Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση σοσιαλδημοκρατικού κόμματος εκείνης της εποχής
ήταν το SPD, το μεγαλύτερο κόμμα της Γερμανίας και το μεγαλύτερο εργατικό κόμμα
στην Ευρώπη προπολεμικά. Ιδρύθηκε το 1869 και αρχικά κάτω από την επιρροή των
Μαρξ και Ένγκελς κυριαρχούσαν επαναστατικές θέσεις. Στους κόλπους του όμως,
όπως περιγράψαμε και παραπάνω ίσχυε ότι ίσχυε για όλα τα κόμματα της Β’ Διεθνούς, συνυπήρχαν οι επαναστατικές με τις ρεφορμιστικές θέσεις. Στην πορεία οι ρεφορμισ-
τικές αντιλήψεις κυριάρχησαν και τελικά το SPD μετατράπηκε σε κόμμα της αστικής διακυβέρνησης, σε αστικό κόμμα.
Οι θέσεις του SPD απέναντι στον πόλεμο χαρακτηρίζονταν από συνεχή υποχώρηση
από τις επαναστατικές θέσεις. Έτσι στις 4 Αυγούστου 1914, τη λεγόμενη μέρα της
“Μεγάλης Προδοσίας” το κόμμα υπερψήφισε στο γερμανικό κοινοβούλιο όλες τις
πολεμικές πιστώσεις, τιθέμενο στην υπηρεσία της γερμανικής αστικής τάξης.
Με λίγα λόγια το SPD στήριξε τη γερμανική κυβέρνηση στον πόλεμο.
Εξαίρεση αποτέλεσε ο Καρλ Λίμπκνεχτ με ένα τολμηρό “όχι” κατά τη διάρκεια της
ψήφισης των γερμανικών πιστώσεων στο Ράιχσταγκ. Στη συνέχεια συγκροτήθηκε
η ομάδα “Διεθνής” η οποία μετονομάστηκε “Σπάρτακος”, και αποτέλεσε τον πόλο συσπείρωσης των συνεπών επαναστατών, πρόπλασμα του ΚΚ Γερμανίας.
*Απόσπασμα άρθρου της Νατάσας Ψάλτη από το "Οδηγητή" (Τεύχος 1009, Νοέμβρης 2013)
ήταν το SPD, το μεγαλύτερο κόμμα της Γερμανίας και το μεγαλύτερο εργατικό κόμμα
στην Ευρώπη προπολεμικά. Ιδρύθηκε το 1869 και αρχικά κάτω από την επιρροή των
Μαρξ και Ένγκελς κυριαρχούσαν επαναστατικές θέσεις. Στους κόλπους του όμως,
όπως περιγράψαμε και παραπάνω ίσχυε ότι ίσχυε για όλα τα κόμματα της Β’ Διεθνούς, συνυπήρχαν οι επαναστατικές με τις ρεφορμιστικές θέσεις. Στην πορεία οι ρεφορμισ-
τικές αντιλήψεις κυριάρχησαν και τελικά το SPD μετατράπηκε σε κόμμα της αστικής διακυβέρνησης, σε αστικό κόμμα.
Οι θέσεις του SPD απέναντι στον πόλεμο χαρακτηρίζονταν από συνεχή υποχώρηση
από τις επαναστατικές θέσεις. Έτσι στις 4 Αυγούστου 1914, τη λεγόμενη μέρα της
“Μεγάλης Προδοσίας” το κόμμα υπερψήφισε στο γερμανικό κοινοβούλιο όλες τις
πολεμικές πιστώσεις, τιθέμενο στην υπηρεσία της γερμανικής αστικής τάξης.
Με λίγα λόγια το SPD στήριξε τη γερμανική κυβέρνηση στον πόλεμο.
Εξαίρεση αποτέλεσε ο Καρλ Λίμπκνεχτ με ένα τολμηρό “όχι” κατά τη διάρκεια της
ψήφισης των γερμανικών πιστώσεων στο Ράιχσταγκ. Στη συνέχεια συγκροτήθηκε
η ομάδα “Διεθνής” η οποία μετονομάστηκε “Σπάρτακος”, και αποτέλεσε τον πόλο συσπείρωσης των συνεπών επαναστατών, πρόπλασμα του ΚΚ Γερμανίας.
*Απόσπασμα άρθρου της Νατάσας Ψάλτη από το "Οδηγητή" (Τεύχος 1009, Νοέμβρης 2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου