Αγωνιζόμαστε για την επικράτηση της πιο πρωτοπόρας κοσμοθεωρίας στην ιστορία της ανθρωπότητας... Δεν είναι το μέλλον της Γης ο καπιταλισμός...

Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017

Είναι δυνατή η κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας ειρηνικά;

Η απάντηση του Φρίντριχ Ένγκελς : 

Θα μπορούσαμε να ευχηθούμε να είναι έτσι και οι κομμουνιστές βέβαια θα ήταν οι τελευταίοι που θα διαφωνούσαν σε κάτι τέτοιο. Οι κομμουνιστές γνωρίζουν πολύ καλά ότι κάθε είδους συνομωσίες όχι μόνο δεν ωφελούν, αλλά καιβλάπτουν. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι επαναστάσεις δε γίνονται προμελετημένα και αυθαί-ρετα και ότι οι επαναστάσεις παντού και πάντα αποτελούσαν απαραίτητη συνέ-πεια των περιστάσεων, οι οποίες δεν εξαρτώνταν διόλου από τη θέληση και την καθοδήγηση μεμονωμένων κομμάτων και ολόκληρων τάξεων. Παράλληλα όμως βλέπουν ότι η ανάπτυξη του προλεταριάτου σχεδόν σε όλες τις πολιτισμένες χώρες καταπιέζεται βίαια και ότι με αυτό τον τρόπο οι αντίπαλοι των κομμουνισ-τών δουλεύουν με όλες τους τις δυνάμεις για την επανάσταση. Αν όλα αυτά, τελικά, σπρώξουν το καταπιεσμένο προλεταριάτο σε επανάσταση, τότε εμείς, 
οι κομμουνιστές, θα υπερασπιζόμαστε την υπόθεση του προλεταριάτου με τις πράξεις το ίδιο καλά, όπως τώρα με τα λόγια.

* Απόσπασμα από το έργο του Φρίντριχ Ένγκελς «Αρχές Κομμουνισμού», το οποίο αποτέλεσε σχέδιο του προγράμματος της Ένωσης Κομμουνιστών.

Διαδοχικά αντιλαϊκά μέτρα με «μπούσουλα» τις ανάγκες του κεφαλαίου...

Με φόντο τις γενικότερες αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που δρομολογούνται στο πλαίσιο 
της Ευρωζώνης αλλά και τους ανταγωνισμούς με την πλευρά του ΔΝΤ σχετικά με το ζή-
τημα της διαχείρισης του κρατικού χρέους, αλλά και των εγχώριων τραπεζικών ομίλων, αναμένεται να εξελιχθεί ο κύκλος της 3ης «αξιολόγησης». Τα τεχνικά κλιμάκια του κουαρτέτου αναμένονται στην Αθήνα στα μέσα του Σεπτέμβρη με ατζέντα την πορεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού και των δημοσιονομικών μεγεθών, ενώ στις 
αρχές Οκτώβρη και σε κάθε περίπτωση μετά τις γερμανικές εκλογές (24/9) καταφθά-
νουν στην Αθήνα και τα υψηλόβαθμα κλιμάκια της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ.

Σύμφωνα με χτεσινές δηλώσεις της καγκελαρίου της Γερμανίας, Αγκ. Μέρκελ,«η πρό-
ταση Σόιμπλε να μετατραπεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας σε ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο είναι μια πολύ καλή σκέψη και αυτή η σκέψη θα μπορούσε να οδη-
γήσει στο να γίνουμε ακόμη πιο σταθεροί και να δείξουμε και στον κόσμο ότι έχουμε 
όλους τους μηχανισμούς στο δικό μας χαρτοφυλάκιο, ώστε να μπορούμε να αντιδρά-
σουμε καλά και σε απροσδόκητες καταστάσεις», επισημαίνοντας ότι «μέχρι τώρα 
έχουμε κάνει πολλά για τη σταθεροποίηση της Νομισματικής Ένωσης, αλλά υπάρχουν ακόμη μεγάλα ελλείμματα στην οικονομική συνοχή».
Από την πλευρά του, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, μιλώντας στον 
Τύπο, αναφορικά με την ελληνική οικονομία, επανέλαβε τη θέση ότι «η χώρα δεν χρει-
άζεται μείωση του χρέους της τώρα, αλλά πρέπει να εργάζεται συνεχώς για την αντα-γωνιστικότητά της», ενώ υπογράμμισε πως το κόστος δανεισμού του ελληνικού κράτους 
για τα επόμενα 10 - 15 χρόνια είναι ήδη σχετικά χαμηλό.

*Απόσπασμα από άρθρο στον Ριζοσπάστη (30 Αυγούστου 2017)

30 Αυγούστου 1918... Απόπειρα δολοφονίας του Β.Ι.Λένιν...

Στις 30 Αυγούστου 1918, πραγματοποιείται δολοφονική απόπειρα κατά του Β.Ι.Λένιν, οργανωμένη από τους εσέρους. Ο ηγέτης της Μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης πυροβολείται και τραυματίζεται λίγο μετά την ομιλία του στους εργάτες του εργοστα-
σίου «Σφυρί και Δρεπάνι» στη Μόσχα. Δράστης ήταν η Φάνια Κάπλαν.

Τρίτη 29 Αυγούστου 2017

Τιμή και δόξα στον μεγαλειώδη αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) (1946 - 1949), κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης...

Δόξα και τιμή στους ήρωες του ΔΣΕ (Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας)...

Με την πτώση του υψώματος Κάμενικ, λήγει στις 29 με 30 Αυγούστου 1949 η τελική 
φάση της μάχης στο Γράμμο ανάμεσα στο Δημοκρατικό Στρατό και τις κυβερνητικές δυνάμεις. Ο Δημοκρατικός Στρατός υποχωρεί συντεταγμένα προς τη ΛΔ της Αλβανίας, ακυρώνοντας τη βασική επιδίωξη της αστικής τάξης να τον εκμηδενίσει.
Οι συνασπισμένες δυνάμεις του καθεστώτος της πλουτοκρατίας, στηριγμένες στον αγ-
γλικό και στην συνέχεια στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, είχαν νικήσει στρατιωτικά την λεβεντιά, την αυτοθυσία και την παλικαριά του ελληνικού λαού.

Όλοι αυτοί που είχαν συνεργαστεί προηγουμένως με τα ναζιστικά στρατεύματα, όσοι 
είχαν θησαυρίσει από την μαύρη αγορά στην κατοχή, οι αστοί πολιτικοί ηγέτες όσοι 
απ’ αυτούς δεν είχαν προηγουμένως γίνει  πιόνια των Γερμανών και έκαναν «αντίσ-
ταση» από το Κάιρο μπορούσαν να χαμογελούν. 
Οι βόμβες ναπάλ του Τρούμαν και τα δολάρια του Μάρσαλ είχαν καταφέρει να δαμά-
σουν ένα μεγαλείο ψυχής, τα ιδανικά που ατσάλωναν τους μαχητές του ΔΣΕ. 
Μπορούσαν πια να είναι σίγουροι ότι δεν θα λογοδοτήσουν για τα εγκλήματα που εί-
χαν κάνει σε βάρος του ελληνικού λαού.

Και όχι μόνο αυτό. Ήταν τόσο το ταξικό τους μίσος σ’ αυτούς που αμφισβήτησαν 
ένοπλα το καθεστώς τους, αλλά και σε όσους τους συμπαραστάθηκαν, που μετά την 
ήττα του ΔΣΕ, «έγραψαν» άλλη μια μαύρη σελίδα στην ιστορία τους. Τα έκτακτα στρατοδικεία πλημμυρίζουν την Ελλάδα. Αγωνιστές αντιμετωπίζουν εκτελεστικά αποσπάσματα μέχρι το 1955. Φυλακές γεμίζουν από πολιτικούς κρατούμενους. 
Στρατόπεδα συγκέντρωσης και ξερονήσια αποτελούν τόπους μαρτυρίου για χιλιάδες 
άντρες και γυναίκες «εχθρούς των νικητών». 

Με την ήττα του ΔΣΕ είχε ξημερώσει μια λαμπερή μέρα για τους πρώην γερμανον-
τυμένους δοσιλόγους, τους ταγματασφαλίτες, τους μαυραγορίτες, την ντόπια πλου-
τοκρατία και το αστικό υπηρετικό της πολιτικό προσωπικό. Και ταυτόχρονα ένας 
νέος Γολγοθάς για τον ελληνικό λαό. Αστυνομοκρατία, εγκληματικές παρακρατικές οργανώσεις, φάκελοι πολιτικών φρονημάτων, κρατική τρομοκρατία, ήταν τα χαρακ-τηριστικά των μετεμφυλιακών κυβερνήσεων. 

Ο τρίχρονος ένοπλος αγώνας, η κορυφαία αυτή περίοδος της ταξικής πάλης 
στη χώρα μας τον αιώνα που μας πέρασε, έλαβε τέλος. Ωστόσο, τα διδάγματά 
του παραμένουν φωτεινά: Δόξα και τιμή στους ήρωες του ΔΣΕ.

*Από τον Ριζοσπάστη και το "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ"

Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017

28 Αυγούστου 1944: Ταγματασφαλίτες ζητωκραυγάζουν όταν οι Γερμανοί εκτελούν Έλληνες και τους καίνε τα σπίτια στο μπλόκο της Καλλιθέας...

Την αυγή της ∆ευτέρας, 28 Αυγούστου, Γερµανοί και Τάγµατα Ασφαλείας περικύκλωσαν 
το Κουκάκι, τα Παλαιά Σφαγεία και την Καλλιθέα και αφού συγκέντρωσαν όλους τους άντρες στο γήπεδο της Α.Ε. Καλλιθέας, εκτέλεσαν τους 24 µε υπόδειξη µασκοφόρων.
Σε λίγο οι κάτοικοι των Παλαιών Σφαγείων είδαν έντροµοι τα σπίτια τους να καίγονται 
από τα γερµανικά φλογοβόλα. Όλη η Καλλιθέα καλύφθηκε από ένα σύννεφο µαύρου καπνού, κάτω από τις επευφηµίες των Τσολιάδων «που πετάνε τα φέσια ψηλά και βαράν στον αέρα να το χαρούνε». 
Σε πεισµατώδεις συγκρούσεις στα Σφαγεία, ο ΕΛΑΣ είχε βαριές απώλειες –17 µαχητές νεκρούς και τραυµατίες– στη µάταιη προσπάθειά του να αποκρούσει τους επιδροµείς, ανάµεσά τους τον καπετάνιο του Λόχου Σφαγείων, Γιώργο Γεωργιάδη του οποίου το 
σπίτι κάηκε.

Ο τρόµος είχε κατακυριεύσει τη νοτιοανατολική γωνία του κέντρου της Αθήνας. 
Την επόµενη τα Τάγµατα αιχµαλώτισαν έξι άοπλα µέλη των εαµικών και κοµµατικών οργανώσεων Πλάκας κοντά στην πλατεία Κολοκοτρώνη στο Κουκάκι και τους σκότω-
σαν οµαδικά στη Γέφυρα του Κουκακίου, κοντά στη λεωφόρο Συγγρού. 
Μαζί και η µόλις 18 ετών γραµµατέας της ΚΟΒ Κουκακίου, Κούλα Αγγελή («Ξανθούλα»).

Ο κύκλος του αίµατος του εφιαλτικού Αυγούστου έκλεισε στις 31 Αυγούστου, όταν, προφανώς µετά από προδοσία, 17 µαχητές –ολόκληρο το Φρουραρχείο της Αγίας Ελεούσας– µαζί µε το λοχαγό Γιώργο Γιουρούκο, έναν από τους ήρωες της µάχης 
της 24ης Αυγούστου, αιχµαλωτίστηκαν και θανατώθηκαν από τµήµα της γερµανικής ναυτικής αστυνοµίας µέσα στο κτίριο του ψυχιατρείου της Αγίας Ελεούσας όπου είχαν καταλύσει για να ξεκουραστούν. Μαζί τους εκτελέστηκαν και πέντε γυναίκες –η µια καλόγρια– που θεωρήθηκαν «ένοπλες συνωµότριες».

*Από το βιβλίο του Ιάσωνα Χανδρινού : «ΤΟ ΤΙΜΩΡΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ» 
Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόµενη Αθήνα (1942-1944)

*Αναδημοσίευση από το "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ"

Η ιστορία δεν τελείωσε μαζί μας...

Παρέμβαση του Μίκη Θεοδωράκη στα «ΝΕΑ» για την αντικομμουνιστική υστερία...

Παρέμβαση για την αντικομμουνιστική υστερία που ξεδιπλώνεται με αφορμή την αντικομ-μουνιστική φιέστα της Εσθονικής προεδρίας της ΕΕ στο Ταλίν, έκανε με επιστολή του προς την εφημερίδα «Τα Νέα», ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης, Μίκης Θεοδωράκης. 

Η επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη, όπως δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Τα Νέα», έχει ως εξής :

«Με τρομάζει η αντικομμουνιστική υστερία που κατακλύζει την εφημερίδα σας. Ως νέος κομμουνιστής είχα την τιμή να παλέψω μέσα απ’ τις γραμμές του ΕΑΜ για την κατάκτηση της Ελευθερίας. Αργότερα, την εποχή της Χούντας, μέσα από το Πατριωτικό Μέτωπο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Όμως για την πάντοτε ενιαία εθνικοφροσύνη και για σας που την εκπροσωπείτε μαζί με τα υπόλοιπα ΜΜΕ δεν έχουν καμιά σημασία οι όποιες πράξεις με αριστερό πρόσημο, ακόμα και οι πιο σημαντικές, όσο και αν αυτές βοηθούν και τιμούν την πατρίδα και το λαό μας. Ακόμα και την αναγνωρισμένη από εχθρούς και φίλους, ντόπιους και ξένους προσφορά μας στην ανάδειξη του νεοελληνικού πολιτισμού, την αγνοείτε επιδεικτικά. Το μόνο που μετράει για σας είναι η ήττα μας στον Εμφύλιο και η ενόχλησή σας γιατί η ιδεολογία της Αριστεράς εξακολουθεί να υπάρχει, να δρα και να επιδρά ύστερα από τόσους και τόσους διωγμούς.

Εντάξει λοιπόν! Νικηθήκαμε και μπήκαμε στη γωνία! Τι άλλο θέλετε από εμάς, εσείς, οι νικητές και ξύνετε τις πληγές μας; Με το αίμα το δικό μας που συνέβαλλε αποφασιστικά στην κατάκτηση της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας τα πήρατε όλα! Κράτος, Κυβέρνηση, Παιδεία, Πολιτισμό, Στρατό, Αστυνομία, Τράπεζες, Τύπο, Τηλεοράσεις. Εμείς μείναμε στη γωνία, ουσιαστικά και πάλι (όπως στον Εμφύλιο), πολίτες β’ κατηγορίας.

Και από τον Στάλιν δεν θυμάστε παρά μόνο τα εγκλήματά του… Το μόνο που δεν άκουσα γι’ αυτόν είναι ότι με το πρωινό του έτρωγε τηγανητό ανθρώπινο κρέας. Για κείνον, τον Στάλιν, τον Αρχιστράτηγο του Κόκκινου Στρατού με τις νίκες στο Στάλινγκραντ, στη Μόσχα, στο Λένινγκραντ και στο Βερολίνο, δεν έχετε τίποτα να πείτε; Αν έλλειπε ο Κόκκινος Στρατός και ο Στάλιν, τι θα είχαμε σήμερα; Άραγε το σκεφτήκατε; Ποιος θα εμπόδιζε τον Χίτλερ να γεμίσει την υφήλιο με χιλιάδες Άουσβιτς; Φαντάζεστε την Ελλάδα γεμάτη με στρατόπεδα εξόντωσης; Εκεί πάνω στην Ευρώπη και ειδικά στα ρατσιστικά κράτη, ξέρω γιατί πονάνε και τα βάζουνε με τον Στάλιν και τον κομμουνισμό. Γιατί νίκησε κατά κράτος τον πολυαγαπημένο τους Φύρερ. Τον Αδόλφο Χίτλερ! Όμως, εσείς εδώ, τι λόγο έχετε; Εσείς τους κομμουνιστές τους σκοτώνατε σαν μύγες. Με τις συμμορίες τύπου Σούρλα και Βρεττάκου. Με τα στρατοδικεία και τις εκτελέσεις 16.000, νέων κυρίως κομμουνιστών. Αγοριών και κοριτσιών. Με τα Μακρονήσια όπου μαρτύρησαν 100.000 Έλληνες κομμουνιστές. Με τα σφαγεία της Ασφάλειας, όπου βασανίστηκαν με τις πιο φρικαλέες μεθόδους χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες. Τι είμαστε λοιπόν όλοι εμείς, εγκληματίες ή θύματα; Και γιατί παλεύαμε; Δεν αγωνιζόμασταν τάχα για την Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό; Μήπως μέσα από τις γραμμές μας ξεπήδησαν ο θρόνος, οι παρακρατικές οργανώσεις που σκότωσαν τον Λαμπράκη και η Χούντα; Για να μην αναφερθώ στους συνεργάτες των ξένων κατακτητών που πάνω τους στηρίχτηκε η Αμερικανοκρατία που ζει και βασιλεύει μεταμφιεσμένη σε Μνημόνια και Τρόικες που μας έχουν οδηγήσει στο χείλος της εθνικής καταστροφής.

Πιστεύω ότι εύκολα μπορείτε να κατανοήσετε το θυμό μου, γιατί για μένα όπως και για χιλιάδες άλλους, η στράτευση και οι αγώνες μας κάτω από την Κόκκινη Σημαία αποτελεί 
την ιερότερη περίοδο της ζωής μας, που είχε ένα και μόνο στόχο, να κάνει το Λαό μας ελεύθερο, ανεξάρτητο και ευτυχισμένο».

Σάββατο 26 Αυγούστου 2017

Κυβέρνηση : Νέος κύκλος αντιλαϊκής επίθεσης...

Τις μηχανές στο φουλ βάζει η κυβέρνηση για τον νέο κύκλο της αντιλαϊκής επίθεσης, 
που περνάει μέσα από την επικείμενη 3η «αξιολόγηση». Είναι γνωστό ότι ένα από τα χτυπήματα στα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά, που ετοιμάζει, είναι τα νέα μέτρα στα Εργασιακά. Κι ενώ τα μέτρα είναι προδιαγραμμένα σε ότι αφορά τα συμφέροντα και 
τις αξιώσεις του κεφαλαίου, η κυβέρνηση προαναγγέλλει ευνοϊκές ρυθμίσεις με «κοι-
νωνικό πρόσημο» στη ΔΕΘ και παίζει το χαρτί του ανασχηματισμού, δημιουργώντας προσδοκίες ότι κάτι καλύτερο έχει να περιμένει ο λαός. Δεν είναι τυχαίο ότι χτες ο 
Ν. Βούτσης, μιλώντας σε δημοσιογράφους στη Βουλή, είπε ότι «μετά το πέρας του κλεισίματος της τρίτης αξιολόγησης θα γίνει ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης», 
ενώ πρόσθεσε πως «το πρώτο νομοσχέδιο που θα ψηφιστεί πριν τη ΔΕΘ, θα είναι του υπουργείου Εργασίας και θα αφορά την καταπολέμηση της "μαύρης" και αδήλωτης εργασίας». Πάντως, όσο κι αν προσπαθούν να πείσουν ότι οι ρυθμίσεις που θα φέρουν 
θα είναι ευνοϊκές για τους εργαζόμενους, η αλήθεια είναι ότι στην ατζέντα εγγράφονται παρεμβάσεις που, ανάμεσα σε άλλα, βάζουν νέα εμπόδια στην κήρυξη απεργιών, φέρ-
νουν αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο και θεσπίζουν επιπλέον μέτρα για την ανταγω-νιστικότητα των επιχειρήσεων, που θα τσακίσουν ό,τι έχει απομείνει από τους αυτοα-πασχολούμενους ΕΒΕ, όσο κι αν η κυβέρνηση προσπαθεί να τους χρυσώσει το χάπι.

*Από σχόλιο στον Ριζοσπάστη (26 Αυγούστου 2017)

  

Παρασκευή 25 Αυγούστου 2017

Διατροφικά σκάνδαλα. Μια κατάσταση σύμφυτη με τον καπιταλισμό, που θα διαιωνίζεται...

Το καινούργιο διατροφικό σκάνδαλο μας έρχεται αυτή την φορά από την Βρετανία. Σύμφωνα με έρευνα που διενήργησε ο οργανισμός Δημόσιας Υγείας της Αγγλίας (PHE).

Χιλιάδες Βρετανοί ενδέχεται να έχουν προσβληθεί από τον ιό της ηπατίτιδας Ε, επειδή κατανάλωσαν προϊόντα χοιρινού κρέατος (λουκάνικα και συσκευασμένες φέτες ζαμπόν) από μια συγκεκριμένη αλυσίδα σούπερ μάρκετ του Ηνωμένου Βασιλείου, 
Όπως αναφέρουν δημοσιεύματα στους «Times», τον «Independent», την «The Telegaph» αλλά και σε άλλες μεγάλες βρετανικές εφημερίδες, σύμφωνα με την έκθεση του PHE, ο ιός, που ενδέχεται να προκαλέσει κίρρωση του ήπατος και νευρολογικές βλάβες, μπορεί να έχει μολύνει από 150.000 έως και 200.000 άτομα στο Ηνωμένο Βασίλειο κάθε χρόνο από το 2014 έως το 2016.
Είναι δεδομένο ότι τα διατροφικά σκάνδαλα θα διαδέχονται το ένα το άλλο με ότι συνε-
πάγεται αυτό για την υγεία των λαϊκών στρωμάτων κι αυτό για τον απλούστατο λόγο ότι 
σκοπός της καπιταλιστικής παραγωγής είναι το κέρδος και μόνο το κέρδος. 
Το παραγόμενο προϊόν είναι μόνο ένα μέσο για την αποκόμιση κέρδους.
Κι αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Αυτή η «λογική» είναι σύμφυτη με τον καπιτα-λισμό. Αν  ένα αστικό κράτος είχε  βασικό στόχο την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας, θα ήταν σαν να αυτοχειριαζόταν ως σύστημα.

*Αναδημοσίευση από το "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ"

Ο χυδαίος αντικομμουνισμός της ΕΕ δεν έχει πάτο...

Η ταύτιση του ανεπανάληπτου έργου του Καρλ Μαρξ «Το Κεφάλαιο» με το ναζιστικό μανιφέστο «Ο Αγών μου» του Χίτλερ ήταν ανάμεσα στα ανήκουστα που ειπώθηκαν στο «συνέδριο» της εσθονικής προεδρίας της ΕΕ στο Ταλίν
Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, 62 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα απ' όλο τον κόσμο καταγγέλλουν την αντικομμουνιστική φιέστα, ενώ συνεχίζεται η συλλογή υπογραφών
Η ΕΕ διαρκώς ενισχύει και επεξεργάζεται τον αντικομμουνισμό της, τη λεγόμενη εξίσωση κομμουνισμού - ναζισμού, που τελικά δικαιώνει το αποκρουστικό τέρας του ναζισμού. 
Αυτή είναι «η ΕΕ που αλλάζει» του ΣΥΡΙΖΑ - και αλλάζει προς το αντιδραστικότερο -, αυτή είναι «η Ευρώπη της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης» της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού, που είναι η ΕΕ των πολέμων και των επεμβάσεων, του ευρωστρατού, των εκατομμυρίων ανέργων και εξαθλιωμένων.

ΚΚΕ : Οι λαοί της Ευρώπης και η νεολαία δεν πρέπει να δείξουν καμιά ανοχή στον αντικομμουνισμό και τους εκπροσώπους του, που προετοιμάζουν το έδα-
φος για νέα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, παραπέρα χτύπημα των εργατικών - 
λαϊκών δικαιωμάτων, νέο γύρο ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων. 
Οι λαοί μπορούν να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στον αντικομμουνισμό, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, που συνδέεται με την 
πάλη για να απαλλαγεί οριστικά η εργατική τάξη, ο λαός μας απ' όλα τα δεσμά της εξουσίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου και να βαδίσει το δικό του δρόμο.

*Από την κεντρική σελίδα του Ριζοσπάστη (25 Αυγούστου 2017)

Πέμπτη 24 Αυγούστου 2017

Η καπιταλιστική βαρβαρότητα και η σαπίλα του καπιταλιστικού συστήματος…

Το καπιταλιστικό σύστημα της εκμετάλλευσης, έχει σπρώξει εκατομμύρια ανθρώπους 
σε όλη τη Γη, στην φτώχεια, στην ανέχεια, στην εξαθλίωση, στην προσφυγιά και στο 
θάνατο... 
Ο καπιταλισμός με την ιμπεριαλιστική του κορύφωση, έχει τα χέρια του βαμμένα με 
το αίμα όλων αυτών των προλετάριων που ζουν στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας 
και θυσιάζονται για χάρη των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου.
Η επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου και η βαρβαρότητα που βιώνουν οι λαοί των 
καπιταλιστικών χωρών δεν έχει τελειωμό...
Οι καπιταλιστές επιλέγουν να αφήσουν πίσω τους συντρίμμια και έτσι να δημιουργή-
σουν μια νέα γενιά εργατών, που θα είναι «αδύναμη» και υποταγμένη, και άρα ακόμα 
πιο εκμεταλλεύσιμη (βλέπε τον «πόνο» που έπιασε τις ιμπεριαλιστικές χώρες τύπου 
Γερμανίας για την υποδοχή των προσφύγων, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο γι αυτούς, 
παρά μια ακόμα καπιταλιστική μπίζνα). 
Οι όποιες βραχυπρόθεσμες απώλειες έχουν κάποιοι καπιταλιστές, είναι μια μικρή αλλά 
απαραίτητη «θυσία», που σαφώς και αξίζει τον κόπο γι αυτούς, επειδή κατ' αυτό το τρό-
πο στο μέλλον θα μπορέσουν να αυξήσουν κατακόρυφα την εκμετάλλευση των εργαζό-
μενων συνολικά και να αποσπάσουν δικαιώματα τα οποία έχουν κερδηθεί με αγώνες 
και θυσίες χρόνων.

Όλη αυτή η κατάσταση δείχνει πεντακάθαρα τη σαπίλα του εκμεταλλευτικού καπιτα-
λιστικού συστήματος, το οποίο υπερασπίζονται, όχι μόνο οι καπιταλιστές και οι πολιτι-
κοί του υπηρέτες, αλλά και οι κάθε λογής οπορτουνιστές, οι οποίοι σπέρνουν απλόχερα 
αυταπάτες στους εργαζόμενους για την τάχα καλύτερη από αυτούς αντιμετώπιση της 
κατάστασης και των νομοτελειακών κρίσεων του καπιταλιστικού συστήματος.
Φυσικά, λόγω της ιδεολογικής τους θέσης, δεν θέλουν να μιλήσουν για τις πραγματικές 
αιτίες που γεννούν όλα αυτά τα δεινά για τους λαούς, αλλά ούτε μπορούν να μιλήσουν 
και για την αναγκαιότητα ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος και της εξουσίας 
των μονοπωλίων… δεν μπορούν να κάνουν και διαφορετικά άλλωστε…
Αυτός είναι λοιπόν ο καπιταλισμός τους... Από τη μια, υπερσυσσωρευμένος αμύθητος 
πλούτος, που σχεδιάζει αδιάκοπα την περαιτέρω διόγκωσή του… και από την άλλη, 
συμπυκνωμένη δυστυχία, φτώχεια, εξαθλίωση, πόλεμοι, πείνα, προσφυγιά και θάνατος...

Αυτό το σάπιο και βάρβαρο σύστημα… χάρισμά σας… 
Εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για το νέο που θα έρθει…
Όσο περνάνε τα χρόνια... γίνεται ολοένα και πιο φανερό, ιδιαίτερα στους σκεπτόμενους 
ανθρώπους, πως ακόμα και ο «σοσιαλισμός» που γνωρίσαμε στον 20ο αιώνα, με όλες του 
τις αδυναμίες, τα λάθη του και κυρίως τις παρεκκλίσεις από τις αρχές οικοδόμησής του, 
επιβεβαίωσε την ανωτερότητά του ως κοινωνικό και οικονομικό σύστημα, σε σχέση με 
τον ολοκληρωτικό καπιταλισμό και τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα που βιώ-
νουν οι εργαζόμενοι σε όλες τις χώρες. Μια βαρβαρότητα η οποία γεννάει τον πόλεμο 
και το θάνατο… τη δυστυχία, την προσφυγιά, τη φτώχεια και η οποία συνεχώς μεγαλώ-
νει τις κοινωνικές ανισότητες και την αδικία.
Μια βαρβαρότητα η οποία εκτρέφει και αυξάνει το ρατσισμό και τηνξενοφοβία και οδη-
γεί εκατομμύρια ανθρώπους σε φασίζουσες  συμπεριφορές και σε πολιτικές ακραίες 
πρακτικές…

Υπάρχουν βέβαια ακόμα και σήμερα, αυτοί οι κάποιοι, οι αθεράπευτα φανατικοί και 
επιστημονικά ανιστόρητοι, τα πολιτικά και ιδεολογικά θρασίμια του συστήματος, οι 
οποίοι εκτιμούν πως «τελειώσανε» με τον Σοσιαλισμό και τη μελλοντική δίκαιη κοι-
νωνία των Ανθρώπων… 
Ένα μόνο να ξέρουν όλοι αυτοί και να το βάλουν καλά στο μυαλό τους… 
Κούνια που τους κούναγε… Τίποτα άλλο... Δεν μπορείς να σταματήσεις το νέο που 
έρχεται… όσο και αν προσπαθείς να το καθυστερήσεις… 
Ο νέος κόσμος της ειρήνης και της προκοπής… ο κόσμος δίχως εκμετάλλευση ανθρώ-
που από άνθρωπο, θα γίνει πραγματικότητα πάνω στη Γη…

Κοσμάς Λεοντιάδης

Με φορτωμένη ατζέντα ο αντιλαϊκός σχεδιασμός...

ΚΚΕ: Στον κουρνιαχτό του χυδαίου αντικομμουνισμού, κυβέρνηση και ΝΔ προετοιμά-
ζονται να παρουσιάσουν στο κεφάλαιο τις δεσμεύσεις τους, για το ποιος μπορεί να εγ-
γυηθεί την αποτελεσματική υλοποίηση του 3ου μνημονίου, που ψήφισαν μαζί με το 
ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.
Η έναρξη του νέου κύκλου της αντιλαϊκής επίθεσης «εγκαινιάζεται» στο πλαίσιο της 
ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη. Το δικό της «ολοκληρωμένο πρόγραμμα» για τη «δημοσιονο-
μική προσαρμογή» ετοιμάζεται να παρουσιάσει και η ΝΔ.
Στα μέσα Σεπτέμβρη, καταφθάνουν στην Αθήνα τα τεχνικά κλιμάκια του κουαρτέτου, 
για την τυπική έναρξη της 3ης «αξιολόγησης», που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, ανατ-
ροπές στα Εργασιακά και στον συνδικαλιστικό νόμο.
Στις 2 Οκτώβρη, κατατίθεται στη Βουλή το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού 
για το 2018, με περικοπές στα προνοιακά επιδόματα που έχουν απομείνει. Την ίδια 
περίοδο αναμένονται τα υψηλόβαθμα κλιμάκια του κουαρτέτου.
Τα αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα», που περιέχονται στα «επικαιροποιημένα» μνημόνια 
και τις συμφωνίες με Ευρωζώνη και ΔΝΤ, θα συζητηθούν κατά την επίσκεψη της Λαγ-
κάρντ, που αναμένεται στα τέλη Σεπτέμβρη, αλλά και στις συνεδριάσεις του Γιούρογ-
κρουπ, του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, το Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη.

*Από την κεντρική σελίδα του Ριζοσπάστη (24 Αυγούστου 2017)

Τετάρτη 23 Αυγούστου 2017

Ο αντικομμουνισμός καλά κρατεί...

Η μεγάλη σφαγή των εργατών στο Πασαλιμάνι 23 Αυγούστου 1923... Ορόσημο στην ιστορία της ελληνικής εργατικής τάξης...

Σαν σήμερα, 23 Αυγούστου, το 1923, η αστική τάξη, όπως εκφραζόταν τότε δια της «επαναστατικής» κυβέρνησης των Πλαστήρα - Γονατά, βάφει στο αίμα των εξεγερ-
μένων εργατών το Πασαλιμάνι. Με την μεγάλη αυτή σφαγή «σφραγίζεται» ένα από 
τα σημαντικότερα και ηρωικότερα κεφάλαια της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, αφή-
νοντας όμως μια πολύ βαριά κληρονομιά στις νέες «βάρδιες» της εργατικής τάξης.

Το 1923 ξεκίνησε με το γενικότερο πολιτικό και οικονομικό «κλίμα» να είναι το χει-
ρότερο που θα μπορούσε να υπάρξει για τον ελληνικό λαό. Η Μικρασιατική Κατασ-
τροφή και το προσφυγικό δράμα που ακολούθησε ως συνέπειά της, εκτός από την 
ίδια την τραγωδία του ξεριζωμού και των ασύλληπτων προβλημάτων που αντιμετώ-
πιζαν οι πρόσφυγες στην Ελλάδα, έχει κάνει ακόμη πιο αντιδραστικό και επιθετικό 
το κεφάλαιο, το οποίο, ως είθισται, εκλαμβάνει την τραγωδία της κοινωνίας ως ευ-
καιρία να χτυπήσει μισθούς και ωράριο. «Η ανεργία μεγαλώνει τρομακτικά, τα ημε-
ρομίσθια πέφτουν, σε ορισμένες περιπτώσεις μέχρι και 25%. Απολύονται εκατοντάδες εργαζόμενοι από τα εργοστάσια Λιπασμάτων και τα υαλουργεία. Αρχίζει να λειτουργεί 
ο νόμος 2112/20 περί υποχρεωτικής καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, πράγμα που σημαίνει πως δεν μπορούσαν να απολύονται εργάτες από τη μια μέρα στην άλλη χωρίς προειδοποίηση. Αρχές Ιουνίου του 1923 πολλές επιχειρήσεις κλείνουν εκβιάζοντας μεί-
ωση ημερομισθίων σ’ ολόκληρη τη χώρα, ενώ συνεχίζονται οι μαζικές απολύσεις. 
Οι σιδηροβιομήχανοι μειώνουν τα μεροκάματα 30%.».
Η απάντηση του οργανωμένου εργατικού κινήματος είναι ανάλογη της αστικής επι-θετικότητας και των εκβιασμών. Με αρχή τους ναυτεργάτες — αφού οι εφοπλιστές 
είναι εκείνοι από τους οποίους ξεκίνησε η επίθεση — η ταξική πάλη οξύνεται και 
οδηγεί σε αλλεπάλληλες απεργιακές κινητοποιήσεις και συγκρούσεις. Το κράτος 
απαντά με βίαιη καταστολή, συλλήψεις και απαγόρευση σωματείων και συνδικαλισ-
τικής δράσης. ‘Ηταν λοιπόν αναμενόμενη η μαζική συμμετοχή στους εορτασμούς της Πρωτομαγιάς του 1923 στον Αη Γιάννη τον Ρέντη, στην οποία «κατεβαίνουν» με απο-
φάσεις τους 40 σωματεία που συγκροτούν το Εργατικό Κέντρο Πειραιά και 20 σωμα-
τεία της Αθήνας υπό την «ομπρέλα» της ΓΣΕΕ. Τα κύρια αιτήματα είναι αύξηση σε μεταλλική δραχμή (σσ. σε αντιδιαστολή με το τραπεζογραμμάτιο, της χάρτινης, δηλα-
δή, δραχμής) εφαρμογή του 8ωρου και δημιουργία Γραφείων Ευρέσεως Εργασίας. Η κυβέρνηση, μετά από 20 μέρες απαντά στη ΓΣΕΕ και στα Εργατικά Κέντρα Πειραιά – Αθηνών, ότι είναι «αδύνατη» η ικανοποίηση των αιτημάτων.

Στις 9 Ιουνίου 1923 πραγματοποιείται κοινή σύσκεψη ΓΣΕΕ και Εργατικού Κέντρου Πειραιά και αποφασίζεται ότι κατ’ αρχήν μπορεί να γίνει δεκτή η μείωση των ημε-ρομισθίων, αλλά με τον όρο το κράτος να μειώσει τις τιμές των ειδών μονοπωλίου 
και του ψωμιού. Στις 21 Ιουνίου 1923 συνέρχεται κοινή επιτροπή εργαζομένων και κρά-
τους για το ζήτημα της ανεργίας, αλλά οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης ζητούν γενικά 
μείωση των ημερομισθίων 25% – 30%. Οι ναυτεργάτες δηλώνουν πως δεν αποδέχονται τέτοια μείωση και προτίθενται να κατέβουν σε απεργιακές αγώνες. Η κυβέρνηση τους απειλεί με επιστράτευση.

Αρχές Ιουλίου 1923 γίνεται απεργία από τους εργάτες Λαυρίου με αιτήματα το 8ωρο 
και την αύξηση των ημερομισθίων. Υπάρχει γενική αντίδραση στη μείωση των μισθών 
και επιτροπές εργαζομένων διαμαρτύρονται στο υπουργείο.

Η ισχύς του νόμου 2112 αναστέλλεται με διάταγμα στις 4 Ιουλίου. Πολλά σωματεία παίρνουν αποφάσεις για απεργία αντιστεκόμενα στην πολιτική μείωσης των ημερο-
μισθίων. Η κυβέρνηση στις 20 Αυγούστου 1923 αποφασίζει τη διάλυση των αναγνω-ρισμένων εργατικών σωματείων!

Τον Αύγουστο του 1923 έγιναν οι μεγαλύτερες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα 
πρώτα χρόνια του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος. Τα πρώτα σωματεία που συμμετείχαν είναι οι σιδηροδρομικοί, οι ναυτεργάτες, οι φορτοεκφορτωτές. 
Στις 19 Αυγούστου 1923 όλα τα ναυτεργατικά σωματεία κηρύσσουν απεργία, συλλαμβά-νονται μέλη διοικήσεως της Ναυτεργατικής Ομοσπονδίας. Μετά από αυτή την κατάστα-
ση η Διοίκηση του ΕΚΠ αποφασίζει πανεργατική απεργία.

Στις 20 Αυγούστου η ΓΣΕΕ δηλώνει ότι θα επεκτείνει τις απεργίες σ’ ολόκληρη τη χώρα. 
Την ίδια στιγμή περίπολοι του Πολεμικού Ναυτικού γυρίζουν στους δρόμους και συλλαμ-βάνουν περίπου 200 απεργούς ναυτοθερμαστές για να τους βάλουν να δουλέψουν υποχρεωτικά.

Στον Πειραιά πραγματοποιείται σύσκεψη του ΕΚΠ της Ναυτικής Ομοσπονδίας και των Ομοσπονδιών Σιδηροδρομικών, Ηλετροκινήσεως, Επισιτισμού και της ΓΣΕΕ .Τα κύρια αιτήματα της απεργίας ήταν σταθεροποίηση των ημερομισθίων με βάση τον τιμάριθμο. Μέτρα κατά της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας. Απόλυση κρατούμενων απεργών. Κατάργηση της λογοκρισίας επί των εργατικών ζητημάτων. Απαγόρευση της εξαγωγής ανεπεξέργαστων καπνών και άλλα. Απ’ όλη την Ελλάδα φτάνουν τηλεγραφήματα για συμμετοχή στην απεργία της ΓΣΕΕ .

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις κορυφώνονται στις 23 Αυγούστου 1923. Στην πλατεία Πασαλιμανιού στον Πειραιά πραγματοποιείται Πανεργατική συγκέντρωση από τη ΓΣΕΕ και το ΕΚΠ, που είναι ιδιαίτερα ισχυρό αυτή την εποχή. Το σημείο που γίνεται η συγκέν-τρωση είναι μακριά από κυβερνητικά κτίρια, μακριά από την Αθήνα. Η κυβέρνηση δίνει διαταγή να χτυπηθεί η συγκέντρωση και να διαλυθεί διά της βίας. Στρατός και αστυνομία επιτίθενται με σφοδρότητα στους συγκεντρωμένους απεργούς στο Πασαλιμάνι. 

Απολογισμός: 11 νεκροί εργάτες , 100 τραυματίες, 500 συλλήψεις.

*Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα toperiodiko.gr

Τα δικά μας όνειρα...

Προπομπός αντιλαϊκής κλιμάκωσης η ένταση του αντικομμουνισμού...

Οι σημερινές αντικομμουνιστικές ανιστόρητες φιέστες στο Ταλίν, που οργανώνονται υπό την αιγίδα της εσθονικής προεδρίας της ΕΕ, αποτελούν πρόκληση για τα εκατομμύρια των θυμάτων του ναζισμού, για όλους τους λαούς της Ευρώπης, που έγραψαν με την πάλη τους τις ηρωικές σελίδες της Αντιφασιστικής Νίκης.
Αποτελούν πρόκληση για τα εκατομμύρια των κομμουνιστών, των αγωνιστών που συνέβαλαν καθοριστικά στη συντριβή του ναζισμού - φασισμού. Κύρια επιδίωξή τους είναι το ξαναγράψιμο της Ιστορίας των λαών, η συκοφάντηση του σοσιαλισμού, η απαράδεκτη και ανιστόρητη εξίσωση του κομμουνισμού με το φασισμό - ναζισμό.
Η λαϊκή πείρα αποδεικνύει ότι η κλιμάκωση του αντικομμουνισμού και όλων των παρωχημένων αντιδραστικών ιδεολογημάτων αποτελεί μόνο προπομπό νέων αντιλαϊκών μέτρων και περιστολής των λαϊκών δικαιωμάτων, εξαπόλυσης νέου γύρου ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων σε βάρος των λαών.
Η πάλη για την κατάργηση των αντικομμουνιστικών διώξεων και απαγορεύσεων, ο αγώνας ενάντια στον αντικομμουνισμό, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων, συνδέεται με τη συνεχή πάλη για την εργατική εξουσία. Για να απαλλαγούν η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα από τα δεσμά του καπιταλισμού, της εκμετάλλευσης που γεννά φτώχεια, πολέμους, το ναζισμό - φασισμό και τους υποστηρικτές του.

ΚΚΕ : Η ενίσχυση του αντικομμουνισμού αποδεικνύει ότι η αστική τάξη και τα επιτελεία της τρέμουν το λαό και την προοπτική της πάλης του, χτυπούν τους κομμουνιστές γιατί αυτοί είναι φορείς της διεξόδου από το σάπιο εκμεταλλευ-
τικό σύστημα και τις κρίσεις του.

*Από την κεντρική σελίδα του Ριζοσπάστη (23 Αυγούστου 2017)

23 Αυγούστου... Από τη στήλη του Ριζοσπάστη... "Σαν σήμερα"...

1806 Πεθαίνει ο Γάλλος φυσικός Σαρλ Ογκιστέν Ντε Κουλόμπ.

1864 Γεννιέται ο Ελευθέριος Βενιζέλος.

1914 Η Ιαπωνία κηρύσσει τον πόλεμο κατά της Γερμανίας (Α' Παγκόσμιος ιμπεριαλισ-
τικός Πόλεμος).

1921 Ξεκινά η μάχη του Σαγγάριου, που καταλήγει με ήττα του ελληνικού στρατού (Μικρασιατική Εκστρατεία).

1923 Κορυφώνονται στον Πειραιά οι απεργιακές κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν στις 
19 Αυγούστου από τα ναυτεργατικά σωματεία και το Εργατικό Κέντρο. Στην πλατεία Πασαλιμανιού πραγματοποιείται πανεργατική συγκέντρωση από ΓΣΕΕ και ΕΚΠ. 
Η κυβέρνηση δίνει διαταγή να χτυπηθεί η συγκέντρωση και να διαλυθεί. Στρατός και Αστυνομία επιτίθενται στους απεργούς με σφοδρότητα. Απολογισμός: 11 νεκροί εργά-
τες, 100 τραυματίες, ενώ συλλαμβάνονται περίπου 500. Η απεργία λύνεται μετά το αιματηρό χτύπημα, όμως παραμένει η μεγαλύτερη απεργιακή κινητοποίηση της εποχής.

1939 Υπογράφεται το σοβιετο-γερμανικό σύμφωνο μη επίθεσης, το γνωστό Σύμφωνο Μολότοφ - Ρίμπεντροπ. Επήλθε μετά τη Συμφωνία του Μονάχου το 1938 (μεταξύ Γερμανίας, Ιταλίας, Βρετανίας και Γαλλίας), που «έσπρωχνε» τον Χίτλερ προς την 
ΕΣΣΔ και αφού όλες οι προσπάθειες προσέγγισης της ΕΣΣΔ με τα μη φασιστικά ασ-
τικά κράτη της Ευρώπης για τη συγκρότηση μετώπου κατά της επιθετικότητας του φασισμού είχαν αποτύχει. Ήταν το μοναδικό μέσο άμυνας που απέμεινε στην ΕΣΣΔ, εξασφαλίζοντάς της 21 πολύτιμους μήνες ειρήνης, ανεκτίμητους στην πολεμική προετοιμασία της ενόψει της αναπόφευκτης γερμανικής επίθεσης. Το Σύμφωνο αξιο-
ποιείται προπαγανδιστικά εναντίον της ΕΣΣΔ και του διεθνούς κομμουνιστικού κινή-
ματος. Το δε Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στη λογική της εξίσωσης κομμουνισμού - 
φασισμού, καθιέρωσε την 23η Αυγούστου «ως Ευρωπαϊκή Μέρα Μνήμης για τα θύ-
ματα όλων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων»!

1942 Η εποποιία του Στάλινγκραντ περνάει στην πιο αποφασιστική της φάση, αφού 
η μάχη μεταφέρεται στα προάστια και αργότερα στις συνοικίες της πόλης.

1943 Τα σοβιετικά στρατεύματα απελευθερώνουν το Χάρκοβο, τη δεύτερη μεγαλύ-
τερη πόλη της Ουκρανίας.

1944 Οι λαϊκές μάζες, με την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρουμανίας, ανατρέπουν το δικτατορικό καθεστώς του Αντονέσκου. Η 23η Αυγούστου ανακηρύχ-
τηκε εθνική γιορτή της Ρουμανίας.

1948 Δυνάμεις του Δημοκρατικού Στρατού μπαίνουν στα Τρίκαλα.

1978 Ένοπλοι αντάρτες «Σαντινίστας» καταλαμβάνουν το Κοινοβούλιο στη Μανάγκουα 
της Νικαράγουας, συλλαμβάνοντας εκατοντάδες ομήρους. Απαιτούν την απελευθέρωση 
των 150 πολιτικών κρατουμένων, εγγυήσεις να καταφύγουν σώοι στον Παναμά και λύτ-
ρα δέκα εκατομμυρίων δολαρίων. Ο δικτάτορας Αναστάσιο Σομόζα αποδέχεται όλα τα αιτήματά τους.

1983 Ψηφίζεται από τη Βουλή ο νόμος για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης.

1985 Η ελληνική κυβέρνηση ανακοινώνει την άρση της εμπόλεμης κατάστασης με την Αλβανία, η οποία διήρκεσε 40 χρόνια.

Τρίτη 22 Αυγούστου 2017

Νίκολα Σάκο και Μπαρτολομέο Βαντσέτι: «Είχαν κόκκινες δραστηριότητες και έπρεπε να πεθάνουν» (Δολοφονούνται στην ηλεκτρική καρέκλα σαν σήμερα το 1927)...

Οι Σάκο και Βαντσέτι ήταν κομμάτι του μεγάλου μεταναστευτικού κύματος του τέλους 
του 19ου- αρχών του 20 αιώνα, που μέσα σε ελάχιστα χρόνια γέμισε την Αμερική με εκατομμύρια απελπισμένους, που αναζητούσαν τη Γη της Επαγγελίας. Ηταν μέσα σε εκείνους που είδαν τον εαυτό τους όχι σαν μελλοντικούς πλούσιους στη Γη της ευκαιρίας, αλλά σαν ανθρώπους που πάλευαν πλάι και μαζί με όλους τους εργάτες που γνώριζαν την άγρια εκμετάλλευση, για το μεγάλο όνειρο της κοινωνικής απελευθέρωσης. Για το όνειρο ενός κόσμου καλύτερου, χωρίς δεσμά και χωρίς καταπίεση κάθε είδους.

Οι δυο κύρια εκφρασμένες μορφές αντικομμουνισμού...

Υπάρχουν διαχρονικά, δύο κύρια εκφρασμένες μορφές αντικομμουνισμού…

Και οι δυο στην ουσία, αν και μέσα από διαφορετικές  λεκτικές και πρακτικές 
οδούς, δεν παύουν να προσδοκούν και να επιδιώκουν τα  ίδια αποτελέσματα… 
Έχουν δηλαδή τον ίδιο «στόχο»… 
Υπάρχει από τη μια μεριά… αυτός, ο χυδαίος, ο απαίσιος, ο βρώμικος , ο πρω-
τόγονος αντικομμουνισμός…  Αυτός ντε… του «Το καλύτερο σαπούνι γίνεται 
από κομμούνι»… ο αντικομμουνισμός του φασίστα…
Αλλά από την άλλη, υπάρχει και ο άλλος… ο έρπων, ο κατευθυνόμενος, ο τάχα 
«πονόψυχος», ο «συμπαθητικός, αλλά και περισσότερο επικίνδυνος … 
Αυτός  είναι ο «προοδευτικός» αντικομμουνισμός και είναι αυτός των «πρώην» 
και  των «φίλων»… Αυτός  ο οποίος, φωνασκεί  «αγανακτώντας»… και κουνάει 
και το δάκτυλο… Είναι αυτός ο αντικομμουνισμός… του «Ε… καλά τώρα… σας 
είδαμε κι εσάς… Εσείς φταίτε για όλα… Μα τι κάνετε; Aλλάξτε επιτέλους…  
αφήστε τις θεωρίες και τα στερεότυπα…  εκσυγχρονιστείτε λίγο».
Τώρα, το πως λεκτικά χρησιμοποιείται…  και με ποιες μορφές εκφράζεται, έχει 
να κάνει αποκλειστικά, με την «προοδευτικότητα» όλων αυτών οι οποίοι  τον 
εκπέμπουν, αλλά και με την πολιτική αισθητική τους…

Κοσμάς Λεοντιάδης

Καμιά ανοχή στον αντικομμουνισμό της ΕΕ και των κομμάτων της...

ΚΚΕ : Η μη συμμετοχή της κυβέρνησης στις εκδηλώσεις δεν αποτελεί άλλοθι 
για την αντιλαϊκή πολιτική, που με συνέπεια εφαρμόζει.

Στο Ταλίν, όπου οι συνεργάτες των ναζί τιμώνται από την κυβέρνηση και τα αστικά 
κόμματα της Εσθονίας ως «αγωνιστές της ελευθερίας», διοργανώνεται αύριο «συνέ-
δριο» στο πλαίσιο της «Ευρωπαϊκής Μέρας Μνήμης για τα θύματα των ολοκληρωτι-
κών καθεστώτων», που έχει καθιερώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εξισώνοντας τον κομμουνισμό με το ναζισμό.
Ο πρωτόγονος και χυδαίος αντικομμουνισμός, που στηρίζεται από επιτελεία της ΕΕ 
και στον οποίο πρωτοστατεί η ΝΔ και ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, από κοινού 
με τη ναζιστική Χρυσή Αυγή, πρέπει να συναντήσει τη σθεναρή αντίδραση του ελλη-
νικού λαού, όπως και όλων των λαών της Ευρώπης.
Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ να μη συμμετάσχει στις εκδηλώσεις που οργανώνει η εσθονική προεδρία της ΕΕ, δεν παραγράφει τις ευθύνες της κυβέρνησης, αφού με τα άλλα κόμ-
ματα του κεφαλαίου ψηφίζει τα αντιλαϊκά μνημόνια, ενώ βγάζει λάδι την ΕΕ, που έχει 
ως επίσημη ιδεολογία τον αντικομμουνισμό.

*Από την κεντρική σελίδα του Ριζοσπάστη (22 Αυγούστου 2017)

Δευτέρα 21 Αυγούστου 2017

Έτσι τους έμαθαν... Να ζουν, αλλά να μην ελπίζουν...

Ψεύτικα τα χαμόγελα... στον ψεύτικο κόσμο τους...
Η θλίψη βουητό στις γειτονιές των καταφρονεμένων...
Άνυδρη η ανθρωπιά της βαθιάς σιωπής... 
Έρπουσα η κοινωνική εξαθλίωση και η μοναξιά...
Και οι σταυρωμένοι να περιμένουν... 
Αγανακτούν φωνασκώντας με τρεμάμενες φωνές...
Αλλά δεν ελπίζουν... 
Λένε... Είναι πλέον αργά...
Έτσι τους έμαθαν... Να ζουν, αλλά να μην ελπίζουν. 
Να υπομένουν, αλλά να μην ελπίζουν.

Κοσμάς Λεοντιάδης

Θρησκευτική πίστη...

Κυριακή 20 Αυγούστου 2017

Αυτό... δεν το ξεχνάμε ποτέ...

Αποκαΐδια τα λαϊκά δικαιώματα για να ανακάμψει το κεφάλαιο...

Η ανάπτυξη που υπηρετούν η κυβέρνηση και όλα τα αστικά κόμματα είναι ασύμβατη με τις σύγχρονες ανάγκες του λαού.

Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης περνάει πάνω από τα αποκαΐδια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων. Αυτό επιβεβαιώνει η ένταση της εκμετάλλευσης στους χώρους δουλειάς, για να ανακάμψουν η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.
Αυτό επιβεβαιώνουν, όμως, και οι πυρκαγιές του τελευταίου διαστήματος. Οι περικοπές 
στα κονδύλια για δασοπροστασία και πυρόσβεση, στο όνομα της «δημοσιονομικής σταθερότητας» και των ματωμένων πλεονασμάτων, σε συνδυασμό με την εμπορευμα-τοποίηση της γης, είναι το «προσάναμμα» για τις καταστροφές σε δάση, υποδομές, 
λαϊκές κατοικίες και περιουσίες, θέτοντας σε κίνδυνο ακόμη και ανθρώπινες ζωές.
Ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από τους «αναπτυξιακούς» σχεδιασμούς του κεφα-
λαίου και των κομμάτων του, από τις υποσχέσεις της κυβέρνησης για «δίκαιη» τάχα ανάπτυξη, από τους καβγάδες των αστικών κομμάτων για το ποιος μπορεί καλύτερα να υπηρετήσει την καπιταλιστική κερδοφορία.
Πραγματική διέξοδο μπορεί να δώσει μόνο η οργάνωση της πάλης για την ανάκτηση 
των απωλειών και την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Ελπίδα και προ-
οπτική είναι η συμπόρευση με το ΚΚΕ, για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος 
και τη συγκρότηση της Κοινωνικής Συμμαχίας, στην πάλη για την ανατροπή της εξου-
σίας του κεφαλαίου.

*Από την κεντρική σελίδα του Ριζοσπάστη (20 Αυγούστου 2017)

Τα εργατικά ατυχήματα είναι δολοφονίες των αφεντικών...

Επίσημα στοιχεία από την Ελλάδα, τα 7 τελευταία χρόνια...

Σάββατο 19 Αυγούστου 2017

Η παιδική εργασία είναι ντροπή... είναι η βαρβαρότητα όλων των εκμεταλλευτικών κοινωνικών συστημάτων...

Η εποχή που ζούμε είναι εποχή μετάβασης από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό...

Για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί... αλλά και γι αυτούς που συνειδητά κάνουν 
πως δεν το έχουν... Το σφάξε με αγά μου να αγιάσω... ανήκει σε άλλες εποχές... 

Να ξέρουν λοιπόν, πως η εποχή που ζούμε, είναι χρονική εποχή μετάβασης... 
Μετάβαση από τον σκυμμένο... στον όρθιο άνθρωπο... 
Μετάβαση από την εποχή του καπιταλισμού και της βαρβαρότητας, στην 
εποχή του σοσιαλισμού... στην εποχή των Ανθρώπων...
Και σε όσους είναι έτοιμοι να ειρωνευτούν και να χλευάσουν τα παραπάνω, 
αλλά και σε όλους τους βιαστικούς και ανυπόμονους… 
Απλά, θα ήθελα να τους υπενθυμίσω πως… Στην ιστορία και στην ιστορική 
εξέλιξη, ο χρόνος δεν μετριέται με τα χρόνια, αλλά με τους αιώνες…

Κοσμάς Λεοντιάδης

Οι ιμπεριαλιστές, μέσω των "υπαλλήλων" τους, σπέρνουν ανέμους και οι λαοί της Γης θερίζουν θύελλες...

Είναι αυτοί... που δημιούργησαν, εξέθρεψαν και χρησιμοποιούν όποτε τους χρειάζονται... τους Ταλιμπάν, τις Αλ Κάιντες και τους Τσιχαντιστές... που τους εξοπλίζουν με τα όπλα 
που παράγουν στα δικά τους εργοστάσια του θανάτου, για να σκορπάνε τον τρόμο και 
το θάνατο σε όλη τη Γη...




Ευελιξία και πετσοκομμένοι μισθοί οι «πυλώνες» της εργασιακής ζούγκλας...

«Λίπασμα» για την καπιταλιστική ανάκαμψη οι αντεργατικές αναδιαρθρώσεις που συνεχίζει η σημερινή κυβέρνηση.
Στη μεταβολή της «σύνθεσης της εργασίας» υπέρ της μερικής απασχόλησης, στην 
«αύξηση της ευελιξίας» και στη «μείωση της υπερβολικής εργατικής προστασίας» οφείλεται, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η σχετική ανάκαμψη της απασχόλησης στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη τα τελευταία χρόνια.
Στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας φανερώνουν, εξάλλου, ότι οι περικοπές στα μερο-κάματα και τους μισθούς, σε συνδυασμό με τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης και τη μείωση του προσωπικού, αποτέλεσαν τα βασικά εργαλεία των επιχειρηματικών ομίλων 
για τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης σε βάρος των εργαζομένων και του λαού.
Την ίδια ώρα, οι βιομήχανοι και άλλα τμήματα του κεφαλαίου ξεχωρίζουν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τις ομαδικές απολύσεις ως τις σημαντικότερες αναδιαρθρώσεις 
που συμβάλλουν στη διαμόρφωση «επενδυτικού κλίματος», προλειαίνοντας το έδαφος 
για τις επόμενες αντεργατικές ανατροπές που περιλαμβάνονται στην 3η «αξιολόγηση».

*Από την κεντρική σελίδα του Ριζοσπάστη (19 Αυγούστου 2017)

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα...

Σαν σήμερα... 19 Αυγούστου 1936... εκτελείται από τους φασίστες του Φράνκο, 
ο Ισπανός ποιητής Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Ο Λόρκα είχε ταχθεί ανοιχτά 
κατά του φασισμού.
Στις 17 Αυγούστου 1936, συνελήφθη από τους φαλαγγίτες στη Γρανάδα και 
το πρωί της 19ης Αυγούστου, τουφεκίστηκε στο Βιθνάρ. Ήταν μόλις 38 χρόνων. Αυτό το τέλος είχε ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές του 20ου αιώνα... 
Ο Λόρκα εκτός από τη λογοτεχνία, ασχολήθηκε επίσης με τη ζωγραφική και τη μουσική. 

Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017

Κανένα άλλοθι στους εχθρούς της εργατικής τάξης...

Στέλιος Καρδάρας : Ένας 18χρονος ήρωας της Εθνικής αντίστασης που δολοφόνησαν οι ταγματασφαλίτες αφού πρώτα τον βασάνισαν φρικτά, σαν σήμερα το 1944...

Ένας θρύλος του επαναστατικού κινήματος, ένα παλικάρι μόνο 18χρονών, που το όνομα 
του έχει γραφτεί με ανεξίτηλα γράμματα στην ιστορία του αντιστασιακού αγώνα ενάντια στους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, δολοφονείται σαν σήμερα 18 Αυγούστου 1944, αφού πρώτα το σώμα του δέχτηκε όλη την κτηνωδία το ένοπλου δωσιλογισμού. Τον λέγαν Στέλιο Καρδάρα.

Ήταν ένα φτωχόπαιδο που γεννήθηκε το 1926 από πρόσφυγες γονείς στην Κοκκινιά και έμενε στην Αγία Σοφία Πειραιά.
Με την ίδρυση του ΕΑΜ γίνεται μέλος του με αρχική δράση του σαν σαλταδόρος, κλέβον-
τας όπλα για λογαριασμό του ΕΛΑΣ και τρόφιμα, τα οποία μοίραζε στον κόσμο. Περνάει στον εφεδρικό ΕΛΑΣ για να διακριθεί τόσο για τους αγώνες του, ώστε να γίνει ομαδάρχης της Οργάνωσης Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών (ΟΠΛΑ).
Τα εκρηκτικά «τα έπαιζε στα δάχτυλα» γι΄ αυτό και βρέθηκε να είναι ένας απ’ τους ηρωικότερους σαμποτέρ της αντίστασης που ανατίναζε αυτοκίνητα και αποθήκες των κατακτητών.
Οι Ταγματασφαλίτες τον έτρεμαν. Δεν μπορούσαν να ξεχάσουν ότι ο Στέλιος Καρδάρας έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο μαζί με την ομάδα του, και με μαχητές  του 3ου Τάγματος 
του ΕΛΑΣ, στην μάχη της Κοκκινιάς της 7ης Μάρτη 1944, όταν τα ένστολα καθάρματα 
που συνεργαζόταν με τους Γερμανούς είχαν πάθει πανωλεθρία. Ενας ταγματάρχης των ταγματασφαλιτών, ο Λαζάρου, μαζί με 8 γερμανοτσολιάδες και 3 χωροφύλακες σκοτώ-νονται ενώ τραυματίζονται 20 γερμανοντυμένα τομάρια.

Λίγους μήνες αργότερα ο Στέλιος Καρδάρας έπαιξε βασικό ρόλο στην ομάδα της ΟΠΛΑ 
που ανέλαβε να εκτελέσει 50 ταγματασφαλίτες και Γερμανούς για να εκδικηθεί την εκτέλεση με βασανιστήρια της ηρωίδας Ηλέκτρας Αποστόλου.

Ξημέρωσε όμως η μαύρη μέρα. 18 Αυγούστου 1944. Μια μέρα μετά το μπλόκο της Κοκ-
κινιάς. Ο Στέλιος έπεσε σε ενέδρα των ταγματασφαλιτών σε μια στέρνα στον Άη Γιάννη 
το Ρέντη. «Χαρές και πανηγύρια» για τα εγκληματικά καθάρματα. Είχαν στα χέρια τους 
ένα 18χρονο παλικάρι που τους είχε εξευτελίσει σε μάχες, τους είχε γελοιοποιήσει με το απίστευτο θάρρος του και τις ζημιές που τους είχε προκαλέσει. Και τότε οι ένοπλοι δωσί-λογοι έδειξαν όλο τον «ανδρισμό» τους. Βασάνισαν φρικτά τον νεαρό ήρωα φτάνοντας 
στο σημείο να του κόψουν τα γεννητικά του όργανα πριν τον δολοφονήσουν.

*Αναδημοσίευση από το "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ"