Η μαχητική αντιφασίστρια που με την έναρξη του ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου
το 1936 βροντοφώναξε το σύνθημα "No pasaran!", "Δεν θα περάσουν!".
(Τα τελευταία της λόγια σε μια ραδιοφωνική της ομιλία στις 18 Ιούλη 1936 ήταν :
«Είναι καλύτερα να πεθάνεις όρθιος, παρά να ζεις γονατιστός.
Οι φασίστες δεν θα περάσουν». Από τότε το σύνθημα "Δεν θα περάσουν",
"No pasaran!", στα Ισπανικά, απέκτησε διαχρονική ισχύ).
το 1936 βροντοφώναξε το σύνθημα "No pasaran!", "Δεν θα περάσουν!".
(Τα τελευταία της λόγια σε μια ραδιοφωνική της ομιλία στις 18 Ιούλη 1936 ήταν :
«Είναι καλύτερα να πεθάνεις όρθιος, παρά να ζεις γονατιστός.
Οι φασίστες δεν θα περάσουν». Από τότε το σύνθημα "Δεν θα περάσουν",
"No pasaran!", στα Ισπανικά, απέκτησε διαχρονική ισχύ).
Ηγετική μορφή του ισπανικού και του διεθνούς εργατικού κινήματος. Συμμετείχε
από το 1920 στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας. Το 1930 έγινε μέλος της Κεντρικής
Επιτροπής και το 1932 μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Κόμματος. Από το 1931 ως
το 1933 ήταν μέλος της αρχισυνταξίας της εφημερίδας «Μούντο Ομπρέρο», οργάνου
του ΚΚΙ.
Πιάστηκε και φυλακίστηκε έξι φορές. Ως ηγέτης του ΚΚΙ έπαιξε ιδιαίτερο ρόλο στη
διάρκεια του επαναστατικού αγώνα του ισπανικού λαού κατά των φασιστών πραξι-
κοπηματιών και των Ιταλο- γερμανών εισβολέων.
Στον αγώνα αυτό πήρε και το όνομα «Πασιονάρια» με το οποίο έγινε γνωστή σε
ολόκληρο τον κόσμο.
Από το 1939 ως το 1977 έζησε στο εξωτερικό ως πολιτικός πρόσφυγας. Το 1942,
μετά το θάνατο του Ζ. Ντιάζ εκλέχτηκε Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου