Ο κύκλος ζωής του ανθρώπου είναι παρόμοια με εκείνη των άλλων θηλαστικών με πλακούντα. Το ζυγωτό διαιρείται μέσα στη μήτρα της γυναίκας για να γίνει ένα έμβρυο,
το οποίο σε μια περίοδο τριάντα οκτώ εβδομάδων (εννιά μήνες) της κύησης γίνεται ένα ανθρώπινο βρέφος (στην αγγλική έκδοση ανφέρεται ως έμβρυο). Μετά από αυτό το χρο-
νικό διάστημα, της πλήρους ανάπτυξής έμβρυο έχει γεννηθεί από το σώμα της γυναίκας
και αναπνέει ανεξάρτητα ως βρέφος για πρώτη φορά. Σε αυτό το σημείο, οι πιο σύγχρονοι πολιτισμοί αναγνωρίζουν το μωρό ως πρόσωπο που δικαιούται την πλήρη προστασία του νόμου, αν και ορισμένες δικαιοδοσίες επεκτείνουν διάφορα επίπεδα της προσωπικότητας νωρίτερα για τα ανθρώπινα έμβρυα κατά την παραμονή τους στη μήτρα.
Σε σύγκριση με άλλα είδη, ο ανθρώπινος τοκετός είναι επικίνδυνος. Ο επώδυνος άθλος διαρκεί είκοσι τέσσερις ώρες ή περισσότερο, και δεν είναι σπάνιο μερικές φορές να οδη-
γεί στο θάνατο της μητέρας, ή του παιδιού. Αυτό οφείλεται τόσο στη σχετικά μεγάλη εμβρύακή περίμετρο του κρανίου (για τη στέγαση του εγκεφάλου), αλλά και στη σχετικά στενή πύελο της μητέρας (ένα χαρακτηριστικό που απαιτείται για τον επιτυχή διποδισμό, μέσω της φυσικής επιλογής). Οι πιθανότητες επιτυχούς εργασίας αυξήθηκε σημαντικά
κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα σε πλουσιότερες χώρες, με την έλευση των νέων ιατρι-
κών τεχνολογιών. Αντίθετα, η εγκυμοσύνη και ο τοκετός φυσικά παραμένουν επικίνδυνες δοκιμασίες σε αναπτυσσόμενες περιοχές του κόσμου, με τα ποσοστά μητρικών θανάτων περίπου 100 φορές πιο συχνοί από ό,τι στις ανεπτυγμένες χώρες.
Στις αναπτυγμένες χώρες, τα βρέφη είναι συνήθως 3-4 κιλά στο βάρος και 50-60 εκατο-
στά σε ύψος κατά τη γέννηση. Ωστόσο, το χαμηλό βάρος κατά τη γέννηση είναι κοινά στις αναπτυσσόμενες χώρες, και συμβάλλει στα υψηλά ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας στις περιοχές αυτές. Αδύναμος κατά τη γέννηση, ο άνθρωπος συνεχίζει να αναπτύσσεται
για μερικά χρόνια, μέχρι να φθάσει στη σεξουαλική ωριμότητα συνήθως κατά τα 12 με
15 έτη. Οι γυναίκες συνεχίζουν να αναπτύσσονται σωματικά μέχρι περίπου την ηλικία
των 18 ετών, ενώ η ανάπτυξη στους άνδρες συνεχίζεται μέχρι περίπου την ηλικία των 21.
Η ανθρώπινη ζωή μπορεί να χωριστεί σε περισσότερα του ενός στάδια: βρεφική ηλικία,
την παιδική ηλικία, την εφηβεία, την ενηλικίωση των νέων, την ενηλικίωση και το γήρας. Στα μήκη αυτών των σταδίων, ωστόσο, υπάρχουν διαφορές μεταξύ των διαφορετικών πολιτισμών και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Σε σύγκριση με άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά, οι άνθρωποι παρουσιάζουν μια ασυνήθιστα ταχεία τόνωση των ορμών κατά
τη διάρκεια της εφηβείας, όπου το σώμα αυξάνεται κατά 25% σε μέγεθος. Οι χιμπατζήδες, για παράδειγμα, αυξάνεται μόνο κατά 14%, χωρίς επίμονη ανάπτυξη. Η παρουσία της εκρηκτικής αύξησης είναι ίσως αναγκαία για να κρατήσει τα παιδιά σωματικά μικρά μέχ-
ρι να ωριμάσουν ψυχολογικά. Ο άνθρωπος είναι ένα από τα λίγα είδη στα οποία οι γυναί-
κες υφίστανται εμμηνόπαυση. Έχει προταθεί ότι η εμμηνόπαυση αυξάνει συνολικά την αναπαραγωγική επιτυχία της γυναίκας, επιτρέποντας της να επενδύσει περισσότερο χρό-
νο και πόρους σε υφιστάμενους απογόνους της ή και στα παιδιά τους (ως γιαγιά), και όχι
να εξακολουθούν να φέρνουν παιδιά σε μεγάλη ηλικία.
Υπάρχουν σημαντικές διαφορές στο προσδόκιμο ζωής σε όλο τον κόσμο.
Ο ανεπτυγμένος κόσμος είναι γενικά γερασμένος, με τη μέση ηλικία να κυμαίνεται περί-
που στα 40 χρόνια (υψηλότερη στο Μονακό, 45,1 χρόνια). Στον αναπτυσσόμενο κόσμο
η διάμεση ηλικία είναι μεταξύ 15 και 20 ετών. Το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση στο Χονγκ Κονγκ είναι 84,8 χρόνια για γυναίκες και 78,9 για έναν άνδρα, ενώ στη Σουαζιλά-
νδη, κυρίως λόγω του AIDS, είναι 31,3 χρόνια για τα δύο φύλα. Μολονότι ένας στους πέν-
τε Ευρωπαίους είναι ηλικίας 60 ετών ή μεγαλύτερος στους είκοσι Αφρικανούς είναι ηλικίας 60 ετών και άνω. Ο αριθμός των αιωνόβιων (άνθρωποι ηλικίας 100 ετών και άνω) στον κόσμο, εκτιμήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη σε 210.000 το 2002.
*Από την Βικιπαίδεια
το οποίο σε μια περίοδο τριάντα οκτώ εβδομάδων (εννιά μήνες) της κύησης γίνεται ένα ανθρώπινο βρέφος (στην αγγλική έκδοση ανφέρεται ως έμβρυο). Μετά από αυτό το χρο-
νικό διάστημα, της πλήρους ανάπτυξής έμβρυο έχει γεννηθεί από το σώμα της γυναίκας
και αναπνέει ανεξάρτητα ως βρέφος για πρώτη φορά. Σε αυτό το σημείο, οι πιο σύγχρονοι πολιτισμοί αναγνωρίζουν το μωρό ως πρόσωπο που δικαιούται την πλήρη προστασία του νόμου, αν και ορισμένες δικαιοδοσίες επεκτείνουν διάφορα επίπεδα της προσωπικότητας νωρίτερα για τα ανθρώπινα έμβρυα κατά την παραμονή τους στη μήτρα.
Σε σύγκριση με άλλα είδη, ο ανθρώπινος τοκετός είναι επικίνδυνος. Ο επώδυνος άθλος διαρκεί είκοσι τέσσερις ώρες ή περισσότερο, και δεν είναι σπάνιο μερικές φορές να οδη-
γεί στο θάνατο της μητέρας, ή του παιδιού. Αυτό οφείλεται τόσο στη σχετικά μεγάλη εμβρύακή περίμετρο του κρανίου (για τη στέγαση του εγκεφάλου), αλλά και στη σχετικά στενή πύελο της μητέρας (ένα χαρακτηριστικό που απαιτείται για τον επιτυχή διποδισμό, μέσω της φυσικής επιλογής). Οι πιθανότητες επιτυχούς εργασίας αυξήθηκε σημαντικά
κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα σε πλουσιότερες χώρες, με την έλευση των νέων ιατρι-
κών τεχνολογιών. Αντίθετα, η εγκυμοσύνη και ο τοκετός φυσικά παραμένουν επικίνδυνες δοκιμασίες σε αναπτυσσόμενες περιοχές του κόσμου, με τα ποσοστά μητρικών θανάτων περίπου 100 φορές πιο συχνοί από ό,τι στις ανεπτυγμένες χώρες.
Στις αναπτυγμένες χώρες, τα βρέφη είναι συνήθως 3-4 κιλά στο βάρος και 50-60 εκατο-
στά σε ύψος κατά τη γέννηση. Ωστόσο, το χαμηλό βάρος κατά τη γέννηση είναι κοινά στις αναπτυσσόμενες χώρες, και συμβάλλει στα υψηλά ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας στις περιοχές αυτές. Αδύναμος κατά τη γέννηση, ο άνθρωπος συνεχίζει να αναπτύσσεται
για μερικά χρόνια, μέχρι να φθάσει στη σεξουαλική ωριμότητα συνήθως κατά τα 12 με
15 έτη. Οι γυναίκες συνεχίζουν να αναπτύσσονται σωματικά μέχρι περίπου την ηλικία
των 18 ετών, ενώ η ανάπτυξη στους άνδρες συνεχίζεται μέχρι περίπου την ηλικία των 21.
Η ανθρώπινη ζωή μπορεί να χωριστεί σε περισσότερα του ενός στάδια: βρεφική ηλικία,
την παιδική ηλικία, την εφηβεία, την ενηλικίωση των νέων, την ενηλικίωση και το γήρας. Στα μήκη αυτών των σταδίων, ωστόσο, υπάρχουν διαφορές μεταξύ των διαφορετικών πολιτισμών και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Σε σύγκριση με άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά, οι άνθρωποι παρουσιάζουν μια ασυνήθιστα ταχεία τόνωση των ορμών κατά
τη διάρκεια της εφηβείας, όπου το σώμα αυξάνεται κατά 25% σε μέγεθος. Οι χιμπατζήδες, για παράδειγμα, αυξάνεται μόνο κατά 14%, χωρίς επίμονη ανάπτυξη. Η παρουσία της εκρηκτικής αύξησης είναι ίσως αναγκαία για να κρατήσει τα παιδιά σωματικά μικρά μέχ-
ρι να ωριμάσουν ψυχολογικά. Ο άνθρωπος είναι ένα από τα λίγα είδη στα οποία οι γυναί-
κες υφίστανται εμμηνόπαυση. Έχει προταθεί ότι η εμμηνόπαυση αυξάνει συνολικά την αναπαραγωγική επιτυχία της γυναίκας, επιτρέποντας της να επενδύσει περισσότερο χρό-
νο και πόρους σε υφιστάμενους απογόνους της ή και στα παιδιά τους (ως γιαγιά), και όχι
να εξακολουθούν να φέρνουν παιδιά σε μεγάλη ηλικία.
Υπάρχουν σημαντικές διαφορές στο προσδόκιμο ζωής σε όλο τον κόσμο.
Ο ανεπτυγμένος κόσμος είναι γενικά γερασμένος, με τη μέση ηλικία να κυμαίνεται περί-
που στα 40 χρόνια (υψηλότερη στο Μονακό, 45,1 χρόνια). Στον αναπτυσσόμενο κόσμο
η διάμεση ηλικία είναι μεταξύ 15 και 20 ετών. Το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση στο Χονγκ Κονγκ είναι 84,8 χρόνια για γυναίκες και 78,9 για έναν άνδρα, ενώ στη Σουαζιλά-
νδη, κυρίως λόγω του AIDS, είναι 31,3 χρόνια για τα δύο φύλα. Μολονότι ένας στους πέν-
τε Ευρωπαίους είναι ηλικίας 60 ετών ή μεγαλύτερος στους είκοσι Αφρικανούς είναι ηλικίας 60 ετών και άνω. Ο αριθμός των αιωνόβιων (άνθρωποι ηλικίας 100 ετών και άνω) στον κόσμο, εκτιμήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη σε 210.000 το 2002.
*Από την Βικιπαίδεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου