Περί επανάστασης... (Σχόλιο στο Ριζοσπάστη, 11 Γενάρη 2017)...

Την επανάσταση σε όλες τις πτώσεις κλίνουν όσοι συνελήφθησαν πρόσφατα για «τρομοκρατία». Το κράτος τούς ονομάζει «τρομοκράτες» και οι ίδιοι αυτοαποκα-
λούνται «επαναστάτες», συμβάλλοντας και οι μεν και οι δε στη συκοφάντηση της επαναστατικής δράσης, που στην εποχή μας δεν μπορεί να έχει άλλο περιεχόμενο 
και στόχο πέρα από την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, την εγκαθίδρυση 
της εργατικής εξουσίας, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Όπως όμως 
έχει αποδειχθεί ιστορικά, η επαναστατική πάλη και δράση των οργανωμένων εργα-
τικών - λαϊκών μαζών με τους παραπάνω στόχους, από τη μια, και η αντίληψη που 
πιστεύει πως με πράξεις ατομικής τρομοκρατίας ενάντια σε σύμβολα και εκπροσώ-
πους του αστικού καθεστώτος αυτό θα κλονιστεί, θα καταρρεύσει, δεν βρίσκονται 
στον ίδιο δρόμο, δεν κινούνται στην ίδια κατεύθυνση. Πολύ περισσότερο που τέτοιες πράξεις αξιοποιούνται από την αστική εξουσία για να καλλιεργεί την τρομοϋστερία 
και να θωρακίζεται με ακόμα πιο κατασταλτικά μέσα. Γι' αυτό άλλωστε τέτοιες ομά-
δες ατομικής τρομοκρατίας αξιοποιήθηκαν και αξιοποιούνται πολυποίκιλα από την 
αστική τάξη, ενώ αποδείχθηκε και ιστορικά πως είναι εύκολα χειραγωγούμενες από διάφορα αστικά επιτελεία, ιδιαίτερα ευάλωτες στη διείσδυση διαφόρων υπηρεσιών 
και κέντρων. Καμιά σχέση λοιπόν με επανάσταση...