Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 η έντονη στρατιωτικοποίηση στο δυτικό τμήμα της
Γερμανίας αποτέλεσε σοβαρό παράγοντα ανησυχιών για τις σοσιαλιστικές χώρες και
ειδικά για τη Λ. Δ. Γερμανίας. Η πολιτική των ανοιχτών συνόρων, ιδιαίτερα με το
Δυτικό Βερολίνο, δημιουργούσε στη Λ. Δ. Γερμανίας πολύπλευρους και σοβαρούς
κινδύνους ακόμα και για την κρατική της υπόσταση. Εκτός από το άνετο και συνεχές
πέρασμα κατασκόπων και δολιοφθορέων, η καταλήστευση ανθρώπινων και οικονο-
μικών πόρων της Λαϊκής Δημοκρατίας έπαιζαν σημαντικό ρόλο στα ιμπεριαλιστικά
σχέδια. Όπως είχε ομολογήσει σχετικά ο δυτικογερμανός σοσιαλδημοκράτης καθη-
γητής Φρ, Μπάαντε, «σε έναν ορισμένο βαθμό, η ευημερία μας είναι ένα αποτέλεσμα
των διακρίσεων εις βάρος της ΓΛΔ».
Έτσι στις 12 και 13 Αυγούστου 1961, έπειτα από κοινή έκκληση των κρατών - μελών
του Συμφώνου της Βαρσοβίας και καθώς είχε φτάσει στο αποκορύφωμα η ιμπερια-
λιστική κατάχρηση των ανοιχτών συνόρων της ΓΛΔ, ένοπλοι σχηματισμοί της, με την
υποστήριξη του Κόκκινου Στρατού, κατάφεραν αστραπιαία, σε μία και μόνο νύχτα,
να ασφαλίσουν τα σύνορα με το Δυτικό Βερολίνο. Έκτοτε, το τείχος του Βερολίνου
θα γίνει για πολλά χρόνια βασικό συστατικό στοιχείο της αντικομμουνιστικής
υστερίας, ακόμα και μετά την κατεδάφισή του στις 9/11/1989.
*Αναδημοσίευση από το 902.gr
Γερμανίας αποτέλεσε σοβαρό παράγοντα ανησυχιών για τις σοσιαλιστικές χώρες και
ειδικά για τη Λ. Δ. Γερμανίας. Η πολιτική των ανοιχτών συνόρων, ιδιαίτερα με το
Δυτικό Βερολίνο, δημιουργούσε στη Λ. Δ. Γερμανίας πολύπλευρους και σοβαρούς
κινδύνους ακόμα και για την κρατική της υπόσταση. Εκτός από το άνετο και συνεχές
πέρασμα κατασκόπων και δολιοφθορέων, η καταλήστευση ανθρώπινων και οικονο-
μικών πόρων της Λαϊκής Δημοκρατίας έπαιζαν σημαντικό ρόλο στα ιμπεριαλιστικά
σχέδια. Όπως είχε ομολογήσει σχετικά ο δυτικογερμανός σοσιαλδημοκράτης καθη-
γητής Φρ, Μπάαντε, «σε έναν ορισμένο βαθμό, η ευημερία μας είναι ένα αποτέλεσμα
των διακρίσεων εις βάρος της ΓΛΔ».
Έτσι στις 12 και 13 Αυγούστου 1961, έπειτα από κοινή έκκληση των κρατών - μελών
του Συμφώνου της Βαρσοβίας και καθώς είχε φτάσει στο αποκορύφωμα η ιμπερια-
λιστική κατάχρηση των ανοιχτών συνόρων της ΓΛΔ, ένοπλοι σχηματισμοί της, με την
υποστήριξη του Κόκκινου Στρατού, κατάφεραν αστραπιαία, σε μία και μόνο νύχτα,
να ασφαλίσουν τα σύνορα με το Δυτικό Βερολίνο. Έκτοτε, το τείχος του Βερολίνου
θα γίνει για πολλά χρόνια βασικό συστατικό στοιχείο της αντικομμουνιστικής
υστερίας, ακόμα και μετά την κατεδάφισή του στις 9/11/1989.
*Αναδημοσίευση από το 902.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου