4 Μάρτη 1944... Αρχίζει η Μάχη της Κοκκινιάς μεταξύ των δυνάμεων του ΕΛΑΣ από τη
μία πλευρά και των Γερμανών κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους από την
άλλη.
Στις 4/3 χωροφύλακες και ταγματασφαλίτες προσπαθούν να εισβάλουν από δυο διαφο-ρετικά σημεία στην πόλη, αλλά μετά από πολύωρες συγκρούσεις αναχαιτίζονται από
τους αγωνιστές του ΕΛΑΣ. Την επόμενη μέρα, οι Κοκκινιώτες απαντούν με μεγαλειώδες συλλαλητήριο κατά της τρομοκρατίας στην πλατεία του Αγίου Νικολάου. Παράλληλα απαιτούν συσσίτιο για τα παιδιά. Στο τέλος του συλλαλητηρίου η πόλη δέχεται πολυμέ-
τωπη επιδρομή, για να καταλήξει -μετά από αιματηρές μάχες- στην οπισθοχώρηση των Γερμανών και των ντόπιων συνεργατών τους. Στις 6/3 κηρύσσεται πανεργατική απεργία στον Πειραιά. Η πόλη δέχεται σχεδιασμένη επιδρομή, που καταλήγει -μετά την αιμα-τοχυσία- σε άτακτη φυγή των φασιστών. Στις 7/3 οι επιθέσεις των Γερμανών εντείνονται.
Ο πολιορκητικός κλοιός στενεύει ασφυκτικά γύρω απ’ την πόλη. Τα ξημερώματα εντο-πίζονται γερμανοτσολιάδες στην οδό Θηβών. Η σάλπιγγα του ΕΛΑΣ σημαίνει στις 6.00΄ γενική επίθεση του λαϊκού στρατού. Γίνονται μάχες σώμα με σώμα για την κατάληψη του κάθε δρόμου. Μέχρι τις 11.00΄ η αντίστασή του ΕΛΑΣ έχει καμφθεί, λόγω της έλλειψης πυρομαχικών. Τότε παίρνεται απόφαση για γενική αντεπίθεση με όσα πυρομαχικά έχουν απομείνει και δίνεται εντολή -αν χρειαστεί- να δοθεί μάχη με τις πέτρες ή με τα χέρια.
Ο ανεφοδιασμός από τις γύρω περιοχές είναι αδύνατος, αφού η Κοκκινιά κυκλώνεται
από -περίπου- 1800 Ναζί. Οι Γερμανοί διανυκτερεύουν στην πόλη. Το πρωί της 8/3 οι ταγματασφαλίτες εκτελούν τους συλληφθέντες της 5ης Μάρτη 1944 στην πλατεία των Αγίων Αναργύρων. Αργά το απόγευμα οι Ναζί αποχωρούν από την Κοκκινιά με την κουστωδία τους, μεταφέροντας 300 αιχμάλωτους στο Χαϊδάρι.
Ο λαός ανασαίνει προσωρινά με την αποχώρηση του κατακτητή κι εξακολουθεί τον
αγώνα ως το επόμενο μεγάλο χτύπημα, το περιβόητο μπλόκο της πόλης που πραγ-ματοποιήθηκε 5 μήνες αργότερα, στις 17/8/1944.
*Αναδημοσίευση από το 902. gr
μία πλευρά και των Γερμανών κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους από την
άλλη.
Στις 4/3 χωροφύλακες και ταγματασφαλίτες προσπαθούν να εισβάλουν από δυο διαφο-ρετικά σημεία στην πόλη, αλλά μετά από πολύωρες συγκρούσεις αναχαιτίζονται από
τους αγωνιστές του ΕΛΑΣ. Την επόμενη μέρα, οι Κοκκινιώτες απαντούν με μεγαλειώδες συλλαλητήριο κατά της τρομοκρατίας στην πλατεία του Αγίου Νικολάου. Παράλληλα απαιτούν συσσίτιο για τα παιδιά. Στο τέλος του συλλαλητηρίου η πόλη δέχεται πολυμέ-
τωπη επιδρομή, για να καταλήξει -μετά από αιματηρές μάχες- στην οπισθοχώρηση των Γερμανών και των ντόπιων συνεργατών τους. Στις 6/3 κηρύσσεται πανεργατική απεργία στον Πειραιά. Η πόλη δέχεται σχεδιασμένη επιδρομή, που καταλήγει -μετά την αιμα-τοχυσία- σε άτακτη φυγή των φασιστών. Στις 7/3 οι επιθέσεις των Γερμανών εντείνονται.
Ο πολιορκητικός κλοιός στενεύει ασφυκτικά γύρω απ’ την πόλη. Τα ξημερώματα εντο-πίζονται γερμανοτσολιάδες στην οδό Θηβών. Η σάλπιγγα του ΕΛΑΣ σημαίνει στις 6.00΄ γενική επίθεση του λαϊκού στρατού. Γίνονται μάχες σώμα με σώμα για την κατάληψη του κάθε δρόμου. Μέχρι τις 11.00΄ η αντίστασή του ΕΛΑΣ έχει καμφθεί, λόγω της έλλειψης πυρομαχικών. Τότε παίρνεται απόφαση για γενική αντεπίθεση με όσα πυρομαχικά έχουν απομείνει και δίνεται εντολή -αν χρειαστεί- να δοθεί μάχη με τις πέτρες ή με τα χέρια.
Ο ανεφοδιασμός από τις γύρω περιοχές είναι αδύνατος, αφού η Κοκκινιά κυκλώνεται
από -περίπου- 1800 Ναζί. Οι Γερμανοί διανυκτερεύουν στην πόλη. Το πρωί της 8/3 οι ταγματασφαλίτες εκτελούν τους συλληφθέντες της 5ης Μάρτη 1944 στην πλατεία των Αγίων Αναργύρων. Αργά το απόγευμα οι Ναζί αποχωρούν από την Κοκκινιά με την κουστωδία τους, μεταφέροντας 300 αιχμάλωτους στο Χαϊδάρι.
Ο λαός ανασαίνει προσωρινά με την αποχώρηση του κατακτητή κι εξακολουθεί τον
αγώνα ως το επόμενο μεγάλο χτύπημα, το περιβόητο μπλόκο της πόλης που πραγ-ματοποιήθηκε 5 μήνες αργότερα, στις 17/8/1944.
*Αναδημοσίευση από το 902. gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου