Την αυγή της ∆ευτέρας, 28 Αυγούστου, Γερµανοί και Τάγµατα Ασφαλείας περικύκλωσαν
το Κουκάκι, τα Παλαιά Σφαγεία και την Καλλιθέα και αφού συγκέντρωσαν όλους τους άντρες στο γήπεδο της Α.Ε. Καλλιθέας, εκτέλεσαν τους 24 µε υπόδειξη µασκοφόρων.
Σε λίγο οι κάτοικοι των Παλαιών Σφαγείων είδαν έντροµοι τα σπίτια τους να καίγονται
από τα γερµανικά φλογοβόλα. Όλη η Καλλιθέα καλύφθηκε από ένα σύννεφο µαύρου καπνού, κάτω από τις επευφηµίες των Τσολιάδων «που πετάνε τα φέσια ψηλά και βαράν στον αέρα να το χαρούνε».
Σε πεισµατώδεις συγκρούσεις στα Σφαγεία, ο ΕΛΑΣ είχε βαριές απώλειες –17 µαχητές νεκρούς και τραυµατίες– στη µάταιη προσπάθειά του να αποκρούσει τους επιδροµείς, ανάµεσά τους τον καπετάνιο του Λόχου Σφαγείων, Γιώργο Γεωργιάδη του οποίου το
σπίτι κάηκε.
Ο τρόµος είχε κατακυριεύσει τη νοτιοανατολική γωνία του κέντρου της Αθήνας.
Την επόµενη τα Τάγµατα αιχµαλώτισαν έξι άοπλα µέλη των εαµικών και κοµµατικών οργανώσεων Πλάκας κοντά στην πλατεία Κολοκοτρώνη στο Κουκάκι και τους σκότω-
σαν οµαδικά στη Γέφυρα του Κουκακίου, κοντά στη λεωφόρο Συγγρού.
Μαζί και η µόλις 18 ετών γραµµατέας της ΚΟΒ Κουκακίου, Κούλα Αγγελή («Ξανθούλα»).
Ο κύκλος του αίµατος του εφιαλτικού Αυγούστου έκλεισε στις 31 Αυγούστου, όταν, προφανώς µετά από προδοσία, 17 µαχητές –ολόκληρο το Φρουραρχείο της Αγίας Ελεούσας– µαζί µε το λοχαγό Γιώργο Γιουρούκο, έναν από τους ήρωες της µάχης
της 24ης Αυγούστου, αιχµαλωτίστηκαν και θανατώθηκαν από τµήµα της γερµανικής ναυτικής αστυνοµίας µέσα στο κτίριο του ψυχιατρείου της Αγίας Ελεούσας όπου είχαν καταλύσει για να ξεκουραστούν. Μαζί τους εκτελέστηκαν και πέντε γυναίκες –η µια καλόγρια– που θεωρήθηκαν «ένοπλες συνωµότριες».
*Από το βιβλίο του Ιάσωνα Χανδρινού : «ΤΟ ΤΙΜΩΡΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ»
Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόµενη Αθήνα (1942-1944)
*Αναδημοσίευση από το "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ"
το Κουκάκι, τα Παλαιά Σφαγεία και την Καλλιθέα και αφού συγκέντρωσαν όλους τους άντρες στο γήπεδο της Α.Ε. Καλλιθέας, εκτέλεσαν τους 24 µε υπόδειξη µασκοφόρων.
Σε λίγο οι κάτοικοι των Παλαιών Σφαγείων είδαν έντροµοι τα σπίτια τους να καίγονται
από τα γερµανικά φλογοβόλα. Όλη η Καλλιθέα καλύφθηκε από ένα σύννεφο µαύρου καπνού, κάτω από τις επευφηµίες των Τσολιάδων «που πετάνε τα φέσια ψηλά και βαράν στον αέρα να το χαρούνε».
Σε πεισµατώδεις συγκρούσεις στα Σφαγεία, ο ΕΛΑΣ είχε βαριές απώλειες –17 µαχητές νεκρούς και τραυµατίες– στη µάταιη προσπάθειά του να αποκρούσει τους επιδροµείς, ανάµεσά τους τον καπετάνιο του Λόχου Σφαγείων, Γιώργο Γεωργιάδη του οποίου το
σπίτι κάηκε.
Ο τρόµος είχε κατακυριεύσει τη νοτιοανατολική γωνία του κέντρου της Αθήνας.
Την επόµενη τα Τάγµατα αιχµαλώτισαν έξι άοπλα µέλη των εαµικών και κοµµατικών οργανώσεων Πλάκας κοντά στην πλατεία Κολοκοτρώνη στο Κουκάκι και τους σκότω-
σαν οµαδικά στη Γέφυρα του Κουκακίου, κοντά στη λεωφόρο Συγγρού.
Μαζί και η µόλις 18 ετών γραµµατέας της ΚΟΒ Κουκακίου, Κούλα Αγγελή («Ξανθούλα»).
Ο κύκλος του αίµατος του εφιαλτικού Αυγούστου έκλεισε στις 31 Αυγούστου, όταν, προφανώς µετά από προδοσία, 17 µαχητές –ολόκληρο το Φρουραρχείο της Αγίας Ελεούσας– µαζί µε το λοχαγό Γιώργο Γιουρούκο, έναν από τους ήρωες της µάχης
της 24ης Αυγούστου, αιχµαλωτίστηκαν και θανατώθηκαν από τµήµα της γερµανικής ναυτικής αστυνοµίας µέσα στο κτίριο του ψυχιατρείου της Αγίας Ελεούσας όπου είχαν καταλύσει για να ξεκουραστούν. Μαζί τους εκτελέστηκαν και πέντε γυναίκες –η µια καλόγρια– που θεωρήθηκαν «ένοπλες συνωµότριες».
*Από το βιβλίο του Ιάσωνα Χανδρινού : «ΤΟ ΤΙΜΩΡΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ»
Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόµενη Αθήνα (1942-1944)
*Αναδημοσίευση από το "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου