Το βασικό πρόβλημα μιας κοσμοθεωρίας είναι το πρόβλημα της σχέσης της νόησης με
το Είναι, του πνεύματος με τη φύση. Ποιο είναι το πρωτεύον, το πρωταρχικό :
η φύση (το Είναι, η ύλη), ή το πνεύμα (το λογικό, η συνείδηση, η ιδέα);
Μ’ άλλα λόγια, ποιο προηγείται από το άλλο: η ύλη προηγείται από τη συνείδηση ή αν-
τίθετα, η συνείδηση προηγείται από την ύλη; Το Είναι, η ύλη καθορίζει τη σκέψη, τη συνείδηση ή αντίθετα;
Όλα τα φαινόμενα με τα οποία έχουμε να κάνουμε κατατάσσονται είτε στα υλικά, δη-
λαδή σε κείνα που υπάρχουν έξω από τη συνείδησή μας (όπως είναι τα αντικείμενα και
τα προτσές του εξωτερικού κόσμου), είτε στα πνευματικά, τα ιδεατά, δηλαδή σε εκείνα
που υπάρχουν μονάχα στη συνείδησή μας (όπως είναι τα συναισθήματά μας, οι σκέψεις
μας κλπ.). Υλικό και πνευματικό είναι έννοιες πλατύτατες που περιλαμβάνουν καθετί
που υπάρχει στον κόσμο. Γι' αυτό, κάθε κοσμοθεωρία ξεκινάει υποχρεωτικά από τη μια
ή την άλλη απάντηση στο πρόβλημα της σχέσης ανάμεσα στο υλικό και το πνευματικό.
Το πρόβλημα αυτό ήταν πάντα και παραμένειτο κύριο πρόβλημα κατά την επεξεργασία
μιας κοσμοθεωρίας.
Ανάλογα με τη λύση του βασικού προβλήματος οι φιλοσοφικές θεωρίες χωρί-ζονται σε δύο βασικές κατευθύνσεις: στον υλισμό και τον ιδεαλισμό.
Οι φιλόσοφοι που παραδέχονται ότι η ύλη είναι το πρωτεύον, λέγονται υλιστές. Οι φιλό-σοφοι αυτοί θεωρούν πως το γύρω μας κόσμο δεν τον δημιούργησε κανείς, πως η φύση
υπάρχει αιώνια. Οι υλιστές εξηγούν τον κόσμο ξεκινώντας από αυτόν τον ίδιο, χωρίς να προσφεύγουν σε τίποτε υπερφυσικές δυνάμεις που τάχα βρίσκονται έξω από τον κόσμο. Αντίθετα οι ιδεαλιστές θεωρούν αρχή των πάντων τη νόηση ή το «πνεύμα». Οι ιδεαλισ-
τές ισχυρίζονται πως το πνεύμα υπήρχε πριν από τη φύση και ανεξάρτητα από αυτήν.
Όπως και η θρησκεία έτσι και ο ιδεαλισμός παραδέχεται κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο
τη δημιουργία του κόσμου, αρνείται την αιωνιότητα της ύλης και υποστηρίζει πως η φύ-
ση είχε τάχα αρχή μέσα στο χρόνο.
Κάθε λίγο-πολύ συνεπής κοσμοθεωρία ξεκινάει υποχρεωτικά από την αποδο-
χή της προτεραιότητας μιας αρχής - είτε της ύλης είτε του πνεύματος.
*Απόσπασμα από το συλλογικό έργο "Οι βασικές αρχές της Μαρξιστικής φιλοσοφίας"
του Ινστιτούτου Φιλοσοφίας της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ
Μπράβο για την ανάρτηση και για την ιστοσελίδα συνολικά ..πάντα επίκαιρη η ανάγκη ως μέρος της γενικότερης πάλης ,να καταπολεμηθεί ο ιδεαλισμός και η αστική φιλοσοφία.Και ειδικά στις μέρες μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το λόγο επίσης ότι επιχειρείται μία μη νόμιμη ιδιοποίηση και εκμετάλλευση διαφόρων δήθεν επιστημονικών αποδείξεων για να στηριχθούν θρησκευτικά δόγματα ..βλέπε όλην την φιλολογία και παραφιλολογία για το μπιγκ μπανγκ πχ...για την κβαντική φυσική και πολλά άλλα...εν τέλει για να καταλήξουν στο συμπέρασμα ..ότι ο υλισμός έχει ''αναιρεθεί'' [από την περίοδο του Λένιν τα λένε αυτά και ακόμη λέεεενε...]
Η παραπάνω όπως αναφέρεται ,περικοπή ..είναι από το βιβλίο ''οι βασικές αρχές της μαρξιστικής φιλοσοφίας'' ...μόνο που η σύγχρονη εποχή..έχει βγάλει μόνο το κομμάτι ..που έχει την εισαγωγή και το τμήμα για τον διαλεκτικό υλισμό.....Το ολοκληρωμένο βιβλίο ..που έχει μαζί και τον ιστορικό υλισμό..είναι το ''οι βάσεις της μαρξιστικής φιλοσοφίας'' και θα μπορούν να το βρουν οι φίλοι αναγνώστες αν θέλουν σε κάποιο παλαιοβιβλιοπωλείο πιθανώς.
Επίσης ένα άλλο καλό επί του θέματος είναι ο ''διαλεκτικός υλισμός'' ..επίσης της ακαδημίας επιστημών της ΕΣΣΔ.Το χω δει μάλιστα κάπου να το προτείνετε κι εδώ.
Κι έχω να προσθέσω και κάποια άλλα εδώ ως προτάσεις.Είναι γενικώς εισαγωγικά και απλά...μπορεί να μην είναι τόσο εύκολο να τα βρουν αλλά αξίζει ....επρόκειτο για το βιβλίο του Politzer ''στοιχειώδεις αρχές φιλοσοφίας'' και του Κώστα Μπίρκα ''εγχιερίδιο μαρξιστικής φιλοσοφίας [18 μαθήματα διαλεκτικού υλισμού]'' γραφτό εξορίας....όπου παραδίδοταν μαθήματα μαρξισμού στη σχολή που είχε στηθεί..από εξόριστους κομμουνιστές της Ανάφης επί δικτατορίας του Μεταξά....αξίζει πραγματικά...στο παλαιοβιβλιοπωλείο ''προπαγάνδα '' ή και σε κάποια άλλα ,πιθανώς να μπορεί να το βρει όποιος ενδιαφέρεται....
Κάποια άλλα από κλασικούς που έχουν να κάνουν συγκεκριμένα με φιλοσοφία..αναφέρω εδώ τον ''Λουδοβίκο Φόυερμπαχ'' του Ένγκελς και τον ''υλισμός και εμπειριοκριτικισμό '' του Λένιν...
Και κάτι τελευταίο....το βιβλίο ''Επιστήμη και θρησκεία'' της ακαδημίας επιστημών της ΕΣΣΔ [επίσης κάποιος..μόνο από κάποιο παλαιοβιβλιοπωλείο θα μπορεί να το βρει] είναι δύο βιβλία στην ουσία σε μία έκδοση...''η εποχή πριν εμφανιστεί η θρησκεία'' του Ζίπκοβιτς και το ''τι είναι θρησκεία'' του Παβέλκιν ...μία λεπτομερειακή και όμορφη παρουσίαση της προθρησκευτικής εποχής και μία λεπτομερειακή ανάλυση της μαρξιστικής και υλιστικής σκοπιάς προς την θρησκεία και κριτικής της.