«Survivor» στα αγγλικά σημαίνει επιζών. Στην περίπτωση της τηλεοπτικής σειράς που προβάλλεται αυτή την περίοδο, «Survivor» είναι αυτός που θα επικρατήσει έναντι των αντιπάλων και συμπαικτών του στις δοκιμασίες και στις κακουχίες στις οποίες υποβάλ-λονται καμιά εικοσαριά «παίκτες» σε ένα νησί της Καραϊβικής. Για τον νικητή, το έπαθ-
λο είναι ένα γενναίο ποσό και μπόλικη δημοσιότητα, ενώ για το κανάλι που προβάλλει
το σχετικό πρόγραμμα, το κέρδος μετριέται ήδη σε μεγάλα ποσοστά τηλεθέασης και αντίστοιχα διαφημιστικά κέρδη. Τι βλέπει κανείς στη σειρά; «Διάσημους» να σκοτώνουν
το χρόνο τους σε ένα ερημικό νησί, να «ρεκλάρουν» και ενίοτε να τσακώνονται για ασή-μαντα πράγματα, να πεινάνε και να κάνουν γιόγκα για να ξεχάσουν την πείνα τους, να χαίρονται γλείφοντας τα πιάτα τους, επειδή κέρδισαν αυτοί την τυρόπιτα και οι αντίπα-
λοι θα φάνε πάλι καρύδες στη χόβολη. Βλέπει όμως και μια ομάδα με άσημους αλλά μαχητές, να τσακώνονται, να μηχανορραφεί ο ένας σε βάρος του άλλου, να βρίζουν τους απέναντι και να σκέφτονται πώς θα γίνει σε μια επόμενη δοκιμασία να είναι αυτοί που
θα φάνε φαΐ και οι άλλοι που θα μείνουν νηστικοί. Και βέβαια, ο καθένας, ανεξάρτητα
από την ομάδα στην οποία ανήκει, οργανώνει από τώρα την προσωπική του στρατηγική, προκειμένου να είναι αυτός ο νικητής, «εξοντώνοντας» όλους τους ανταγωνιστές του. Μπορεί το θέαμα να είναι γελοίο, αλλά η απήχησή του δεν πρέπει να υποτιμάται.
Το «ο θάνατός σου, η ζωή μου», ή καλύτερα «η πείνα σου, η χόρτασή μου» και
ότι τα συνοδεύει, είναι οι «αξίες» που εκπέμπει στους «survivors» της πραγμα-
τικής ζωής, αυτούς δηλαδή που δίνουν αληθινή μάχη επιβίωσης στην καθημε-
ρινότητά τους.
*Από σχόλιο στο Ριζοσπάστη (9 Μάρτη 2017)
λο είναι ένα γενναίο ποσό και μπόλικη δημοσιότητα, ενώ για το κανάλι που προβάλλει
το σχετικό πρόγραμμα, το κέρδος μετριέται ήδη σε μεγάλα ποσοστά τηλεθέασης και αντίστοιχα διαφημιστικά κέρδη. Τι βλέπει κανείς στη σειρά; «Διάσημους» να σκοτώνουν
το χρόνο τους σε ένα ερημικό νησί, να «ρεκλάρουν» και ενίοτε να τσακώνονται για ασή-μαντα πράγματα, να πεινάνε και να κάνουν γιόγκα για να ξεχάσουν την πείνα τους, να χαίρονται γλείφοντας τα πιάτα τους, επειδή κέρδισαν αυτοί την τυρόπιτα και οι αντίπα-
λοι θα φάνε πάλι καρύδες στη χόβολη. Βλέπει όμως και μια ομάδα με άσημους αλλά μαχητές, να τσακώνονται, να μηχανορραφεί ο ένας σε βάρος του άλλου, να βρίζουν τους απέναντι και να σκέφτονται πώς θα γίνει σε μια επόμενη δοκιμασία να είναι αυτοί που
θα φάνε φαΐ και οι άλλοι που θα μείνουν νηστικοί. Και βέβαια, ο καθένας, ανεξάρτητα
από την ομάδα στην οποία ανήκει, οργανώνει από τώρα την προσωπική του στρατηγική, προκειμένου να είναι αυτός ο νικητής, «εξοντώνοντας» όλους τους ανταγωνιστές του. Μπορεί το θέαμα να είναι γελοίο, αλλά η απήχησή του δεν πρέπει να υποτιμάται.
Το «ο θάνατός σου, η ζωή μου», ή καλύτερα «η πείνα σου, η χόρτασή μου» και
ότι τα συνοδεύει, είναι οι «αξίες» που εκπέμπει στους «survivors» της πραγμα-
τικής ζωής, αυτούς δηλαδή που δίνουν αληθινή μάχη επιβίωσης στην καθημε-
ρινότητά τους.
*Από σχόλιο στο Ριζοσπάστη (9 Μάρτη 2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου