Ο Μάρκος Βαμβακάρης αναφέρεται πολύ περιγραφικά στην κατάσταση που συνάντησαν στην Ελλάδα οι πρόσφυγες μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, η οποία δεν διαφέρει και πολύ από τα όσα αντιμετωπίζουν στις μέρες μας οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στις Ευρωπαϊκές χώρες και στην Ελλάδα...

"Έμενε ο κόσμος στα βαγόνια των σιδηροδρόμων. Έμενε εκεί που είχε καμιά αποθήκη εγκαταλειμμένη. Τσαντήρια κάνανε. Καταστροφή, μεγάλη καταστ-ροφή. Να μην ξαναδούν τα μάτια μας τέτοια πράγματα. Το τι τραβήξανε αυτοί 
οι άνθρωποι δεν λέγεται. Ατιμαστήκανε. Γίνανε χάλια, χάλια, χάλια. Άσε που ήταν ατιμασμένοι από κει με τους Τούρκους που τους καταδιώκανε. 
Και κατόπιν εδώ που ήρθανε τα ίδια. Προσπαθήσανε, κάνανε χίλια δυό να 
βρίσκουνε το ψωμί τους, μέχρι να βρουν ένα σπίτι να κάτσουνε. Αν ένας πατέ-
ρας είχε πέντε-έξη παιδιά και κορίτσια, άλλα άρπαγε ο ένας από δω, άλλα ο άλ-
λος από κει. Καταστροφή μάνα μου... Και οι ντόπιοι δεν τους έβλεπαν με καλό 
μάτι. Αλλά τους βρίζανε. Χίλια δύο. Φύγετε από δω ρε! Πηγαίνετε παρά πέρα. 
Δεν τους κοιτάζανε. Δεν είχαν την αγάπη να πουν για στάσου, συγγενείς μας 
είναι, Έλληνες πραγματικοί. Να τους αγκαλιάσουμε. Δεν έγινε αυτό το πράμα, 
ήθελαν να τους κλέψουνε οι κλεφταράδες που ήταν εδώ πέρα. Ν' αρπάξουν ότι 
είχαν. Να τους κλέψουνε, να τους γελάσουνε. Απατεώνες."

*Απόσπασμα από το βιβλίο του συγγραφέα Νέαρχου Γεωργιάδη «Ρεμπέτικο και πολιτική»