"...Τμήμα του σύγχρονου «Δρόμου του Μεταξιού» αποτελούν οι υπάρχουσες επενδύσεις αλλά και τα μελλοντικά σχέδια της Κίνας για την Ελλάδα, που από την πλευρά της ελληνι-
κής αστικής τάξης συμβάλλουν στην ανάδειξη της χώρας σε κόμβο μεταφοράς εμπορευ-μάτων και ενεργειακών πόρων. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η επένδυση της πολυεθνι-
κής COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, αλλά και τα σχέδια για διαμόρφωση «ειδικών οικο-νομικών ζωνών» στις οποίες επιδιώκουν να συμμετέχουν και τα κινεζικά μονοπώλια.
Η COSCO, πέρα από το λιμάνι, έχει βλέψεις και στην αποθήκευση - logistics, στις μετα-φορές, ειδικά τους σιδηροδρόμους, ώστε να μπορεί να μεταφέρει τα εμπορεύματα των μονοπωλίων γρήγορα στις αγορές της ΕΕ. Ετσι θέλει να μπει στους διαγωνισμούς για τις ιδιωτικοποιήσεις του ΟΣΕ και προχωράει και σε εξαγορές και αναβάθμιση σιδηροδρομι-
κών υποδομών στα Βαλκάνια.
Αντικειμενικά, τα ζητήματα αυτά αποτελούν στοιχείο ανταγωνισμού με τα σχέδια άλλων ισχυρών καπιταλιστικών κέντρων στην περιοχή στους ανάλογους τομείς, πρώτα απ' όλα
των ΗΠΑ, με τις οποίες το ελληνικό κεφάλαιο έχει στενούς και ιστορικούς δεσμούς, αλλά και με μονοπώλια συμφερόντων κρατών της ΕΕ.
Από την άλλη, το επιχείρημα περί «ανάπτυξης» που θα ωφελήσει τους εργαζόμενους,
το παράδειγμα της COSCO, αλλά και κάθε άλλης επένδυσης, με τη συμμετοχή ή όχι κινεζικών μονοπωλίων, είναι πεντακάθαρο, καθώς αξιοποιούνται και θα αξιοποιηθούν
μέχρι κεραίας όλα τα μέτρα του αντεργατικού οπλοστασίου, τα καθεστώτα «ειδικών οικονομικών ζωνών», προκειμένου να ενταθεί η εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Όλο αυτό το «παραμύθι», που παρουσιάζεται ως «αμοιβαία συνεργασία» μεταξύ κρα-
τών και λαών, ως «προσέγγιση πολιτισμών», όπου επιχειρείται οι λαοί να στρατευτούν
με τα σχέδια του «Δρόμου του Μεταξιού», προσπαθεί να κρύψει την πραγματικότητα :
Ότι θα οξύνεται η διαπάλη των μονοπωλιακών ομίλων και πίσω από τη δήθεν αμοιβαία συνεργασία, θα φουντώνει ο ανταγωνισμός των καπιταλιστών εκμεταλλευτών και ταυτόχρονα η προσπάθεια υπεράσπισης με κάθε μέσο των συμφερόντων της κάθε πλευ-
ράς.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια η «ήρεμη δύναμη» Κίνα διευρύνει τα εξοπλισ-
τικά της προγράμματα, δημιουργεί βάσεις σε περιοχές όπου δραστηριοποιούνται τα μονοπώλιά της, ενώ και οι άλλοι ανταγωνιστές της - ειδικά οι ΗΠΑ που βλέπουν να απειλείται η πρώτη θέση στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα - εντείνουν την επιθετικότητά
τους, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την Κορεατική Χερσόνησο..."
*Απόσπασμα από άρθρο στον Ριζοσπάστη (14 Μάη 2017)
κής αστικής τάξης συμβάλλουν στην ανάδειξη της χώρας σε κόμβο μεταφοράς εμπορευ-μάτων και ενεργειακών πόρων. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η επένδυση της πολυεθνι-
κής COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, αλλά και τα σχέδια για διαμόρφωση «ειδικών οικο-νομικών ζωνών» στις οποίες επιδιώκουν να συμμετέχουν και τα κινεζικά μονοπώλια.
Η COSCO, πέρα από το λιμάνι, έχει βλέψεις και στην αποθήκευση - logistics, στις μετα-φορές, ειδικά τους σιδηροδρόμους, ώστε να μπορεί να μεταφέρει τα εμπορεύματα των μονοπωλίων γρήγορα στις αγορές της ΕΕ. Ετσι θέλει να μπει στους διαγωνισμούς για τις ιδιωτικοποιήσεις του ΟΣΕ και προχωράει και σε εξαγορές και αναβάθμιση σιδηροδρομι-
κών υποδομών στα Βαλκάνια.
Αντικειμενικά, τα ζητήματα αυτά αποτελούν στοιχείο ανταγωνισμού με τα σχέδια άλλων ισχυρών καπιταλιστικών κέντρων στην περιοχή στους ανάλογους τομείς, πρώτα απ' όλα
των ΗΠΑ, με τις οποίες το ελληνικό κεφάλαιο έχει στενούς και ιστορικούς δεσμούς, αλλά και με μονοπώλια συμφερόντων κρατών της ΕΕ.
Από την άλλη, το επιχείρημα περί «ανάπτυξης» που θα ωφελήσει τους εργαζόμενους,
το παράδειγμα της COSCO, αλλά και κάθε άλλης επένδυσης, με τη συμμετοχή ή όχι κινεζικών μονοπωλίων, είναι πεντακάθαρο, καθώς αξιοποιούνται και θα αξιοποιηθούν
μέχρι κεραίας όλα τα μέτρα του αντεργατικού οπλοστασίου, τα καθεστώτα «ειδικών οικονομικών ζωνών», προκειμένου να ενταθεί η εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Όλο αυτό το «παραμύθι», που παρουσιάζεται ως «αμοιβαία συνεργασία» μεταξύ κρα-
τών και λαών, ως «προσέγγιση πολιτισμών», όπου επιχειρείται οι λαοί να στρατευτούν
με τα σχέδια του «Δρόμου του Μεταξιού», προσπαθεί να κρύψει την πραγματικότητα :
Ότι θα οξύνεται η διαπάλη των μονοπωλιακών ομίλων και πίσω από τη δήθεν αμοιβαία συνεργασία, θα φουντώνει ο ανταγωνισμός των καπιταλιστών εκμεταλλευτών και ταυτόχρονα η προσπάθεια υπεράσπισης με κάθε μέσο των συμφερόντων της κάθε πλευ-
ράς.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια η «ήρεμη δύναμη» Κίνα διευρύνει τα εξοπλισ-
τικά της προγράμματα, δημιουργεί βάσεις σε περιοχές όπου δραστηριοποιούνται τα μονοπώλιά της, ενώ και οι άλλοι ανταγωνιστές της - ειδικά οι ΗΠΑ που βλέπουν να απειλείται η πρώτη θέση στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα - εντείνουν την επιθετικότητά
τους, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την Κορεατική Χερσόνησο..."
*Απόσπασμα από άρθρο στον Ριζοσπάστη (14 Μάη 2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου