Μέσα στην παραζάλη της ονοματολογίας, τόσο οι κοσμοπολίτες όσο και οι εθνικιστές δουλεύουν «ψιλοβελονιά» για να μην ανοίξει επ' ουδενί η συζήτηση για τους πραγμα-
τικούς παράγοντες αστάθειας στα Βαλκάνια και σε άλλες περιοχές, που είναι οι σχε-
διασμοί ΝΑΤΟ - ΕΕ, ανταγωνιστικά προς άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Αυτές τις μέρες «παρελαύνουν» σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα εκπρόσωποι των φορέων που οργανώνουν το συλλαλητήριο της Κυριακής και βγάζουν πατριωτικούς «δεκάρικους». Τσιμουδιά δεν βγάζουν όμως για την ουσία, τους σχεδιασμούς δηλαδή που επιχειρείται να διευκολύνει η διευθέτηση του ονόματος, στο καρδιά των οποίων βρίσκεται η ενίσχυση του ΝΑΤΟ και η θωράκιση των συμφερόντων ισχυρών μονοπωλίων της ΕΕ. Όλοι αυτοί, που τροφοδοτούν εθνικιστικές εξάρσεις, δεν θα έλεγαν κουβέντα αν στο όνομα της ΠΓΔΜ δεν περιλαμβανόταν ο όρος «Μακεδονία» και θα κατάπιναν αμάσητη - όπως κάνουν άλλωστε και τώρα - την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση», που προμηνύει νέα δεινά στα Βαλκάνια.
Το ίδιο ισχύει και από την ανάποδη, για τους υπερασπιστές του κοσμοπολιτισμού, που εναντιώνονται στο εθνικιστικό συλλαλητήριο. «Καταγγέλλουν» τους εθνικισμούς, τους οποίους όμως τροφοδοτούν και ενισχύουν οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί που οι ίδιοι υπερασπίζονται, στο όνομα της «σταθερότητας και της ασφάλειας». Πρόκειται για αντιπαράθεση καθαρά αποπροσανατολιστική για το λαό, «βούτυρο στο ψωμί» των
αστικών επιτελείων, που παλεύουν με νύχια και με δόντια να μη διασαλευτεί η στοίχιση
των εργαζομένων με τις επιδιώξεις της αστικής τάξης για γεωστρατηγική της αναβάθμιση στην περιοχή.
*Σχόλιο από τον Ριζοσπάστη (31 Γενάρη 2018)
τικούς παράγοντες αστάθειας στα Βαλκάνια και σε άλλες περιοχές, που είναι οι σχε-
διασμοί ΝΑΤΟ - ΕΕ, ανταγωνιστικά προς άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Αυτές τις μέρες «παρελαύνουν» σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα εκπρόσωποι των φορέων που οργανώνουν το συλλαλητήριο της Κυριακής και βγάζουν πατριωτικούς «δεκάρικους». Τσιμουδιά δεν βγάζουν όμως για την ουσία, τους σχεδιασμούς δηλαδή που επιχειρείται να διευκολύνει η διευθέτηση του ονόματος, στο καρδιά των οποίων βρίσκεται η ενίσχυση του ΝΑΤΟ και η θωράκιση των συμφερόντων ισχυρών μονοπωλίων της ΕΕ. Όλοι αυτοί, που τροφοδοτούν εθνικιστικές εξάρσεις, δεν θα έλεγαν κουβέντα αν στο όνομα της ΠΓΔΜ δεν περιλαμβανόταν ο όρος «Μακεδονία» και θα κατάπιναν αμάσητη - όπως κάνουν άλλωστε και τώρα - την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση», που προμηνύει νέα δεινά στα Βαλκάνια.
Το ίδιο ισχύει και από την ανάποδη, για τους υπερασπιστές του κοσμοπολιτισμού, που εναντιώνονται στο εθνικιστικό συλλαλητήριο. «Καταγγέλλουν» τους εθνικισμούς, τους οποίους όμως τροφοδοτούν και ενισχύουν οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί που οι ίδιοι υπερασπίζονται, στο όνομα της «σταθερότητας και της ασφάλειας». Πρόκειται για αντιπαράθεση καθαρά αποπροσανατολιστική για το λαό, «βούτυρο στο ψωμί» των
αστικών επιτελείων, που παλεύουν με νύχια και με δόντια να μη διασαλευτεί η στοίχιση
των εργαζομένων με τις επιδιώξεις της αστικής τάξης για γεωστρατηγική της αναβάθμιση στην περιοχή.
*Σχόλιο από τον Ριζοσπάστη (31 Γενάρη 2018)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου