Παραφράζοντας τον Μανόλη Αναγνωστάκη...

Δε φοβάμαι... αλλά λυπάμαι όλους αυτούς τους παλιούς συνοδοιπόρους, που αλλά-
ζοντας πεζοδρόμιο και βάζοντας σε «αποδεκτά» νομιμόφρονα καλούπια την πολιτική 
τους σκέψη... τώρα πια δε διστάζουν και δεν ντρέπονται, να σου κάνουν «κριτική» 
για την «στενομυαλιά» σου και τη σταθερή προσήλωση στην κοσμοθεωρία σου, την 
οποία κάποτε οι ίδιοι υπερασπίστηκαν και τώρα φτάνουν στο σημείο ακόμα και να 
την χλευάζουν.... πάντα βέβαια με το γνωστό πλουραλιστικό ύφος του δημοκράτη 
«αριστερού», ο οποίος ανακάλυψε τάχα αυτό που είχαν ανακαλύψει αρκετοί πριν 
από αυτόν, από την εποχή ακόμα του Μαρξ και του Ένγκελς και το οποίο προσπαθεί 
να το παρουσιάσει σαν καινούργιο...
Είναι όμως πολύ παλιό… πολλές φορές ξαναζεσταμένο και πασπαλισμένο με μπόλικο 
αντικομμουνισμό…
Ευχαριστούμε πολύ, αλλά δεν θα πάρουμε…

Κοσμάς Λεοντιάδης