα με ακτίνα 13,8 δισεκατομμυρίων 
ετών φωτός, η οποία αντιστοιχεί στο μέρος του Σύμπαντος που μπορούμε να παρατηρήσουμε.
Το Σύμπαν όμως είναι μεγαλύτερο από τη σφαίρα αυτή, ενώ διαρκώς μεγεθύνεται αφού γνωρίζουμε πως διαστέλλεται και μάλιστα με επιταχυνόμενο ρυθμό. Έτσι, ένα άστρο 
που βλέπουμε σήμερα στις παρυφές του παρατηρήσιμου Σύμπαντος (13,8 δις έτη φωτός μακριά μας) στην πραγματικότητα απέχει πολύ περισσότερο (46 δις έτη φωτός) εξαιτίας 
της διαστολής του Σύμπαντος η οποία μπορεί να μεταφραστεί και ως διαστολή των ίδιων των αποστάσεων μεταξύ των αντικειμένων. Καταλήγουμε έτσι σε ένα Σύμπαν που γνωρί-ζουμε πως έχει διάμετρο τουλάχιστον ίση με 92 δισεκατομμύρια έτη φωτός, αν και δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην είναι πολύ μεγαλύτερο.
Ένα ακόμη ερώτημα που σχετίζεται με τον προσδιορισμό του μεγέθους του Σύμπαντος 
είναι το σχήμα του. Από τη γεωμετρία του που μπορεί να είναι επίπεδη, κλειστή ή ανοικτή προκύπτουν τα αντίστοιχα σχήματα: επίπεδο, σφαίρα ή ένας αρνητικά κυρτωμένος χώρος που μοιάζει με σέλλα.
Αν και το πιο απίθανο από τα παραπάνω σενάρια είναι ένα επίπεδο Σύμπαν, καθώς απαι-
τεί μία συγκεκριμένη σταθερά που ονομάζεται παράμετρος πυκνότητας Ω να έχει ακριβώς την τιμή 1, οι τελευταίες ενδείξεις από διαστημικές παρατηρήσεις (WMAP, Planck) υποδεικνύουν πως το Σύμπαν μας είναι μάλλον επίπεδο, με περιθώριο λάθους μόνο 0,4%.
Σχετικό με το σχήμα του Σύμπαντος είναι και το εάν είναι άπειρο ή πεπερασμένο καθώς 
ένα σφαιρικό Σύμπαν έχει πεπερασμένο μέγεθος (αλλά όχι όρια), ενώ ένα ανοικτό (αρνητικά κυρτωμένο) Σύμπαν είναι άπειρο. Για την ώρα αλλά και για το προσεχές μέλ-
λον λοιπόν παραμένει ανοικτό ακόμη και το ερώτημα του αν θα καταφέρουμε ποτέ να προσδιορίσουμε το μέγεθος του Σύμπαντος και τη σχετική μας θέση μέσα σε αυτό.

Πηγή πληροφοριών : space.com

Γιατί έτσι πρέπει να γίνει… και έτσι θα γίνει…

Στα ναυπηγεία του ουρανού… δουλεύουν οι νεκροί μας…
Αυτοί… οι δικοί μας Άνθρωποι… οι δικοί μας Άγιοι…
Τα εκατομμύρια των δολοφονημένων κομμουνιστών της Γης…
Φτιάχνουν γερά σκαριά… ταξιδιάρικα… σίγουρα…
Αυτά που θα μεταφέρουν την ανθρωπότητα στο Μέλλον…

Κοσμάς Λεοντιάδης

Σαν σήμερα... 29 Γενάρη 1860, γεννιέται ο σπουδαίος Ρώσος συγγραφέας Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχοφ (1860 - 1904)...

Σαν σήμερα... 29 Γενάρη 1921, δολοφονούνται στα ανοιχτά της Μαύρης Θάλασσας από κεμαλιστές, ο Γραμματέας του ΚΚ Τουρκίας Μουσταφά Σουμπχί, 4 μέλη της ΚΕ και άλλα στελέχη του κόμματος...

Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2018

Η εξέλιξη του γένους Homo...

Από τον Αυστραλοπίθηκο έως τον Homo sapien (σύγχρονο άνθρωπο).
Το γένος εκτιμάται πως έχει ηλικία περίπου 2,3 με 2,4 εκατ. ετών.

Ποτέ υποταγή...

Κώστας Λουλές : "Ορθοστατών και ορθοβαδίζων"...

Σαν σήμερα... 28 Γενάρη 1988, έφυγε από τη ζωή ο Κώστας Λουλές.

Ήταν τόσο έντονη η παρουσία του σε πολλούς τομείς της κομματικής, αλλά και της δη-
μόσιας ζωής, τόσο πολύπλευρη η δράση του, τόσο άμεση και ανυπόκριτη η επαφή του 
με τους ανθρώπους και τόσο αυθόρμητη και χαρακτηριστική η λαϊκή θυμοσοφία, ώστε άφησε βαθιά ίχνη στο πέρασμα του χρόνου. Ως την τελευταία στιγμή της υπερογδοντά-χρονης ζωής του, δε σταμάτησε την πολύτιμη προσφορά του στο Κόμμα, στο ΚΚΕ, και 
στο λαϊκό κίνημα. Ως το "έσχατον γήρας", όπως συνήθιζε να λέει, έμεινε πιστός και αφοσιωμένος, ολόψυχα δοσμένος στην υπόθεση του Κόμματός μας.
Ήταν τίμιος, σεμνός, ευθύς και ανιδιοτελής κομμουνιστής. Σταθερός και ασυμβίβαστος επαναστάτης. Αταλάντευτος και ανυποχώρητος μαρξιστής - λενινιστής. Συνεπής και ακούραστος αγωνιστής για τα συμφέροντα των ανθρώπων της δουλιάς και του μόχθου, 
για την ειρήνη, τη δημοκρατία, την εθνική ανεξαρτησία, την κοινωνική πρόοδο και το θρίαμβο του σοσιαλισμού. Φλογερός πατριώτης, αλλά και αλύγιστος διεθνιστής.
Η ζωή του, στο μεγαλύτερο μέρος της, ήταν φοβερά δύσκολη και τρικυμιώδης. 
Αλλά και γεμάτη επαναστατική φλόγα, ακατανίκητη δύναμη, παραδειγματική πίστη 
και ανεξάντλητη αισιοδοξία. Από τα 82 του χρόνια και τα 63 χρόνια της ακατάβλητης κομματικής δράσης του, τα 28 τα έζησε στις φυλακές και τις εξορίες, 12 στην παρανο-
μία και 8 στην αναγκαστική πολιτική προσφυγιά.
Γέννημα της μικρής επαρχιακής πόλης του Τυρνάβου, του Τούρναβου, όπως με ανυπό-
κριτη χαρά και αγάπη αποκαλούσε, αν και προερχόταν από πλούσια οικογένεια, επη-ρεάστηκε πολύ νωρίς από τις επαναστατικές ιδέες και προσχώρησε στο κομμουνιστικό κίνημα, που τότε έκανε ακόμα τα πρώτα βήματα στη χώρα μας, κάτω από τη ζωοδότρα επίδραση της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης. Οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ το 1924 και λίγο αργότερα πέρασε στο ΚΚΕ. Από τότε, αψηφώντας τις απερίγρα-
πτες δυσκολίες και τους μεγάλους κινδύνους που αντιμετώπιζαν οι πρωτομάρτυρες του κομμουνισμού, ρίχτηκε στα μανιασμένα κύματα της σκληρής και αδυσώπητης επανασ-τατικής πάλης. Από την πλούσια και άνετη ατομική και οικογενειακή ζωή, από την εύκο-
λη σταδιοδρομία και το σκαρφάλωμα σε πλουσιοπάροχες θέσεις, προτίμησε το δύσβατο, 
τον ακανθώδη, τον επικίνδυνο δρόμο του αγώνα, για το καλό του λαού και του τόπου, 
για να ανατείλει και στη χώρα μας ο ήλιος της κοινωνικής ισότητας και δικαιοσύνης, για 
να καταργηθεί η εκμετάλλευση και η καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο και να οικο-δομηθεί η νέα, η σοσιαλιστική κοινωνία.
Σ' αυτό το δρόμο, το δρόμο της τιμής και του αγώνα, του αλτρουισμού, της αυταπάρνη-
σης και της αυτοθυσίας, βάδισε από τα νεανικά του χρόνια ο γνωστός μπάρμπα - Κώστας. Και έμεινε στητός και αψηλομέτωπος. "Ορθοστατών και ορθοβαδίζων", όπως πολύ χαρα-κτηριστικά και παραστατικά έλεγε. Δε λύγισε μπροστά στις ακατάπαυστες διώξεις, θύελ-
λες και κακοδρομές, στις κακουχίες και τις πολύχρονες ταλαιπωρίες και στερήσεις. 
Δεν κάμφθηκε ούτε μπροστά στην απειλή της εκτέλεσής του με τη βρώμικη κατηγορία 
της κατασκοπίας. Δεν υποχώρησε και δε λοξοδρόμησε. Σφυρηλατημένος μέσα στο καμίνι της σκληρής επαναστατικής πάλης με το πιο ανθεκτικό ατσάλι, το ατσάλι του πραγματι-
κού κομμουνιστή και επαναστάτη, γαλουχημένος και εξοπλισμένος με τη διδασκαλία του μαρξισμού - λενινισμού, άντεξε και στις πιο δύσκολες δοκιμασίες. Τα 'βγαλε πέρα και στις πιο δύσκολες καμπές του αγώνα. Και αναδείχτηκε, με το σπαθί του, σε ηγετική μορφή του Κόμματός μας.
Από το 1945 εκλέχτηκε μέλος της ΚΕ και από το 1970 ως το 1982 μέλος του ΠΓ. Το 1977 
και το 1981 εκλέχτηκε βουλευτής του Κόμματος στο Νομό Λάρισας. Εκλέχτηκε επίσης και πρώτος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ.
Σε όποιον τομέα και αν δούλεψε, εντυπωσίασε με την κοχλάζουσα ενεργητικότητα και την εκπληκτική εργατικότητά του, την πραγματικά νεανική αντοχή του, την ανησυχία για τα προβλήματα του λαού και ιδιαίτερα της αγροτιάς, την απαιτητικότητα πρώτ' απ' όλα από τον εαυτό του και μετά και από τους συνεργάτες του, την αυστηρή στάση του απέναντι 
στις ελλείψεις και αδυναμίες, την απόλυτη συνέπεια λόγων και έργων, την προθυμία του 
να βοηθάει και να συμβουλεύει τα νεαρά στελέχη, τη σεμνότητα και την ανθρωπιά του, 
το ήθος, την κομματικότητα και τη μαχητικότητά του στην υπεράσπιση των αρχών του Κόμματος.
Ο Κώστας Λουλές ενσάρκωσε τις καλύτερες ιδιότητες του κομμουνιστή και του κομμου-
νιστή ηγέτη. Ξεχώρισε σαν μια ακόμη ηθική μορφή επαναστάτη, που κέρδισε την αναγ-νώριση και το σεβασμό, όχι μόνο των κομμουνιστών, παλαιών και νέων, αλλά και πολιτι-
κών του αντιπάλων.
Σαν βουλευτής του Κόμματος, ο μπάρμπα - Κώστας πρόβαλε επίμονα τα αιτήματα και 
τα προβλήματα των εργαζομένων και υπεράσπισε με σθένος τα συμφέροντά τους. 
Όπως εύστοχα έγραψε ο "Ριζοσπάστης", ο μπάρμπα - Κώστας "άφησε και στη Βουλή 
εποχή. Έδινε μάχες, φώναζε, παθιαζόταν και για τα μεγάλα και για τα μικρά ζητήματα. 
Όλοι έβλεπαν σ' αυτόν - κι ας ήταν αντίπαλοι και διαφωνούσαν ριζικά μαζί του - την προσωποποίηση της εντιμότητας, της αφοσίωσης, της αυταπάρνησης".
Ιστορική έμεινε η προφητική ρήση του στη Βουλή στις 4 Απρίλη 1978, απαντώντας στον τότε υπουργό Άμυνας Ευάγγελο Αβέρωφ, ότι "η Εθνική Αντίσταση θ' αναγνωριστεί και 
θα 'ναι ντάλα μεσημέρι".
Ιστορική είναι και η αποστομωτική απάντηση που έδωσε σ' όλους εκείνους, που σκόπιμα προσπαθούν, διαστρεβλώνοντας αυθαίρετα την ιστορική αλήθεια, να διαγράψουν τον πρωτοπόρο και αποφασιστικό ρόλο του ΚΚΕ στην ΕΑΜική Αντίσταση και να εμφανιστούν σφετεριστές και κληρονόμοι της. "Όπως δεν μπορείς να μιλάς για χάνι της Γραβιάς χωρίς Ανδρούτσο - βροντοφώναξε ο μπάρμπα - Κώστας - δεν μπορείς να μιλάς και για ΕΑΜ - ΕΛΑΣ χωρίς το ΚΚΕ"!
Ο Κώστας Λουλές αναδείχθηκε με τη στάση και τη δράση του σε γνήσιο λαϊκό ηγέτη, που έκλεινε μέσα του τον εργάτη και τον ξωμάχο του θεσσαλικού κάμπου. Έζησε και πέθανε 
σαν κομμουνιστής. Δηλαδή σαν άνθρωπος με υψηλά και ευγενικά ιδανικά. Υπηρέτησε με όλες τις δυνάμεις και τις ικανότητές του τη μεγάλη υπόθεση του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού. Κράτησε ψηλά τον τιμημένο τίτλο του κομμουνιστή και του έδωσε μεγαλύτερο κύρος, μεγαλύτερη δύναμη.

*Άρθρο του Τάκη Μαμάτση, το οποίο δημοσιεύθηκε στο Ριζοσπάστη στις 28 Γενάρη 1998.

Ρόζα Σανίνα...

Σαν σήμερα... 28 Γενάρη 1945, πεθαίνει έπειτα από θανάσιμο τραυματισμό στο πεδίο της μάχης η 20χρονη επιλοχίας του Κόκκινου Στρατού, Ρόζα Σανίνα. Η Ρ. Σανίνα υπήρξε από τους καλύτερους ελεύθερους σκοπευτές του Κόκκινου Στρατού, που έγινε θρύλος, τόσο για τις ικανότητες όσο και για τον ηρωισμό της. Η Ρόζα, που ήταν μέλος της Κομμουνιστικής Νεολαίας (Κομσομόλ), είχε ενταχθεί στον Κόκκινο Στρατό ως εθελόντρια.

*Αναδημοσίευση από τον Ριζοσπάστη

Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2018

Τα 5 περιστατικά μαζικής εξαφάνισης ζωής που συνέβησαν στη Γη...

Όλοι γνωρίζουν τη θεωρία της εξαφάνισης των δεινοσαύρων πριν 66.000.000 χρόνια, σύμφωνα με την οποία, ένας αστεροειδής προσέκρουσε στη Γη, οδηγώντας σε εξαφάνι-
ση μεγάλο ποσοστό των έμβιων όντων. Λίγοι όμως ξέρουν ότι 5 φορές στο παρελθόν η 
ζωή στο πλανήτη έφτασε πολύ κοντά στην εξαφάνιση.

Η μαζική εξαφάνιση στα τέλη της Ορδοβισίου εποχής.

Έλαβε χώρα πριν από 440.000.000 χρόνια πιθανότατα λόγω κλιματικής μεταβολής που οδήγησε σε μια μαζική εποχή των παγετώνων. Ήταν η 2η πιο καταστροφική εξαφάνιση ζωής που βίωσε ο πλανήτης και εκτιμάτε ότι το 85% της θαλάσσιας ζωής εξαφανίστηκε. (εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν ακόμη χερσαία είδη).

Η μαζική εξαφάνιση της ύστερης Δεβόνιας εποχής.

Συνέβη πριν 370.000.000 χρόνια πιθανότατα λόγω υπερθέρμανσης του πλανήτη εξαιτίας αυξημένης ηφαιστειακής δραστηριότητας. Εξαφανίστηκε το 50% των ειδών σε ξηρά και θάλασσα.

Η μαζική εξαφάνιση στα τέλη της Πέρμιας περιόδου (Ο Μεγάλος Θάνατος).

Πριν από 252.000.000 χρόνια έλαβε χώρα η μεγαλύτερη μαζική εξαφάνιση ειδών στην ιστορία του πλανήτη. Το 97% όλων των ζώων εξαφανίστηκαν. Χρειάστηκαν 10.000.000 χρόνια για τη ζωή να ανακάμψει. Η επικρατέστερη θεωρία κάνει λόγω για τεράστια ηφαιστειακή δραστηριότητα στη σημερινή Σιβηρία. Ουσιαστικά μια τεράστια έκταση 
3 φορές το μέγεθος της σημερινής Ευρώπης μετατράπηκε σε ένα πελώριο ηφαίστειο. 
Η χωρίς προηγούμενο κλιματική αλλαγή που ακολούθησε, έσβησε σχεδόν τη ζωή από 
το πλανήτη.

Η μαζική εξαφάνιση στα τέλη της Τριαδικής περιόδου.

Πριν από 201.000.000 χρόνια το 50% των ειδών εξαφανίζεται. 2 είναι οι επικρατούσες θεωρίες: είτε πτώση αστεροειδούς είτε το πιθανότερο, κλιματική αλλαγή λόγω ηφαιστείων. Ανοίγει ο δρόμος για τη κυριαρχία των δεινοσαύρων.

Η μαζική εξαφάνιση στα τέλη της Κρητιδικής περιόδου.

Η γνωστή σε όλους εξαφάνιση των δεινοσαύρων πριν από 66.000.000 από τη πρόσκρου-
ση μετεωρίτη διαμέτρου 10 χιλιομέτρων. Όλα τα ζώα βάρους 20 κιλών και πάνω εξαφανίζονται. Ανοίγει ο δρόμος για τα θηλαστικά.

*Από την ιστοσελίδα factchecker.gr

Επαναστάτης... και όταν δεν υπάρχουν οι συνθήκες για άμεσο επαναστατικό αγώνα... (Β.Ι.Λένιν)...

"...Είναι πολύ πιο δύσκολο, και έχει πολύ μεγαλύτερη αξία, να ξέρεις να είσαι επαναστάτης, όταν δεν υπάρχουν ακόμα οι συνθήκες για άμεσο, ανοιχτό, πραγ-ματικό μαζικό, πραγματικό επαναστατικό αγώνα, να ξέρεις να υπερασπίζεις τα συμφέροντα της επανάστασης (με τη προπαγάνδα, τη ζύμωση, την οργάνωση) μέσα σε μη επαναστατικά όργανα και συχνά σε απροκάλυπτα αντιδραστικά, μέσα σε μη επαναστατικές συνθήκες, μέσα σε μάζα που δε μπορεί να καταλάβει αμέσως την ανάγκη της επαναστατικής μεθόδου δράσης..."

*Απόσπασμα από το έργο του Β.Ι.Λένιν "Ο αριστερισμός, παιδική αρρώστια του κομμουνισμού"

Το δίκιο του λαού θα γίνει πράξη μόνο κόντρα σε όλες τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου...

Η πορεία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ από το 2015 είναι ο δρόμος όπου αναγκαστικά οδηγείται κάθε κυβέρνηση η οποία υπηρετεί το σύστημα της εκμετάλλευσης, τους αδυσώ-πητους νόμους της καπιταλιστικής οικονομίας, το σάπιο αστικό κράτος: Τσάκισμα του λαού, στήριξη των μονοπωλίων, ενεργός εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, εξωραϊσ-μός ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ.

Τρία χρόνια μετά, το ΚΚΕ μπορεί να κοιτάζει το λαό στα μάτια. Δεν τον κορόιδεψε ποτέ, ακόμη κι αν χρειάστηκε να πάει «κόντρα στο ρεύμα». Δεν καλλιέργησε ποτέ αυταπάτες 
για φιλολαϊκές λύσεις, μέσω κυβερνητικών αλλαγών. Σήμερα, τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα για το λαό, το εργατικό κίνημα, αν το ΚΚΕ είχε κάνει άλλη επιλογή.
Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι να ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα. Να ενωθούν σε μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία οι εργατοϋπάλληλοι, οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες και αγρότες.
Χρειάζεται συμπόρευση με το ΚΚΕ. Δίνουμε το χέρι σε όσους δεν μεταλλάχτηκαν, δεν συμβιβάζονται με την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Για να αντισταθούμε στα μέτρα, να βάλουμε φρένο στα επόμενα, να διεκδικήσουμε ανακούφιση από τα σημερινά οξυμένα προβλήματα. Για να διαμορφώσουμε προϋποθέσεις ριζικής ανατροπής, για την ικανο-
ποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, με εργατική εξουσία, κοινωνικοποίηση των 
μέσων παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό.

*Από την κεντρική σελίδα του Ριζοσπάστη (27/28 Γενάρη 2018)

Η σοσιαλιστική επανάσταση στη Φινλανδία...

Σαν σήμερα... 27 Γενάρη 1918, ξεσπά στη Φινλανδία σοσιαλιστική επανάσταση και στο 
νότιο (βιομηχανικό) τμήμα εγκαθιδρύεται εργατική εξουσία. Εναντίον της κινήθηκαν 
αμέσως τόσο οι αστικές δυνάμεις (με έδρα το βορρά), όσο και ο γερμανικός ιμπεριαλισ-
μός, η στρατιωτική υπεροχή του οποίου ουσιαστικά έγειρε την πλάστιγγα υπέρ της 
αντεπανάστασης. Το τελευταίο προπύργιο της επανάστασης, το Βίμποργκ, θα πέσει 
στις 29 Απρίλη 1919.

*Αναδημοσίευση από τον Ριζοσπάστη

Στρατής Τσίρκας...

Σαν σήμερα... 27 Γενάρη 1980, πεθαίνει ο Στρατής Τσίρκας (πραγματικό ονοματεπώνυμο Ιωάννης Χατζηανδρέας) (1911 – 1980), ένας από τους πιο αξιόλογους πεζογράφους της μεταπολεμικής γενιάς, περισσότερο γνωστός για την μυθιστορηματική του τριλογία «Ακυβέρνητες πολιτείες» και το μυθιστόρημά του «Η χαμένη Άνοιξη».

Η απελευθέρωση 7.000 κρατούμενων του Άουσβιτς...

Σαν σήμερα... 27 Γενάρη 1945, ο Κόκκινος Στρατός (60η Στρατιά του 1ου Ουκρανικού Μετώπου), απελευθερώνει τους 7.000 περίπου εναπομείναντες κρατούμενους του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς. 

Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018

Οι λιθοσφαιρικές πλάκες της Γης...

Ως λιθόσφαιρα χαρακτηρίζεται το εξωτερικό δύσκαµπτο περίβληµα της Γης, µε µεγάλη διατµητική αντοχή. Περιλαµβάνει το φλοιό και µέρος του στερεού ανώτερου µανδύα. 
Το πάχος της λιθόσφαιρας κυµαίνεται ανάλογα το πάχος του φλοιού. Στις ωκεάνιες 
περιοχές το πάχος της λιθόσφαιρας είναι περίπου 80 χιλιόμετρα, ενώ στις ηπειρωτικές 
περιοχές κυµαίνεται µεταξύ 100 και 150 χιλιομέτρων.
Η λιθόσφαιρα δεν είναι ενιαία αλλά απαρτίζεται από επτά (7) µεγάλες πλάκες (Αφρικα-
νική, Ευρασιατική, Ινδο-Αυστραλιανή, Ανταρκτική, πλάκα του Ειρηνικού, Βορειο-Αµερι-κανική, Νοτιο-Αµερικανική) και πολλές άλλες µικρότερες, που ολισθαίνουν πάνω στο υποκείµενο παχύρρευστο µανδυακό υλικό την ασθενόσφαιρα, πραγµατοποιώντας σχετι-
κές µεταξύ τους κινήσεις. Οι πλάκες αυτές λέγονται λιθοσφαιρικές πλάκες. 
Η θεωρία που ερµηνεύει ικανοποιητικά το σύνολο των γεωλογικών και γεωφυσικών παρατηρήσεων, που σχετίζονται µε την ενεργό τεκτονική δράση και κατά συνέπεια και 
µε τη σεισµική δράση, είναι αυτή που περιγράφει την κίνηση των λιθοσφαιρικών πλακών.
Οι λιθοσφαιρικές πλάκες αλλού αποκλίνουν, αλλού συγκλίνουν και αλλού η µία κινείται παράλληλα, εφαπτοµενικά σε σχέση µε τη διπλανή της. 

Άνθρωπος - κοινωνία - καπιταλισμός... (Άλμπερτ Αϊνστάιν)...

"... Ο άνθρωπος, μπορεί να βρει νόημα στη ζωή - που είναι τόσο σύντομη 
και γεμάτη κινδύνους - μόνο αφιερώνοντας τον εαυτό του στην κοινωνία. 
Η οικονομική αναρχία της καπιταλιστικής κοινωνίας, όπως υπάρχει σήμε-
ρα, είναι κατά τη γνώμη μου η πραγματική πηγή του κακού..."

*Απόσπασμα από άρθρο του Άλμπερτ Αϊνστάιν στο 1ο τεύχος του αμερικανικού 
περιοδικού «Μάνθλι Ριβιού» το 1949


Όταν μιλάνε οι οπορτουνιστές...

Θα έρθει η εποχή... που θα σπάσει...


Οι σχεδιασμοί ΝΑΤΟ - ΕΕ δεν μπορούν να εξασφαλίσουν λύση σε όφελος των λαών...

ΚΚΕ : Ο λαός να βγάλει συμπεράσματα από τη στάση των κομμάτων, τις ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων και της σημερινής. Να δυναμώσει η πάλη κατά των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, κατά του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, των ξένων στρατιωτι-κών βάσεων στην περιοχή.

Η συνάντηση Τσίπρα - Ζάεφ επιβεβαιώνει ότι το γενικότερο σκηνικό που έχει στηθεί, με επίκεντρο την ένταξη της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, τη λεγόμενη «ευρωατλαντική ολοκλή-ρωση» στα Δυτικά Βαλκάνια και τη χρεοκοπημένη πρακτική της ονοματολογίας, δεν μπο-
ρεί να εξασφαλίσει λύση προς όφελος του λαού μας, του λαού της γειτονικής χώρας και 
των λαών της περιοχής.
Αντίθετα, μέσα σε αυτήν τη διαδικασία συναντιούνται ο εθνικισμός και ο κοσμοπολιτισμός, ανακυκλώνονται προβλήματα που ταλαιπωρούν τους λαούς για πολλά χρόνια, προωθούνται σχεδιασμοί μεγάλων μονοπωλιακών συμφερόντων και τροφοδοτούνται ανταγωνισμοί ανά-μεσα σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και Ρωσία, που οξύνουν την κατάσταση στα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή.
Οι παράλληλες διαπραγματεύσεις ΟΗΕ και ΝΑΤΟ για το πρόβλημα του ονόματος ενέχουν κινδύνους διπλής ονομασίας, με πρωταρχική επιδίωξη την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, τη διευκόλυνση των ενταξιακών διαδικασιών στην ΕΕ και στη συνέχεια «γαία πυρί μειχθήτω».
Η αντιμετώπιση του αλυτρωτισμού δεν μπορεί να περιοριστεί στην αλλαγή του ονόματος του αεροδρομίου και της κεντρικής λεωφόρου των Σκοπίων. Προέχει και προϋποθέτει την αλλαγή του Συντάγματος της ΠΓΔΜ, τη ρητή διατήρηση των συνόρων και την αποτροπή ανακίνησης εθνικιστικών επιδιώξεων.

*Από την κεντρική σελίδα του Ριζοσπάστη (26 Γενάρη 2018)

Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2018

Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ : Σημαιοφόρος των ευρωΝΑΤΟικών σχεδιασμών στα Βαλκάνια...

Η συνάντηση των πρωθυπουργών Ελλάδας - ΠΓΔΜ στο Νταβός επιβεβαίωσε ότι η διαπραγμάτευση για το όνομα αποτελεί μέρος ευρύτερων διευθετήσεων στην περιοχή, με την ομπρέλα ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

«Να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων, να πάει η περιοχή μπροσ-
τά και να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις του 21ου αιώνα στην οικονο-μία, στην ασφάλεια, στην περιφερειακή σταθερότητα», ήταν ο στόχος που περιέγραψε 
ο Έλληνας πρωθυπουργός, μετά τη συνάντηση με τον Ζ. Ζάεφ, δίνοντας το πλαίσιο των ευρωΝΑΤΟικών σχεδιασμών που ξεδιπλώνονται στην περιοχή, ανταγωνιστικά προς άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Ο Αλ. Τσίπρας διεκδίκησε πρωταγωνιστικό ρόλο για την Ελλάδα σ' αυτούς τους σχεδιασ-μούς, έναντι των άλλων χωρών της περιοχής, ως «δύναμη ευθύνης, σταθερότητας και συνεργασίας» στα Βαλκάνια, που προωθεί την ευρωατλαντική ολοκλήρωση μέσα από περιφερειακές συνεργασίες, στις οποίες δεσμεύτηκε να εντάξει και την ΠΓΔΜ.
«Ζωτικής σημασίας ως προς την ένταξή μας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ» χαρακτήρισε ο πρω-θυπουργός της ΠΓΔΜ τη διευθέτηση του ονοματολογικού. Οι «εγγυήσεις» από την πλευρά της ΠΓΔΜ ως προς την άρση του αλυτρωτισμού περιορίστηκαν χτες σε εξαγγελίες για αλλαγή ονομάτων σε αεροδρόμια και δρόμους, ενώ ανακοινώθηκε η αναβάθμιση των διμερών συνομιλιών σε επίπεδο ΥΠΕΞ.

*Από την κεντρική σελίδα του Ριζοσπάστη (25 Γενάρη 2018)

Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

Ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί, παρά μονάχα ως καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή...

"...Ο φασισμός είναι μια ιστορική φάση όπου μπήκε τώρα ο καπιταλισμός, κι 
έτσι είναι κάτι το καινούργιο και παλιό μαζί. Ο καπιταλισμός στις φασιστικές 
χώρες υπάρχει πια μονάχα σαν φασισμός κι ο φασισμός δεν μπορεί να πολε-
μηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν 
ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός.

Πώς, λοιπόν, τώρα να πει κάποιος αντίπαλος του φασισμού την αλήθεια για το 
φασισμό όταν δε θέλει να πει τίποτα για τον καπιταλισμό, που τον προκαλεί; 
Πώς να 'χει η αλήθεια αυτή πραχτική σημασία; Αυτοί που είναι αντίπαλοι του 
φασισμού χωρίς να 'ναι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αυτοί που παραπονιούνται 
για τη βαρβαρότητα που αιτία τάχα έχει τη βαρβαρότητα την ίδια, μοιάζουν 
μ' ανθρώπους που θέλουν το μερτικό τους απ' τ' αρνί χωρίς όμως να σφαχτεί το 
αρνί. Θέλουν να φάνε το κρέας, να μη δουν όμως τα αίματα. Αυτοί θα ικανοποι-
ηθούν αν ο χασάπης πλύνει τα χέρια του προτού φέρει το κρέας στο τραπέζι..."

*Απόσπασμα από το κείμενο του  Μπέρτολτ Μπρεχτ, "Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια" 

Η εξέλιξη του Ήλιου, από την εποχή της δημιουργίας του... έως το τέλος της ζωής του...

Ο κύκλος ζωής του Ήλιου θα έχει διάρκεια περίπου 11 δισεκατομμυρίων χρόνων. 
Θα κλείσει, αφού πρώτα περάσει από τη φάση του κόκκινου γίγαντα, με τη δημιουργία ενός πλανητικού νεφελώματος από τα υλικά του άστρου μας που θα διαφύγουν στο διάστημα και με το απομεινάρι του άστρου μας (ο νεκρός του πυρήνας), δηλαδή έναν νεκρό, άψυχο λευκό νάνο, ο οποίος μερικά δισεκατομμύρια χρόνια αργότερα, θα έχει καταλήξει ένας μαύρος νάνος, ο οποίος δεν θα μεταφέρει κανενός είδους ενέργεια.... απλά θα είναι ένα αστρικό σκουπίδι μέσα στο Γαλαξία μας.
Στη σημερινή φάση ανάπτυξής του (περίπου 4,7 δισεκατομμύρια χρόνια), το άστρο μας, 
ο 'Ηλιος, είναι ένας ζωηρός ενήλικας που ακόμα έχει ένα "λαμπρό" μέλλον μπροστά του. 

Κοσμάς Λεοντιάδης

Οι εποχές που ζούμε... αυτό επιβάλλουν...

Ναι... εμείς, είμαστε υπερήφανοι για την ιδεολογία μας...

Ναι... εμείς αισθανόμαστε υπερηφάνεια και τιμή, που η ιδεολογία μας, 
ο Μαρξισμός - Λενινισμός, αποτελεί την πρωτοπόρα ιδεολογία που εμ-
φανίστηκε στην ιστορία της ανθρωπότητας... 

Κρατάμε πάντα αναμμένες τις δάδες μας, να φωτίζουν το δρόμο της Λευτεριάς, της
προκοπής και του δίκιου... για την τελική απελευθέρωση της ανθρωπότητας...
Κάποιοι άλλοι, σαν καλοί χριστιανοί... τις έσβησαν στα μισά του δρόμου και άναψαν θυμιατήρια για να λιβανίζουν το σύστημα...

Κοσμάς Λεοντιάδης

Υποθήκες...

«Κερδισμένους» και «χαμένους» ανάμεσα στα αστικά πολιτικά κόμματα ψάχνουν τα επιτελεία τους με αφορμή τις εξελίξεις στο ζήτημα της ΠΓΔΜ. «Πονοκέφαλος για τη 
ΝΔ οι διεργασίες στα δεξιά της» ισχυρίζονται οι μεν, «η στάση της κυβέρνησης ενώνει 
την πατριωτική δεξιά» γράφουν οι άλλοι, περιλαμβάνοντας σε αυτές τις δυνάμεις και 
τη ΝΔ. Άλλοι βλέπουν πρόβλημα στο «Κίνημα Αλλαγής» να ασκήσει «διμέτωπη κριτική» 
σε κυβέρνηση και ΝΔ, αφού δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ από τη Βόρεια Ελλάδα συμμετείχαν 
στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Ολοι μαζί προσπαθούν να διαχωριστούν από τον παραληρηματικό εθνικισμό της Χρυσής Αυγής, ενώ αποτέλεσαν το ακροατήριο εμετικών συνθημάτων και σοβινιστικών «αναλύσεων» από τον Φράγκο Φραγκούλη και τους άλλους ομιλητές. Πού συγκλίνουν όλοι, ανεξάρτητα από το αν συντάσσονται με το ρεύμα του κοσμοπολιτισμού ή αν ενισχύουν άμεσα και έμμεσα το εθνικιστικό μπλοκ; Στο γεγονός 
ότι αποδέχονται την ευρωΝΑΤΟική ομπρέλα στη διευθέτηση του ζητήματος. Στο ότι δεν αμφισβητούν, αντίθετα στηρίζουν ο καθένας από τη θέση του τα «οράματα» της ελληνικής αστικής τάξης, να αποτελέσει σημαιοφόρο των ευρωατλαντικών σχεδιασμών στην περιοχή, διεκδικώντας για την ίδια τα μέγιστα δυνατά οφέλη. Από εκεί και πέρα, οι πολιτικές διεργασίες με «καταλύτη» το ονοματολογικό και την αντιπαράθεση για το κατά πόσο η σημερινή κυβέρνηση διαπραγματεύεται με επάρκεια, είναι κάτι που δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο, μιας και παραμένουν μεγάλες εκκρεμότητες στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος, κυρίως στο κομμάτι του φάσματος δεξιά της δεξιάς. Με άλλα λόγια, το αστικό πολιτικό σύστημα στο σύνολό του φαίνεται πως εγγράφει υποθήκες για το άμεσο μέλλον, αξιοποιώντας και τις εξελίξεις με την ΠΓΔΜ.

*Σχόλιο και γελοιογραφία από τον Ριζοσπάστη (24 Γενάρη 2018)

Θόδωρος Αγγελόπουλος...

Σαν σήμερα... 24 Γενάρη 2012, έφυγε από τη ζωή ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. 
Έπεσε θύμα τροχαίου στον περιφερειακό Κερατσινίου κατά τη διάρκεια των 
γυρισμάτων της νέας του ταινίας "Η Άλλη Θάλασσα". 

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1935.
Σπούδασε στην Νομική Σχολή Αθηνών, όμως εγκατέλειψε τις σπουδές του, πριν 
πάρει το πτυχίο του.
Το 1961 έφυγε στο Παρίσι, όπου αρχικά παρακολούθησε στη Σορβόννη μαθήμα-
τα γαλλικής φιλολογίας, φιλμογραφίας και εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Κινηματογράφου IDHEC και στο Musée de l' homme.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1964 και μέχρι το 1967, εργάστηκε ως
κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή, μαζί με τον 
Βασίλη Ραφαηλίδη και την Τώνια Μαρκετάκη.
Με τον κινηματογράφο άρχισε να ασχολείται το 1965 και το 1968 παρουσίασε την 
πρώτη του μικρού μήκους ταινία, "Εκπομπή", στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Το 1970, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, "Αναπαράσταση", κέρδισε το πρώτο 
βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και άλλες διακρίσεις στο 
εξωτερικό σηματοδοτώντας την "αυγή" του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου.
Έκτοτε, οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχει κερδί-
σει πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων και Χρυσό Φοίνικα, το 1998 για την ταινία 
"Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα", τα οποία τον καθιέρωσαν παγκοσμίως ως έναν 
από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου.
Πολλά αφιερώματα που τιμούν τη δουλειά του Θόδωρου Αγγελόπουλου έχουν πραγματοποιηθεί σ' όλο τον κόσμο.
Έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου X Ναντέρ (Nanterre) στο Παρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ.
Μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού Σύγχρονος Κινηματογράφος.

Πλειστηριασμοί και νέοι φόροι στην αιχμή της αντιλαϊκής επίθεσης...

ΚΚΕ : Αποδεικνύεται ότι το τέλος των μνημονίων, που προπαγανδίζει 
η κυβέρνηση, διαψεύδεται από την πραγματικότητα, αφού όλες οι 
παλιές και νέες δεσμεύσεις θα ισχύουν για πολλά χρόνια ακόμη.

Την ικανότητα της κυβέρνησης στην υλοποίηση όλων των αντιλαϊκών μέτρων και στόχων επιβράβευσε το προχτεσινό Γιούρογκρουπ, όπου μπήκαν οι βάσεις για τον νέο γύρο της επίθεσης.
Στα προαπαιτούμενα της 4ης «αξιολόγησης» προβλέπεται η κατάθεση νέου Μεσοπρό-θεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018 - 2021, όπου θα ενσωματώνεται το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων.
Σύμφωνα με την «έκθεση συμμόρφωσης» για την Ελλάδα, μετά την 3η «αξιολόγηση», οι τράπεζες σχεδιάζουν 10.000 πλειστηριασμούς για το 2018, με εκτόξευση στους 40.000 ετησίως την προσεχή τριετία. Δηλαδή, συνολικά θα βγουν στο σφυρί 130.000 ακίνητα 
μέχρι και το 2021!
Ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο επίσπευσης των νέων περικοπών στο αφορολόγητο 
για τη λαϊκή οικογένεια, από το 2019.

*Αναδημοσίευση από την κεντρική σελίδα του Ριζοσπάστη (24 Γενάρη 2018)

Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2018

Ο προσωρινός χαρακτήρας των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών...

"... Ο νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης έχει ως αποτέλεσμα να αλλάζουν οι υλικές συν-θήκες πάνω στις οποίες διαμορφώνονται οι συμμαχίες μεταξύ των καπιταλιστικών κρα-
τών, ιδιαίτερα στην εποχή του μονοπωλιακού καπιταλισμού.
Ο Λένιν αναδεικνύει πολύ εύστοχα το συγκεκριμένο συμπέρασμα, εξετάζοντας το οικο-
νομικό περιεχόμενο του συνθήματος «Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης». Τονίζει ότι 
στις συνθήκες του καπιταλισμού οι Ενωμένες Πολιτείες θα ήταν είτε αντιδραστικές είτε απραγματοποίητες, αφού θα ισοδυναμούσαν με μόνιμη συμφωνία για το μοίρασμα των αποικιών και των αγορών ανάμεσα στα μεγάλα ευρωπαϊκά αστικά κράτη. Εξηγεί ότι θα ήταν δυνατή μια προσωρινή συμφωνία ανάμεσα σε ευρωπαϊκά κράτη για να πνίξουν από κοινού το σοσιαλισμό στην Ευρώπη και να περιφρουρήσουν από κοινού τις ληστευμένες αποικίες και τις αγορές που ελέγχουν ενάντια στην Αμερική και στην Ιαπωνία.

Η ιστορική πείρα επιβεβαίωσε τη λενινιστική πρόβλεψη. Η δημιουργία της 
ΕΟΚ, πρόπλασμα της ΕΕ, έγινε με στόχο να πνίξουν το σοσιαλισμό όχι μόνο 
στην Ευρώπη, αλλά και στην ΕΣΣΔ. Η ανάλυση του Λένιν φωτίζει τα βασικά χαρα-κτηριστικά των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών.

Οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες είναι διακρατικές συμμαχίες που εκφράζουν τα κοινά συμφέροντα των αστικών τάξεων των κρατών-μελών τους. Τα κοινά συ-μφέροντα αφορούν τη μεγέθυνση των μονοπωλίων τους, τη θωράκιση της ανταγωνιστι-κότητάς τους σε συνθήκες όξυνσης του ανταγωνισμού στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστη-
μα, καθώς και την ενιαία αντιμετώπιση του εργατικού κινήματος, την εξουδετέρωση των επαναστατικών κομμουνιστικών κομμάτων.
Όμως οι κοινές στοχεύσεις των μονοπωλίων των διάφορων κρατών μιας ιμπεριαλιστικής συμμαχίας δεν μπορούν να αναιρέσουν την ανισομετρία και την εθνοκρατική οργάνωση πάνω στην οποία στηρίζεται η καπιταλιστική συσσώρευση. Δεν μπορούν να αναιρέσουν 
τον ανταγωνισμό και τις αντιθέσεις τόσο στο εσωτερικό κάθε ιμπεριαλιστικής συμμαχίας όσο και μεταξύ διαφορετικών ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και αξόνων. Οι ανακατατάξεις στο διεθνή συσχετισμό οδηγούν και σε αλλαγές στη σύνθεση και στη δομή των ιμπεριαλι-στικών συμμαχιών. Ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και απότομη όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστι-κών αντιθέσεων, που οδηγεί σε σπάσιμο των συμμαχιών, αποτελούν δύο όψεις του ίδιου νομίσματος..."

*Απόσπασμα από άρθρο του Μάκη Παπαδόπουλου, το οποίο δημοσιεύθηκε στην ΚΟΜΕΠ
(τεύχος 4 - 2016)


Τα μέτρα σκληρής λιτότητας για το λαό καλά κρατούν, αλλά σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία το δημόσιο χρέος συνεχώς αυξάνεται...