3 Αυγούστου 1953... Ο αλύγιστος Κομμουνιστής Νίκος Πλουμπίδης καταδικάζεται σε θάνατο...

«Τιμή μου εγώ πάνω απ' όλα έχω την τιμή του Κόμματος (...) Εγώ εκείνα που δίδασκα 
τα εφάρμοζα πρώτος εγώ. Ήμουν πιστός στο Κόμμα τότε που με ανέβαζε στα ανώτατα 
αξιώματά του, είμαι πιστός και τώρα που καλά ή κακά, δίκαια ή άδικα, με κατηγορεί 
και με στιγματίζει. Θα παραμείνω για πάντα πιστός και θα πεθάνω κομμουνιστής.
Ο εχθρός δουλεύει και δουλεύει με πολλά μέσα για να διαλύσει το Κόμμα, να σπείρει 
τη σύγχυση στις μάζες και να στρέψει τα στελέχη και τα μέλη του Κόμματος ενάντια 
στην ηγεσία.
Αυτό που επείγει δεν είναι η ανασκευή της κατηγορίας. Αυτό θα το κάνει το Κόμμα 
αργότερα, αλλά η διαφύλαξη της ενότητας του Κόμματος και της εμπιστοσύνης στην 
ηγεσία του Κόμματος (...) Κρατιέμαι με τα δόντια στη ζωή και θα δώσω ακόμα δύο 
μάχες. Τη μάχη της δίκης και την μάχη του εκτελεστικού αποσπάσματος (...) 
Πάντως, πιστεύω ότι το κόμμα θα επανεξετάσει εν καιρώ το ζήτημα».

Νίκος Πλουμπίδης