Το «παραμύθι» της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας...

Η διαφαινόμενη υποψηφιότητα για την καγκελαρία της Γερμανίας του πρώην προέδρου 
του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, και γενικότερα η προσπάθεια των Σοσιαλδημο-κρατών να διαφοροποιηθούν από την συγκυβέρνηση με τους Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ, ενόψει των εκλογών του Σεπτέμβρη, αξιοποιείται και στη χώρα μας από τις δυνάμεις της παλιάς και νέας σοσιαλδημοκρατίας όπως ο ΣΥΡΙΖΑ.
Προβάλλεται ως σημάδι ότι «δυναμώνει το ρεύμα που αμφισβητεί την λιτότητα των 
Μέρκελ και Σόιμπλε που καταστρέφει την ΕΕ», ως η δυνατότητα μιας «άλλης αριστε-
ρής προοπτικής».
Στην πραγματικότητα, οι διεργασίες στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία για το μείγμα 
της διαχείρισης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που υπηρετεί αντανακλούν ενδοασ-
τικές αντιθέσεις που δεν έχουν σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα. Οι διάφοροι «σωτήρες» 
και δήθεν «πολέμιοι της λιτότητας», παλιοί και νέοι, είτε στη Γερμανία ο Σουλτς, είτε 
στην Γαλλία (όπου και εκεί υπερπροβάλλεται ο δήθεν αριστερός Μπενουά Αμόν), είτε 
στην Ελλάδα ο Τσίπρας κόπτονται για την εξυπηρέτηση των σύγχρονων αναγκών του κεφαλαίου, προωθούν με το τσουβάλι τα αντιλαϊκά μέτρα που εξασφαλίζουν την κερ-δοφορία του. Στο μόνο που διαγκωνίζονται με τους νεοφιλελεύθερους είναι για το ποιος είναι πιο ικανός να πουλήσει το «παραμύθι» της καπιταλιστικής ανάπτυξης που δήθεν 
θα ωφελήσει και τους εργαζόμενους.

*Σχόλιο στο Ριζοσπάστη, 26 Γενάρη 2017