Πρωτοχρονιάτικο... (Κώστας Βάρναλης)...

Σαράντα σβέρκοι βωδινοί με λαδωμένες μπούκλες
σκεμπέδες, σταβροθόλωτοι και βρώμιες ποδαρούκλες
ξετσίπωτοι, ακαμάτηδες, τσιμπούρια και κορέοι
ντυμένοι στα μαλάματα κ’ επίσημοι κι ωραίοι.

Σαράντα λύκοι με προβιά (γι’ αφτούς βαρά η καμπάνα)
καθένας γουρουνόπουλο, καθένας νταμιτζάνα !
Κι απέ ρεβάμενοι βαθιά ξαπλώσανε στο τζάκι,
κι αβάσταγες ενιώσανε φαγούρες στο μπατζάκι.

Όξ’ ο κοσμάκης φώναζε: «Πεινάμε τέτιες μέρες»
γερόντοι και γερόντισσες, παιδάκια και μητέρες
κ’ οι των επίγειων αγαθών σφιχτοί νοικοκυρέοι
άνοιξαν τα παράθυρα και κράξαν: «Είστε αθέοι».

* Το ποίημα "Πρωτοχρονιάτικο" του Κώστα Βάρναλη, είναι από την ποιητική συλλογή «Ποιήματα», η οποία περιλαμβάνεται στον ποιητικό τόμο «Ποιητικά», μαζί με "Το φως 
που καίει" και τους "Σκλάβους Πολιορκημένους"

Λαϊκισμός χειρίστου είδους...

Νίκος Πλουμπίδης...

Σαν σήμερα... 31 Δεκέμβρη 1902, γεννιέται ο Νίκος Πλουμπίδης, στέλεχος του ΚΚΕ. 
Στις 25/11/1952 συνελήφθη και παραπέμφθηκε σε δίκη με βάση το μεταξικό νόμο 
ΑΝ 375 «περί κατασκοπείας». Καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε στις 14
Αυγούστου 1954 στις 5.25 τα χαράματα στην Αγία Μαρίνα στο Δαφνί. 
«Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ», έγραψαν την επόμενη μέρα οι εφημε-
ρίδες της εποχής.

Μήνυμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τη νέα χρονιά... Το 2018 να γίνουν βήματα αντεπίθεσης του κινήματος και ισχυροποίησης του ΚΚΕ...

Τη νέα χρονιά, το Κόμμα μας συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής και δράσης, αγώ-
νων και θυσιών, για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης, όλου του λαού από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Καμία προσδοκία δεν μπορεί να υπάρχει στο λαό για τη δήθεν «μεταμνημονιακή εποχή», που θα φέρει «δίκαιη ανάπτυξη», όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ούτε να εμπιστευτεί τα άλλα αστικά κόμματα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που προσπαθούν να αναβαπτιστούν στη λαϊκή συνείδηση.
Το ΚΚΕ καλεί σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα, γιατί οι διεθνείς εξελίξεις, ιδιαίτερα στην περιοχή μας, μυρίζουν μπαρούτι. Η κυβέρνηση επιδιώκει να γίνει αυτή ο σημαιοφόρος των σχεδιασμών ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περιοχή. Χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που, όπως και 
οι οικονομικές κρίσεις, είναι «νύχι - κρέας» με το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα.

Το ΚΚΕ απευθύνεται σε εργατικές - λαϊκές δυνάμεις, σε αγωνιστές, οι οποίοι δεν θέλουν 
να συμβιβαστούν με αυτήν την κατάσταση. Το 2018 μπορεί να αποτελέσει μια χρονιά συμπόρευσης με το ΚΚΕ, πρώτα απ' όλα μέσα στον αγώνα, στο κίνημα, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές.

Είμαστε τα παιδιά...

Είμαστε οι σπόροι της οργής, έμβρυα ενός καινούριου κόσμου,
μιας νέας εποχής… Γεννηθήκαμε στο σύνορο του χρόνου…
Γεννηθήκαμε πάνω στην άβυσσο, στο χάσμα ανάμεσα…
στο αμετάκλητο περασμένο και το αμετάκλητα μελλοντικό.
Γεννηθήκαμε στο κενό…
Είμαστε απ΄ όλες τις γωνιές της γης.

Απόσπασμα από το ποίημα της Τώνιας Μαρκετάκη… «Είμαστε τα παιδιά»

30 Δεκέμβρη 1944...

Νέα σφοδρή βρετανική επίθεση εκδηλώνεται στην περιοχή Ταμπούρια - Δραπετσώνα. Τα τμήματα του ΕΛΑΣ που υπερασπίζονται την περιοχή αναγκάζονται σε σύμπτυξη, το βράδυ όμως αντεπιτέθηκαν, ανακαταλαμβάνοντας τμήμα του συνοικισμού. Οι νέες προσπάθειες των Βρετανών να ανακτήσουν τα χαμένα εδάφη δεν καρποφόρησαν. Στα Εξάρχεια ο ΕΛΑΣ κατέλαβε την κλινική Σμπαρούνη, που είχε οχυρωθεί από τον αντίπαλο. 
Παράλληλα, ο βασιλιάς Γεώργιος Β' διορίζει τον αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό αντιβασιλέα.

*Αναδημοσίευση από τον Ριζοσπάστη

Περί Αλέξανδρου, του "Μεγάλου"...

Ο Μ. Αλέξανδρος διέλυσε την αυτοκρατορία του Κύρου, αλλά συγχρόνως αφάνισε και τις ελληνικές πόλεις-κράτη. Λεηλάτησε τους θησαυρούς της Ασίας και τυράννησε τους λαούς περισσότερο από τη δυναστεία των Αχαιμενιδών. Αυτός άλλωστε ήταν ο πρωταρχικός σκοπός της εκστρατείας. Η λαφυραγωγία. Απαραίτητη για την ισχύ και τον τρυφηλό βίο 
του βασιλικού οίκου και τον πλουτισμό των ευνοουμένων του. 

Ο αλληλοσπαραγμός και η δυσώδης συμπεριφορά των διαδόχων του Αλέξανδρου θα ολοκληρώσουν την παρακμή των ελληνικών πόλεων ̶ κρατών, που είχε αρχίσει από 
την εποχή του Φιλίππου, και θα τις καταστήσουν ευάλωτη λεία για τους Ρωμαίους. 
Τη δεσποτική πολιτική του Αλέξανδρου απέναντι στους Έλληνες θα μιμηθούν, τρεις 
περίπου αιώνες αργότερα, οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες. 

Οι Ρωμαίοι φρόντισαν να εντάξουν τον Αλέξανδρο στην πολιτικοστρατιωτική ιδεολογία 
και πρακτική τους και ανέλαβαν να συνεχίσουν το «έργο» του, την ιμπεριαλιστική εξόρ-
μηση για την κατάκτηση της Ανατολής με υποδουλώση λαών, σφαγές και εξανδραποδισ-μούς. Ύπατοι  και αυτοκράτορες θαυμάζουν μέχρι λατρείας τον Αλέξανδρο και ακολου-
θούν τα βήματα και το παράδειγμά του. Ήταν πρότυπο κατακτητή και υπερκυρίαρχου. 

Η θεοποίηση, που επέβαλε ο Αλέξανδρος για τον εαυτό του και η λατρεία των ηγεμόνων, που καθιέρωσαν οι διάδοχοι και επίγονοι, δημιούργησαν το «δόγμα» και τη θεωρία, η οποία, διαμέσου της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, του Βυζαντίου και του δυτικού μεσαίωνα, επιβιώνει ως την εποχή μας. Έγινε μιμητικό πρότυπο και κρατικός θεσμός όχι μόνο για 
τους Ρωμαίους αυτοκράτορες, αλλά και για τους μονάρχες της χριστιανικής εποχής. 
Οι ηγεμόνες είναι κυρίαρχοι θείω και φυσικώ δικαίω. 

Η θρησκεία συμβάλλει έτσι στον εξωραϊσμό της τυραννίας. Βασιλείς με θεϊκή αποστολή, όπως οι Stuarts της Αγγλίας, βασιλείς «ελέω Θεού», όπως στην Ελλάδα. 

*Απόσπασμα άρθρου από το Διαδικτυακό περιοδικό "Ελεύθερη Έρευνα"

Μπαράζ αντιλαϊκών μέτρων και στα «ψιλά» γράμματα...

Αναδιαρθρώσεις σε όλα τα μέτωπα, που κλιμακώνουν την επίθεση στους εργαζόμενους 
και το λαό, περιλαμβάνει το «συμπληρωματικό μνημόνιο», με το οποίο ολοκληρώθηκε 
η 3η «αξιολόγηση».
Εκτός από το χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα, τις ιδιωτικοποιήσεις και άλλες «εμβλη-ματικές» μεταρρυθμίσεις για το κεφάλαιο, στα «ψιλά» γράμματα προβλέπονται ακόμα ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί και για οφειλές λαϊκών νοικοκυριών προς την Εφορία και 
τα Ταμεία, πλήρης εφαρμογή των «εργαλειοθηκών» του ΟΟΣΑ, «απελευθερώσεις» επαγγελμάτων, μέτρα για την απευθείας στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, με χρήμα 
και άλλες «διευκολύνσεις».
Σε τροχιά αγωνιστικής κλιμάκωσης Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, με πολύμορφες αγωνιστικές πρωτοβουλίες και με αποφάσεις για απεργία για να δοθεί απάντηση στο πολυνομοσχέδιο - φωτιά που φέρνει η κυβέρνηση.

*Αναδημοσίευση από την κεντρική σελίδα του Ριζοσπάστη (29 Δεκέμβρη 2017)

Σαν σήμερα... 29 Δεκέμβρη 1890, ο αμερικανικός στρατός ανοίγει αναίτια πυρ κατά καταυλισμού των ινδιάνων Λακότα στο Γούντεν Νι Κρικ, δολοφονώντας σχεδόν 300 άνδρες, γυναίκες και παιδιά («Σφαγή του Γούντεν Νι»)...

29 Δεκέμβρη 1965... Το αποκορύφωμα της μεγάλης σφαγής των κομμουνιστών της Ινδονησίας... Πάνω από ένα εκατομμύριο οι νεκροί!

Δεν ξεχνάμε ποτέ, τους ήρωες της παγκόσμιας εργατικής τάξης… 
Τους τιμάμε… διδασκόμαστε από τη θυσία τους… Συνεχίζουμε...

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδονησίας, που έως τότε ήταν το τρίτο μεγαλύτερο στον κόσ-
μο με 3,5 εκατομμύρια μέλη και 17.000.000 οργανωμένους οπαδούς, είχε μεγάλη επιρ-
ροή στο λαό. Χάρη στον πρωταγωνιστικό του ρόλο στον αντιαποικιακό αγώνα, την εκλο-γική του δύναμη και την ισχυρή του οργάνωση, παίζει σημαντικό ρόλο στη δημόσια ζωή 
και ασκεί επιρροή στην πολιτική του νόμιμου προέδρου Σουκάρνο. 
Υπό την καθοδήγηση, λοιπόν των Άγγλων και των Αμερικανών ανατρέπεται ο πρόεδρος Σουκάρνο και εγκαθίσταται στην εξουσία το ανδρείκελο Σουχάρτο. Τότε θα ξεκινήσει μια απερίγραπτη σφαγή των κομμουνιστών που θα κρατήσει μήνες. 
Το αποκορύφωμα αυτού του μακελειού ήταν στις 29 Δεκέμβρη 1965.
Τα μέλη του ΚΚΙ και της νεολαίας του, «Πεμούντα Ρακτζάν», συλλαμβάνονται κατά χιλιά-δες από το στρατό και οδηγούνται στις φυλακές. Σε όλη την Ινδονησία κομμουνιστές εκτε- λούνται εν ψυχρώ από στρατιώτες ή λιντσάρονται από φανατικούς μουσουλμάνους, σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις βασανίζονται ή καίγονται ζωντανοί μέσα στις λέσχες τους. 
Μόλις μία ημέρα μετά το πραξικόπημα είχαν εκτελεστεί 87.000 κομμουνιστές. 
Ο τελικός απολογισμός του πογκρόμ τους επόμενους μήνες, είναι εφιαλτικός : 
Πάνω από ένα εκατομμύριο νεκροί!

Κοσμάς Λεοντιάδης

29 Δεκέμβρη 1944...

Στο μέτωπο της Αθήνας, η πίεση στο Ανεξάρτητο Απόσπασμα του ΕΛΑΣ στη γραμμή Αμπελόκηποι - Γηροκομείο εντείνεται. Στον Πειραιά, ο ΕΛΑΣ, δίχως πλέον εφεδρείες 
και με ελάχιστα πυρομαχικά, συνέχισε παρ' όλα αυτά να αποκρούει με επιτυχία τις επιθετικές ενέργειες των Βρετανών στη Δραπετσώνα, βελτιώνοντας μάλιστα ελαφρώς 
τις θέσεις του. Στο κέντρο ανακατέλαβε το μύλο Κουμουντάρου, ενώ ανέτρεψε επίθεση Χιτών στην περιοχή Ν. Φαλήρου - Μοσχάτου. Στο μέτωπο της Ηπείρου, ο ΕΛΑΣ εκτό-
πισε τον ΕΔΕΣ και από την Πρέβεζα. Ολόκληρη πλέον η Ήπειρος είχε ξεκαθαριστεί.

*Αναδημοσίευση από τον Ριζοσπάστη

«Προβληματισμοί» και παζάρια γύρω από τα μνημόνια της «επόμενης μέρας»...

«Στα σκαριά» εμφανίζεται πλέον η νέα σοδειά με τα ακόμη 82 προαπαιτούμενα του επόμενου - 4ου κύκλου - «αξιολόγησης», που αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το 
Μάη του 2018, σύμφωνα με το αντιλαϊκό χρονοδιάγραμμα.
Την ίδια ώρα, ξεκινούν «στα γεμάτα» οι συζητήσεις και τα παζάρια γύρω από τη 
«μορφή» των μνημονίων της «επόμενης μέρας», ενώ σε κάθε περίπτωση, το περίγ-
ραμμα των κατευθύνσεων αυτών φιγουράρει «φαρδιά - πλατιά» και στο συμπλη-
ρωματικό μνημόνιο της κυβέρνησης με την πλευρά των ευρωπαϊκών «θεσμών».

Η μία πίσω απ' την άλλη, οι τοποθετήσεις αστικών επιτελείων και ιμπεριαλιστικών «θεσμών» επιβεβαιώνουν ότι ανεξάρτητα από τον τρόπο που το αστικό κράτος θα 
βγει στις «αγορές» προκειμένου να δανειστεί για λογαριασμό του κεφαλαίου, το 
βασικό «κρατούμενο» και της «μεταμνημονιακής περιόδου» θα είναι σε κάθε πε-
ρίπτωση η απαρέγκλιτη εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων, που αποτελούν και την προϋπόθεση για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και «ανταγωνιστι-
κότητας».

*Απόσπασμα από άρθρο του Ριζοσπάστη (28 Δεκέμβρη 2017)

28 Δεκέμβρη 1944...

Επειτα από σκληρή μάχη, οι Βρετανοί καταφέρνουν να καταλάβουν ολόκληρη την 
περιοχή του Ψυρρή και προωθούνται προς το Μεταξουργείο. Οι ΕΛΑΣίτες υπερασ-
πιστές του πολέμησαν μέχρι την τελευταία σφαίρα. Ελάχιστοι κατάφεραν να διαφύ-
γουν. Την ίδια μέρα ξεκίνησε από το πρωί γενική επίθεση κατά του Βύρωνα και της Καισαριανής, από όλες τις κατευθύνσεις και με όλα τα μέσα. Ο ΕΛΑΣ αναγκάστηκε 
να αφήσει τη γραμμή Ηλιουπόλεως προκειμένου να αποφύγει την αναπόφευκτη πια κύκλωσή του από άρματα μάχης. Πολλά τμήματά του αντιτάχθηκαν με σθένος για 
ώρες, ξέμειναν ωστόσο από πυρομαχικά. Το βράδυ δόθηκε από την Ι Ταξιαρχία το 
γενικό σύνθημα της υποχώρησης προς τον Υμηττό και σύμπτυξης στο Κορωπί - Λιό-
πεσι (Παιανία).

Οι Βρετανοί ενέργησαν άγριο κανονιοβολισμό του Περιστερίου. Πάνω από 100 ήταν 
οι νεκροί από τον άμαχο πληθυσμό. Αλλοι 7 πολίτες σκοτώθηκαν, όταν αεροπλάνα 
άνοιξαν πυρ κατά διανομής τροφίμων της Λαϊκής Επιτροπής στους Αμπελόκηπους.

Η πρόταση του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ προς τον αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό για αμοιβαία απε-λευθέρωση των αιχμαλώτων και των δύο πλευρών έπεσε στο κενό. Ο ΕΛΑΣ προχώ-
ρησε σε μονομερή απελευθέρωση όσων δεν βαρύνονταν με εγκληματικές πράξεις 
κατά του λαού (δοσίλογων κ.λπ.).

*Αναδημοσίευση από τον Ριζοσπάστη

Μνημόνια - Απαγόρευση Απεργιών - ΙΔΙΩΝΥΜΑ αλλά και κοιτάσματα στο Ισραήλ - Προσλήψεις Μισθοφόρων - Εξοπλισμοί και Ασκήσεις...

Αν η κτηνωδία του Μνημονίου, ο ΕΜΦΙΑ που διαιωνίζεται αντί να καταργείται, 
η Απαγόρευση των Απεργιών και το ΙΔΙΩΝΥΜΟ εναντίον σε αγωνιστές-κινήματα 
που αγωνίζονται στην κλοπή της λαϊκής κατοικίας, οι φόροι, οι περικοπές σε μισθούς-συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες είναι η μια όψη της ταξικής πολιτικής της συγκυ-
βέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

H άλλη όψη της αστικής ανάπτυξης είναι η διεύρυνση της συμμετοχής στους ιμπε-ριαλιστικούς σχεδιασμούς με άξονες τις βάσεις Σούδα, Αράξου, Ανδραβίδας, Αλεξαν-δρούπολης ως πολεμικά ορμητήρια του νέου γύρου των επεμβάσεων και ο πολλαπλα-σιασμός των πολεμικών ασκήσεων με τις αντίστοιχες αμερικανικές-ευρωπαϊκές-ισρα-
ηλινές στρατιωτικές δυνάμεις.

Είναι οι προσλήψεις 3000 νέων Μισθοφόρων Στρατιωτών (ας προσέξουμε ότι ο αρ-
χικός σχεδιασμός για 50 άνδρες στις Ειδικές Δυνάμεις εκτινάσσεται στους 300). 
Η κατασπατάληση δημοσίου χρήματος για εξοπλισμούς (με αφετηρία τα 550 εκατομ-
μύρια ευρώ για τα απαρχαιωμένα αμερικανικής προέλευσης αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας ORION που κρίνονται απαραίτητα στην Ανατολική Μεσόγειο), τα 2,4 δισεκατομμύρια δολάρια για τον εκσυγχρονισμό των F16 και τα εκατοντάδες εκατομ-
μύρια επίσης δολάρια για την προμήθεια των μεταχειρισμένων ελικοπτέρων από τις 
ΗΠΑ.

Τέλος, οι συμφωνίες εκμετάλλευσης ενεργειακών κοιτασμάτων που αποδεικνύουν το επίδικο όλης αυτής της μεγαλοϊδεατικής αστικής στρατηγικής.

Η ελληνική άρχουσα τάξη έχει περιγράψει μέσω της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ 
τους στόχους της πολιτικής της και έχει προχωρήσει σε συγκεκριμένες συμφωνίες. 

*Αναδημοσίευση από το "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ"

Ο νόμος 509, «ιδιώνυμο» του 1947...

27 Δεκέμβρη 1947... Υπογράφεται ο νόμος 509 («ιδιώνυμο» (ειδικό) αδίκημα) περί «Ασφαλείας του Κράτους, του πολιτεύματος, του κοινωνικού καθεστώτος και προσ-
τασίας των ελευθεριών των πολιτών». Οι διώξεις πολλαπλασιάστηκαν. 
Μόνο τον πρώτο μήνα πραγματοποιήθηκαν 1.400 συλλήψεις σε Αθήνα - Πειραιά 
και 650 στο νομό Ηλείας, ενώ το Φλεβάρη και Μάρτη πιάστηκαν πανελλαδικά άλλοι 
5.000, εκ των οποίων πολλοί εξορίστηκαν στη Γυάρο και αργότερα στη Μακρόνησο.

Τα έκτακτα στρατοδικεία «εργάζονταν» νυχθημερόν, αυξάνοντας κατακόρυφα τους καταδικασμένους σε θάνατο κομμουνιστές: από 116 το 1946 σε 688 το 1947 και 1.547 
μόνο το α’ εξάμηνο του 1948.

*Αναδημοσίευση από το 902. gr

Βάσω Κατράκη...

27 Δεκέμβρη 1944...

Οι διαβουλεύσεις μεταξύ του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και εκπροσώπων του αστικού πολιτικού 
κόσμου συνεχίζονται για δεύτερη μέρα. Ο Γ. Σιάντος επανέλαβε τη θέση του ΕΑΜ 
για συγκρότηση κυβέρνησης «πραγματικής εθνικής ενότητας» με πρωθυπουργό 
«κοινής εμπιστοσύνης», στην οποία ο ΕΛΑΣ θα παρέδιδε τον οπλισμό του. 
Απαραίτητος όρος, η υιοθέτηση προγράμματος από τη νέα κυβέρνηση, που θα περιελάμβανε: την τιμωρία των δοσιλόγων, την εκκαθάριση του κρατικού μηχανισ-
μού, τη διάλυση της Χωροφυλακής, την αποστράτευση όλων των εθελοντικών στρα-
τιωτικών σχηματισμών και τη συγκρότηση εθνικού στρατού. Όσον αφορά τη σύνθεση 
της κυβέρνησης το ΕΑΜ ζητούσε συμμετοχή σε ποσοστό 40-50%, τα υπουργεία 
Εσωτερικών και Δικαιοσύνης, καθώς και τα υφυπουργεία Στρατιωτικών και Εξωτε-
ρικών. Τέλος, πρότεινε να διενεργηθούν εθνικές εκλογές τον Απρίλη του 1945 και δημοψήφισμα για το πολιτειακό δύο μήνες πριν.

Οι Ράλλης, Θεοτόκης και Τσαλδάρης αποχώρησαν από τη διάσκεψη με τη δήλωση 
του πρώτου ότι οι προτάσεις του ΕΑΜ σημαίνουν κομμουνιστικοποίηση του κράτους! Κατηγορηματικά αντίθετος υπήρξε επίσης ο Πλαστήρας, κ.α. Τελικά, μετά από διά-
φορες ενστάσεις και αντεγκλήσεις, αποφασίστηκε η αναβολή της διάσκεψης για άλλη 
μέρα (όπως αποδείχθηκε σύντομα, επ’ αόριστον). Ο Τσόρτσιλ συναντήθηκε με τον Δαμασκηνό και του ανακοίνωσε την πρόθεσή του να ζητήσει από το βασιλιά Γεώργιο 
να τον ορίσει αντιβασιλέα. Ο Δαμασκηνός δέχτηκε, υποσχόμενος πως «θα επιχειρήσει 
το σχηματισμό κυβερνήσεως χωρίς τη συμμετοχή σ’ αυτήν κομμουνιστών». Το βράδυ, 
ο Τσόρτσιλ δήλωσε στον Τύπο: «Είμεθα απολύτως αποφασισμένοι, όπως ολόκληρος 
η περιοχή αυτή εκκαθαριστεί από ενόπλους, οι οποίοι δεν βρίσκονται υπό τον έλεγχο οποιασδήποτε αναγνωρισμένης κυβερνήσεως…Θα χρησιμοποιήσωμεν οσαδήποτε δυ-
νάμεις χρειασθώσι προς τούτο δια να επιτύχωμεν τον αντικειμενικόν μας αυτόν σκοπόν».

Στα μέτωπα των μαχών, σε αντίθεση με τη σχετική ανάπαυλα της προηγούμενης μέρας, σημειώθηκε γενικευμένη επίθεση κατά του ΕΛΑΣ. Οι επιχειρήσεις σε Νέα Σμύρνη, Μπραχάμι, Άη Σώστη και Κατσιπόδι αναχαιτίστηκαν με επιτυχία. Το ίδιο και στη Δραπετσώνα. Οι Χίτες, που είχαν καταλάβει θέσεις στο Μοσχάτο, αναγκάστηκαν αυθημερόν να τις εγκαταλείψουν. Η ΙΙ Μεραρχία του ΕΛΑΣ ενήργησε επιδρομή κατά 
του αεροδρομίου του Χασανίου. Οι Βρετανοί κατέλαβαν το Ψυρρή, περικυκλώνοντας 
τους μαχητές του ΕΛΑΣ, που συνέχισαν την ηρωική τους αντίσταση μη εγκαταλείπον-
τας τις θέσεις τους.

*Αναδημοσίευση από το 902. gr

Σαν σήμερα... 26 Δεκέμβρη 1991, η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο υποστέλλεται από το Κρεμλίνο..

Πολλοί ήταν αυτοί που πανηγύρισαν, πολλοί αυτοί που έσκυψαν το κεφάλι, πολλοί 
και οι ευκαιριακοί "επαναστάτες" που τάχα απογοητεύτηκαν και άλλαξαν ρότα... 
Πολλοί όμως και αυτοί που διάβασαν σωστά την ιστορία και την εξέλιξή της...
Για όσους λοιπόν δεν το έχουν αντιληφθεί, αλλά και γι αυτούς που συνειδητά κάνουν 
πως δεν το έχουν... Ένα μόνο θα τους πω...
Να ξέρουν πως η εποχή που ζούμε, είναι χρονική εποχή μετάβασης...
Μετάβαση από τον σκυμμένο... στον όρθιο άνθρωπο...
Μετάβαση από την εποχή του καπιταλισμού και της βαρβαρότητας, στην εποχή του σοσιαλισμού... στην εποχή των Ανθρώπων...
Στην εποχή, που η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο θα κυματίζει και πάλι στα 
κτίρια της μόρφωσης, στα εργοστάσια της ζωής και στις λεωφόρους της ειρήνης... 
Θα είναι εκεί... για να θυμίζει το αίμα των δούλων, των πληβείων και των προλετά-
ριων, που δεν πήγε χαμένο, αλλά έγινε ο σπόρος της νέας ζωής...

Κοσμάς Λεοντιάδης

Δημήτρης Γληνός...

Σαν σήμερα... 26 Δεκέμβρη 1943, φεύγει από τη ζωή, ένας ξεχωριστός άνθρωπος... 
ο κομμουνιστής δάσκαλος, ο παιδαγωγός, ο διανοητής επαναστάτης... Δημήτρης 
Γληνός. Ο άνθρωπος που αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του για την πραγμάτωση των μεγαλύτερων ιδανικών που γεννήθηκαν στη Γη και με το έργο του σημάδεψε την 
Ελληνική κοινωνία. Πέρασε μέσα από διωγμούς, φυλακές και εξορίες, αλλά στάθη-
κε πιστός στην ιδεολογία του μέχρι το τέλος...
Στο τέλος της ζωής του συνόψισε τις απόψεις του, με τα παρακάτω : 
«ο μόνος τρόπος για να ζήσει και να πεθάνει κανείς σαν άνθρωπος είναι 
να ζήσει και να πεθάνει για ένα ιδανικό»

Στεκόμαστε ευλαβικά και ταπεινά μπροστά του...

26 Δεκέμβρη 1944...

Στο υπουργείο Εξωτερικών υπό την προεδρία του αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού πραγματο- ποιείται διάσκεψη με τη συμμετοχή αντιπροσώπων του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ, των αστικών κομμά-των, της κυβέρνησης Παπανδρέου, του πρωθυπουργού της Βρετανίας Ου. Τσόρτσιλ, κ.α. Μετά από μια σύντομη τοποθέτηση του Τσόρτσιλ και του στρατάρχη Αλεξάντερ, οι ξένοι εκπρόσωποι αποχώρησαν από την αίθουσα της διάσκεψης.
Όταν ο Γ. Σιάντος (Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ και εκπρόσωπος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στη διάσκεψη) ρώτησε τον προεδρεύοντα Δαμασκηνό για το αντικείμενο των συζητήσεων εκείνος του απάντησε: «Για να παραδώσετε τα όπλα». Και ο Σιάντος του αποκρίθηκε: 
«Αν μας καλέσατε γι’ αυτό, ελάτε να τα πάρετε. Νέο Λίβανο δεν πρόκειται να’ χουμε». 
Στη συνέχεια ο Σιάντος αναφέρθηκε στις θυσίες και υποχωρήσεις που έκαμαν το ΕΑΜ 
και το ΚΚΕ για να εξασφαλισθεί η ομαλή δημοκρατική εξέλιξη, σημειώνοντας ότι τίποτε 
δεν πραγματοποιήθηκε απ’ όσα είχαν συμφωνηθεί: Ο κρατικός μηχανισμός παρέμενε 
όπως ήταν επί κατοχής, κανείς δωσίλογος δεν δικάστηκε, ενώ την ίδια ώρα που απαι-
τούσαν να αφοπλιστεί ο ΕΛΑΣ, μετέφεραν όπλα και εξόπλιζαν την 5η Φάλαγγα. 
Ακόμη, απηύθυνε δριμύ κατηγορητήριο εναντίον του Παπανδρέου και καυτηρίασε την επέμβαση των Άγγλων και τις ωμότητες που διέπρατταν σε βάρος του ελληνικού λαού.
«Ο αγώνας μας», υπογράμμισε, «είναι απόλυτα δίκαιος…Νομίζουμε ότι πρέπει να δοθεί λύση στη σημερινή κατάσταση, αρκεί να έχουμε τη διάθεση γι’ αυτό. Δύο είναι τα σημεία που πρέπει να αποτελέσουν τη βάση της συμφωνίας. Δημοκρατία και Ανεξαρτησία. 
Η διαλλακτικότητα αυτή δεν πρέπει να θεωρηθεί αδυναμία. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα για τη Δημοκρατία και την Ανεξαρτησία και έχουμε όλη την 
Ελλάδα μαζί μας. Σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να υποταχθούμε». 

*Αναδημοσίευση από το 902.gr

Μην αφήσεις να χαθεί το φως... η ελπίδα...

Τσάρλι Τσάπλιν (Charles Spencer "Charlie" Chaplin)...

Σαν σήμερα... στις 25 Δεκέμβρη 1977, έφυγε από τη ζωή, ο Τσάρλι Τσάπλιν, Άγγλος ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, που μεγαλούργησε στις πρώτες δεκαετίες
του 20ου αιώνα... 
Υπήρξε χρονικά, η πρώτη παγκόσμια αναγνωρίσιμη φιγούρα της κινηματογραφικής 
τέχνης, κυρίως μέσω του χαρακτήρα του «Σαρλό», ο οποίος εκτός από το άφθονο γέ-
λιο, μας χάρισε ανθρωπιά, ευαισθησία και μεγάλη τρυφερότητα... 
Ο Τσάρλι Τσάπλιν, με εμφυτευμένη ανέκαθεν στο έργο του κοινωνική και πολιτική συνείδηση, πραγματοποίησε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σειρά πολιτικών ομιλιών στις οποίες, ανοιχτά, στήριζε τη Σοβιετική Ένωση. Το γεγονός 
αυτό, τον κατέστησε υποψήφιο - στις θέσεις της εμπροσθοφυλακής μάλιστα - στη μεταπολεμική, μακαρθική, «μαύρη λίστα» των ανθρώπων της Τέχνης και της διανόη-
σης που «συνέβαλαν στην προβολή του κομμουνισμού μέσα από τον κινηματογράφο».

Σε ευχαριστούμε "Σαρλό"...

25 Δεκέμβρη 1944...

Στη διάρκεια της νύχτας της 24ης προς 25η Δεκέμβρη, ειδικό απόσπασμα του ΕΛΑΣ μετέφερε υπογείως ένα περίπου τόνο δυναμίτη, τον οποίο και τοποθέτησε κατάλληλα 
στα θεμέλια του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρετανία» στο Σύνταγμα, που λειτουργούσε 
ως Στρατηγείο των Βρετανών και εγχώριων αστικών δυνάμεων. 
Όταν όμως έγινε γνωστό ότι κατέφθασε στην Αθήνα ο Ου. Τσόρτσιλ (25 Δεκέμβρη) 
και ενδεχομένως να διέμενε στο «Μεγάλη Βρετανία» η επιχείρηση ακυρώθηκε.
Στον Πειραιά, οι Βρετανοί κατέλαβαν τον Ηλεκτρικό Σταθμό του Φαλήρου και άρχι-
σαν να προωθούνται προς Μοσχάτο και Ρέντη. Στις συγκρούσεις αυτές διακρίθηκε 
ο λόχος της ΕΠΟΝ, ο οποίος διεξήγε μάχη σώμα με σώμα, προξενώντας στους επιτι-
θέμενους σοβαρές απώλειες.
Με το που προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, ο Τσόρτσιλ, συνοδευόμενος 
από τον Βρετανό υπουργό των Εξωτερικών Α. Ίντεν, πραγματοποίησε πολύωρη συνάν-
τηση με τους Αλεξάντερ, ΜακΜίλαν και Λήπερ, που τον ενημέρωσαν για την κατάσταση «ήτις ήτο μεν ανησυχητική προ δεκαπενθημέρου, αλλά τώρα παρουσιάζεται κατά πολύ βελτιωμένη.» Αποφασίστηκε η σύγκληση διάσκεψης για την επόμενη μέρα «έχουσα ως κύριον σκοπόν την εξεύρεσιν λύσεως» στη στρατιωτική σύγκρουση, στην οποία θα καλούνταν και ο ΕΛΑΣ.  

*Αναδημοσίευση από το 902.gr

Θα το ζήσουν οι Άνθρωποι...

Σαν σήμερα... 24 Δεκέμβρη 1982, έφυγε από τη ζωή ο κομμουνιστής διανοούμενος... ο Γάλλος ποιητής, μυθιστοριογράφος και δημοσιογράφος Λουί Αραγκόν (Louis Aragon)...

24 Δεκέμβρη 1944...

Ο ΕΛΑΣ συνεχίζει να ανακαταλαμβάνει θέσεις στη Δραπετσώνα, χάρη στο αμείωτο θάρρος και την αυτοθυσία των μαχητών του. Η προώθηση των εγχώριων αστικών και βρετανικών στρατευμάτων συνεχίστηκε στη Νέα Σμύρνη (όπου ολοκληρώθηκε η σύμπτυξη του ΕΛΑΣ), ενώ αυξήθηκε η πίεση σε Πλάκα - Κεραμεικό - Ψυρρή. Την ίδια μέρα, βρετανική νηοπομπή προσέγγισε το λιμάνι της Μυτιλήνης. Η άμεση κινητοποίηση των λαϊκών οργανώσεων όμως απέτρεψε την απόβασή τους. Χιλιάδες Μυτιληνιοί, σχηματίζοντας ένα ανθρώπινο τείχος, βροντοφώναξαν «Go back» («γυρίστε πίσω»). Επί 3 μέρες ο οπλισμένος λαός της Μυτιλή-νης, μαζί με τον ΕΛΑΣ, αναχαίτισε κάθε απόπειρα απόβασης των Βρετανών, που τελικά αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν (28 Δεκέμβρη).

*Αναδημοσίευση από τον Ριζοσπάστη

Μικρό απόσπασμα από "Το φως που καίει"... (Κώστας Βάρναλης)...

Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ : Στις πλάτες του λαού χτίζει «λαμπρό μέλλον» για το κεφάλαιο...

Τα παραμύθια για το λαμπρό «μεταμνημονιακό μέλλον» που υπόσχεται η κυβέρνηση, μετά και την ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού τη βδομάδα που μας πέρασε, δεν πρέπει να παγιδεύσουν το λαό.
Ανταγωνιστικότητα και ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου σημαίνουν ένταση της εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους και τσάκισμα των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, που θα συνεχιστούν ανεξάρτητα με το ποια μορφή θα πάρουν τα μνημόνια της επόμενης μέρας.
Ο λαός δεν έχει τίποτα να κερδίσει, περιμένοντας να δει άσπρη μέρα από τη «δίκαιη ανάπτυξη» που του λέει η κυβέρνηση. Η διέξοδος βρίσκεται στην οργάνωση και τον αγώνα εναντίον της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και των κομμάτων του, των νέων και παλιών αντεργατικών μνημονίων, στη συμπόρευση με το ΚΚΕ, στην πάλη με προοπτική να κάνουν οι εργαζόμενοι δικό τους τον πλούτο που παράγουν.

*Από την κεντρική σελίδα του Ριζοσπάστη (23 - 24 Δεκέμβρη 2017)

Δηλώνω Μαρξιστής... Δηλώνω Κομμουνιστής...

Κατά την ταπεινή μου άποψη, θα ήταν καλό, να προσπαθήσουν να κοντρολάρουν κάποιοι τον «επαναστατικό» παρορμητισμό τους και να "περιορίσουν" λιγάκι την «επαναστατική» διάθεσή τους και να είναι πολύ προσεκτικοί σε όσα εκφράζουν δημόσια και ιδιαίτερα στο χώρο του διαδικτύου... Και αυτό το επισημαίνω, γιατί «δυστυχώς» ο χώρος αυτός έχει γε-μίσει από διάφορους αυτοαποκαλούμενους κομμουνιστές, οι οποίοι περιφέρουν και επι- δεικνύουν την «επαναστατικότητά» τους, την οποία συνοδεύουν μάλιστα με πληθώρα συμβόλων της παγκόσμιας εργατικής τάξης και με προσωπογραφίες ηγετών του επανασ-τατικού κινήματος. Τα γραφόμενά τους και οι βαθύτερες εκφραζόμενες απόψεις τους, τις
περισσότερες φορές, καμία, μα καμία σχέση δεν έχουν με την κοσμοθεωρία την οποία υπο-
τίθεται πως ακολουθούν και στηρίζουν... Απλά "δηλώνουν" και νομίζουν πως αυτό αρκεί...

23 Δεκέμβρη 1944...

Η κατάσταση στα μέτωπα της Αθήνας και του Πειραιά παραμένει λίγο - πολύ στάσιμη. 
Ο ΕΛΑΣ ανακατέλαβε τις θέσεις του στη Δραπετσώνα, ενώ απέκρουσε με επιτυχία τις επανειλημμένες απόπειρες του εχθρού να καταλάβει το ύψωμα Καραβά. Επίσης, ανα-
τίναξε τις φυλακές Αβέρωφ. Από την άλλη μεριά, η Ορεινή Ταξιαρχία κατέλαβε το Θη-
σείο και άρχισε να βάλλει κατά του Ψυρρή. Στην Ήπειρο, ο ΕΛΑΣ εκτόπισε τον ΕΔΕΣ 
και από τα Γιάννενα, φτάνοντας πλέον πολύ κοντά στην ολοκληρωτική συντριβή του. 
Ο στρατάρχης Αλεξάντερ μεταβαίνει για δεύτερη φορά στην Αθήνα.

*Αναδημοσίευση από τον Ριζοσπάστη

Η δικιά μας Παναγιά...

Η δικιά μας Παναγιά ζει σε προσφυγικούς καταυλισμούς στη Μόρια, ζει σε παγωμένα χαμόσπιτα και ανήλιαγα υπόγεια...
Η δικιά μας Παναγιά δεν έχει εθνικότητα, δεν έχει πατρίδα, δεν έχει χρώμα. Μάνα είναι μόνο που 'φερε το μικρο Χριστούλη της σ' ένα κόσμο φτωχό, βίαιο, άδικο...
Το δικό της  μωράκι δεν το ζεσταίνει καμιά φάτνη, καμιά ανάσα δεν γλυκαίνει 
τη ζωή τους...
Άγγελοι δεν της φέραν την ελπίδα, αστέρια δεν φωτίζουν τη ζήση της...
Παγωνιά, αδιαφορία και καημός την τυλίγουν από παντού, κ' η αποξένωση της βαθαίνει τον πόνο...
Και μένει τόσο δίπλα μας η Παναγιά των ημερών μας ... Φτάνει μόνο η θέληση 
να την δεις, η αγάπη να την αφουγκραστείς...

*Αναδημοσίευση από το "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ"

Ίχνος τσίπας... (Σχόλιο από τον Ριζοσπάστη, 22/12/2017)...

Ρόλο κομπάρσου αποδίδει η «Αυγή» στην κυβέρνηση για την εφιαλτική κατάσταση που επικρατεί στη Μόρια της Λέσβου, με τους χιλιάδες εγκλωβισμένους πρόσφυγες. 
Η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, σχολιάζοντας χτες το έγκλημα που συντελείται στον καταυλισ-
μό, εντοπίζει μεταξύ άλλων ως αιτίες τους πολέμους, τα «αυταρχικά καθεστώτα», τη στά-
ση της ΕΕ κ.λπ. Σε κάθε μία απ' αυτές τις αιτίες όμως, η κυβέρνηση έχει βάλει και συνεχίζει να βάζει το χεράκι της, ξεκινώντας από την εφαρμογή όλων των αντιδραστικών συμφωνιών 
της ΕΕ, που επιβάλλουν τον διπλό εγκλωβισμό των ξεριζωμένων, μέχρι την απευθείας στήριξη των πολεμικών επεμβάσεων και τη στρατιωτική συνεργασία με κράτη που ξεριζώνουν εκατομμύρια προσφύγων από τα σπίτια τους, όπως το Ισραήλ, τη Σαουδική Αραβία κ.λπ. Όμως το πιο εμβληματικό στοιχείο του θράσους του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι πριν 
από λίγο καιρό η ίδια εφημερίδα, που σήμερα κλαίγεται για τους πολέμους, πανηγύριζε 
για τη συμφωνία της κυβέρνησης με την κυβέρνηση των ΗΠΑ! Από τη μία δηλαδή διαφή-μιζε το ρόλο της Ελλάδας ως σημαιοφόρου των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδίων στην περιο-
χή και από την άλλη παρακαλάει να σταματήσει ο πόλεμος... 
Ποιος έχασε όμως την τσίπα για να τη βρει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Σαν σήμερα... 22 Δεκέμβρη 1915, γεννιέται ο Νίκος Μπελογιάννης, αλύγιστος κομμουνιστής, μέχρι την εκτέλεσή του, στις 30 Μάρτη 1952...

22 Δεκέμβρη 1944...

Ο συσχετισμός δυνάμεων συνεχίζει να μεταβάλλεται ραγδαία σε βάρος του ΕΛΑΣ στη 
μάχη της Αθήνας και του Πειραιά. Σε μια θεαματική επιχείρηση και με την υποστήριξη 
του βρετανικού στόλου, αποβιβάστηκε στη Δραπετσώνα η 5η Ινδική Ταξιαρχία, για να καθηλωθεί όμως αμέσως στις προκυμαίες, έπειτα από μια ορμητική επιχείρηση του ΕΛΑΣ εναντίον της. Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν μέχρι αργά το βράδυ. Ο ΕΛΑΣ κατάφερε επί-
σης να αποκρούσει τις επιθέσεις στου Ψυρρή και στους Αμπελόκηπους, ενώ περιέσφιξε 
τον κλοιό γύρω από την Ομόνοια. Οι Βρετανοί, από την άλλη, προωθήθηκαν σε Βοτανικό, Πετράλωνα και Νέα Σμύρνη. Στη Νέα Σμύρνη, η δύναμη των Βρετανών ισοδυναμούσε πια με μια πλήρη Ταξιαρχία, που υποστηριζόταν από 30 άρματα μάχης. Η άμυνα του μετώπου είχε καταστεί πλέον αδύνατη. Ακολούθως, ο ΕΛΑΣ άρχισε να πραγματοποιεί σύμπτυξη προς την περιοχή Φάρου - Κατσιπόδι (Δάφνη). Η υποχώρηση έγινε οργανωμένα, πειθαρχημένα και χάρη στην αυτοθυσία των ΕΛΑΣιτών. Οπως και παντού, με το που υποχώρησε ο ΕΛΑΣ, κυριάρχησαν η τρομοκρατία και η καταστολή.

*Αναδημοσίευση από τον Ριζοσπάστη

Σώπα μη μιλάς (Αζίζ Νεσίν)...

Σώπα, μη μιλάς , είναι ντροπή
κόψ’ τη φωνή σου
σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός
η σιωπή είναι χρυσός.

Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί
έκλαιγα,γέλαγα,έπαιζα μου λέγανε:
“σώπα”.

Στο σχολείο μού κρύψαν την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε :”εσένα τι σε νοιάζει ; Σώπα!”

Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:
“κοίτα μην πείς τίποτα, σσσσ….σώπα!”

Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα εικοσί μου χρόνια.

Ο λόγος του μεγάλου
η σιωπή του μικρού.

Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,
“Τι σε νοιάζει εσένα;”, μου λέγανε,
“θα βρείς το μπελά σου, σώπα”.

Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
“Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις ,σώπα”

Παντρεύτηκα , έκανα παιδιά ,
η γυναίκα μου ήταν τίμια κι εργατική και
ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή , που της έλεγε “Σώπα”.

Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε :
“Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα”
Μπορεί να μην είχαμε με δ’αύτους γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γειτονες, μας ένωνε , όμως, το Σώπα.

Σώπα ο ενας,σώπα ο άλλος σώπα οι επάνω, σώπα η κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσά μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του “Σώπα”.
και μαζευτήκαμε πολλοί
μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη ,αλλά μουγκή!

Πετύχαμε πολλά,φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ.
Ευκολα , μόνο με το Σώπα.
Μεγάλη τέχνη αυτό το “Σώπα”.

Μάθε το στη γυναίκα σου,στο παιδί σου,στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσά σου
και κάν’την να σωπάσει.
Κόψ’την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.

Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες , τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις απο το βραχνά να μιλάς ,
χωρίς να μιλάς να λές “έχετε δίκιο,είμαι σαν κι εσάς”
Αχ! Πόσο θα ‘θελα να μιλήσω ο κερατάς.

και δεν θα μιλάς ,
θα γίνεις φαφλατάς ,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς .

Κόψε τη γλώσσα σου, κόψ’την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις , καλύτερα να το τολμήσεις Κόψε τη γλώσσα σου.

Για να είμαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσα μου,
γιατί νομίζω πως θα’ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο ,
με έναν ψίθυρο , με ένα τραύλισμα , με μια κραυγή που θα μου λέει:
ΜΙΛΑ!…

Κυβερνητικός κατήφορος: Δόγμα «νόμος και τάξη» σε εκδοχή ΣΥΡΙΖΑ...

ΚΚΕ : Είναι βαθιά γελασμένοι όσοι νομίζουν ότι με τον αυταρχισμό θα βάλουν στο γύψο 
τη λαϊκή πάλη, που θα ενταθεί το επόμενο διάστημα απέναντι στην πολιτική τους.

Ο κατήφορος της κυβέρνησης δεν έχει τελειωμό. Παράλληλα με το χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα, η κυβέρνηση, με τροπολογία που κατέθεσε χτες, προσπαθεί με ένα ακόμη αυταρχικό, αντιδραστικό μέτρο να ποινικοποιήσει τη δράση και τις κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς, να τρομοκρατήσει και να φοβίσει όσους αντιστέκονται σ' αυτήν 
την πολιτική.
Οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις, με την αυτεπάγγελτη δίωξη, στην ουσία ανοίγουν το δρόμο 
για να ενισχυθεί η κρατική βία και αυθαιρεσία. Είναι προπομπός συνολικότερης επίθεσης ενάντια στις εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις, που όπως φαίνεται έχουν μπει για τα καλά στο στόχαστρο της κυβέρνησης και του κεφαλαίου.

*Από την κεντρική σελίδα του Ριζοσπάστη (21 Δεκέμβρη 2017)

Ιωσήφ Στάλιν...

Σαν σήμερα... 21 Δεκέμβρη 1878, γεννιέται ο Ιωσήφ Στάλιν (Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι), ΓΓ της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος (Μπολσεβίκων) και ηγέτης 
της Σοβιετικής Ένωσης. Το όνομα και η δράση του συνδέθηκαν τόσο με τις επιτυχίες 
όσων οικοδομούσαν το σοσιαλισμό στην ΕΣΣΔ, όσο και με την εγκαθίδρυση της εργα-
τικής εξουσίας σε μια σειρά από χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και της Ασίας. Ταυτόχρονα, το όνομα του Στάλιν συνδέεται με την καθοριστική συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης στη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Όλα αυτά αποτέλεσαν βασικό λόγο, που ως ηγέτης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος λοιδορήθηκε και συκοφαντήθηκε όσο κανείς άλλος, τόσο από τον ταξικό αντίπαλο όσο και από τις δυνάμεις του οπορτουνισμού.

21 Δεκέμβρη 1944...

Οι βρετανικές δυνάμεις προωθούν συστηματικά τις θέσεις τους στην Αθήνα και τον Πειραιά. Επιμέρους νίκες, όπως το τσάκισμα της προέλασης μονάδας αποικιακών στρατευμάτων προς τη Δραπετσώνα, δεν ήταν πλέον ικανές να ανατρέψουν τη γενική 
ροή των πραγμάτων. Την ίδια μέρα πραγματοποιείται σε βάρος του ΚΚΕ και του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ μια από τις μεγαλύτερες προβοκάτσιες της περιόδου. Εκτελέστηκε από μέλη της πολιτοφυλακής Γαλατσίου - Πατησίων η πρωταγωνίστρια του Εθνικού Θεάτρου Ελένη Παπαδάκη, που τότε φιλοξενούσε ο ηθοποιός και στέλεχος του ΕΑΜ Καλλιτεχνών Δημήτρης Μυράτ. Αμέσως ο καπετάνιος του Α' ΣΣ του ΕΛΑΣ, Σπ. Κωτσάκης, έδωσε 
εντολή στον ΕΛΑΣίτη λοχαγό και διαμερισματάρχη Νίκο Ανδρικίδη για τη σύλληψη 
των υπευθύνων, οι οποίοι παραδέχθηκαν ενώπιον Ανταρτοδικείου πως ενήργησαν κατ' εντολή των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών. Οι υπαίτιοι της δολοφονίας καταδικάστη-
καν σε θάνατο και εκτελέστηκαν δημόσια στην πλατεία Κολιάτσου. Στην Ηπειρο άρχισαν 
οι επιχειρήσεις του ΕΛΑΣ κατά των δυνάμεων του Ζέρβα. Υστερα από σκληρή μάχη, 
ο ΕΛΑΣ συνέτριψε τα τμήματα του ΕΔΕΣ και μπήκε στην Άρτα.

* Αναδημοσίευση από τον Ριζοσπάστη

Η αναρχία στην καπιταλιστική παραγωγή και οι καπιταλιστικές κρίσεις...

Η κοινωνική παραγωγή διαρθρωμένη σε πολλές ξεχωριστές επιχειρήσεις, ιδιοκτησίας διαφορετικών καπιταλιστών, σημαίνει ότι αυτοί οι καπιταλιστές παράγουν καθένας για 
τον εαυτό του, με τάση την όσο το δυνατό μεγαλύτερη παραγωγή, για να αποκομίσουν περισσότερα κέρδη. Έτσι όμως η παραγωγή γίνεται άναρχη, αφού κίνητρο, νόμος είναι 
το κέρδος. Εδώ πράγματι οι καπιταλιστές παράγουν σε μια αγορά προσδοκώντας να πουληθούν τα εμπορεύματά τους, αλλά παράγοντάς τα δε σημαίνει ότι μπορούν συνεχώς 
να πουλιούνται. Ότι η κοινωνία συνεχώς θα μπορεί να απορροφά ολόκληρη τη συνεχώς αυξανόμενη παραγωγή.
Από τη στιγμή που δεν μπορούν να πουληθούν τα εμπορεύματα, αρχίζουν να εμφανίζον-
ται τα σημάδια της κρίσης. Και αυτό γιατί στην καπιταλιστική παραγωγή δεν μπορεί να υπάρξει αντιστοιχία στην κοινωνική παραγωγή και στη δυνατότητα πραγματοποίησης 
όλης της παραγωγής, αφού οι καπιταλιστές δεν παράγουν για την κάλυψη των αναγκών 
της κοινωνίας, αλλά για το κέρδος, ελπίζοντας πως όσο περισσότερα εμπορεύματα παρά-γουν, και πιστεύοντας ότι όλα θα μπορούν συνεχώς να τα πουλούν, τόσο μεγαλύτερα κέρ-
δη θα αποκομίσουν. Η μη πραγματοποίηση των εμπορευμάτων στην αγορά, οδηγεί και 
στη διακοπή της διευρυμένης αναπαραγωγής. Γιατί αν η αγορά κορεστεί, αν μένουν συνεχώς απούλητα εμπορεύματα, τότε γιατί να παράγουν;
Οι διαφορετικοί καπιταλιστές ή και ομάδες καπιταλιστών, που παράγουν με κίνητρο το κέρδος, επιδιώκουν να αυξάνουν συνεχώς την παραγωγή τους, ακριβώς γι' αυτό το σκοπό, την αύξηση των κερδών τους. Παράγουν όμως ανεξάρτητα ή σχεδόν ανεξάρτητα ο ένας 
από τον άλλο και όλοι μαζί παράγουν για να πουλήσουν τα εμπορεύματα στην αγορά. 
Και λέμε ανεξάρτητα, ή σχεδόν ανεξάρτητα, γιατί ακόμη και οι επιχειρήσεις που με βάση τον καταμερισμό εργασίας αναπτύσσουν τις πιο στενές σχέσεις μεταξύ τους, που μπορεί 
να έχουν συνάψει συμφωνίες από τις οποίες μπορεί να καθορίζεται ο όγκος της παραγω-
γής τους, διεκδικούν μεγαλύτερο κομμάτι στην αγορά και επιδιώκουν να αυξάνουν τον 
όγκο της παραγωγής τους. Μια επιχείρηση π.χ. που παράγει πρώτες ύλες για ένα ή διά-
φορα προϊόντα, ακόμη και όταν συνάπτει συμφωνίες με άλλες επιχειρήσεις που παράγουν αυτά τα προϊόντα, για να διαθέσει όλη την παραγωγή της, επιδιώκει να την αυξάνει και προσδοκά να βρει νέους αγοραστές. Αυτό όμως θα το λύσει η αγορά. Δεν το γνωρίζουν οι καπιταλιστές εκ των προτέρων. Παράγουν και ψάχνουν για να διαθέσουν την παραγωγή τους. Δεν μπορεί επομένως να υπάρχει αντιστοιχία ανάμεσα στην παραγωγή τής κάθε καπιταλιστικής επιχείρησης με τις ανάγκες της κοινωνικής παραγωγής. Η κοινωνική παραγωγή αναπτύσσεται άναρχα.
Η αναρχία στην παραγωγή επεκτείνεται σε όλες τις οικονομικές αναλογίες (και μεταξύ διαφόρων επιχειρήσεων και κλάδων, και μεταξύ διαφορετικών τομέων της οικονομίας), υπάρχει και στις αναλογίες ανάμεσα στην παραγωγή και την κατανάλωση. 
Άρα η αναρχία στην παραγωγή, δημιουργεί και δυσαναλογίες, δημιουργεί ανισομέρεια 
στην ανάπτυξη της παραγωγής, αλλά και ανάμεσα στην παραγωγή και την κατανάλωση. Έτσι, π.χ. η παραγωγή σε μια επιχείρηση που κατασκευάζει κινητήρες για αυτοκίνητα, μπορεί να είναι μεγαλύτερη από τις ανάγκες της επιχείρησης που τα συναρμολογεί σε 
μια δοσμένη φάση εξέλιξης της καπιταλιστικής οικονομίας. Το ίδιο μπορεί να ισχύει και 
σε μια επιχείρηση για την παραγωγή μεταλλεύματος ως πρώτης ύλης και στις ανάγκες 
των επιχειρήσεων παραγωγής τελικών προϊόντων που στηρίζονται στο συγκεκριμένο μετάλλευμα. Μπορεί, επίσης, ένας ολόκληρος κλάδος, π.χ. παραγωγής τυπογραφικών μηχανών, να έχει όγκο παραγωγής μεγαλύτερο απ' αυτόν που απαιτούν οι ανάγκες των εκτυπωτικών επιχειρήσεων.
Ας το δούμε με ένα παράδειγμα. Η κρίση όταν ξέσπασε στις ΗΠΑ, ξέσπασε στον τομέα κατασκευής κατοικιών. Δηλαδή κατασκευάζονταν συνεχώς κατοικίες, από μονοπώλια 
του κλάδου, δημιούργησαν και προγράμματα με τράπεζες και δάνεια για να αγοραστούν από τα λαϊκά στρώματα, αλλά τα δάνεια δεν μπορούσαν να αποπληρωθούν αφενός, επομένως ξεσπιτώθηκε ο κόσμος που χρωστούσε, αλλά και η τράπεζα έχασε το ρευστό χρήμα. Από την άλλη όμως, όσοι αγόρασαν έμειναν άστεγοι, τους ξεσπίτωσαν, ενώ ταυτόχρονα έμεναν και απούλητα σπίτια, γιατί δεν μπορούσαν να αγοραστούν. 
Εδώ έχουμε το εξής φαινόμενο. Από τη μια υπερπαραγωγή σπιτιών, που μένουν ακα-τοίκητα, και από την άλλη πληθώρα αστέγων από αδυναμία να αγοράσουν. Έτσι στα-
μάτησε η οικοδόμηση κατοικιών.
Το σταμάτημα της οικοδόμησης κατοικιών, φέρνει μείωση της παραγωγής στις επιχει-
ρήσεις τσιμέντου, σιδήρου, άλλων οικοδομικών υλικών, της βιομηχανίας ξύλου, των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων, άρα και μείωση της παραγωγής ηλεκτρολογικού υλικού (καλώδια χαλκού, πλαστικό περίβλημά του, υλικά φωτισμού, σωληνώσεις κλπ). 
Η μείωση της παραγωγής σε όλους τους βιομηχανικούς κλάδους που σχετίζονται άμεσα 
με την οικοδομή κατοικιών, σημαίνει απολύσεις, μείωση ωραρίων ημερών δουλειάς στη βδομάδα, αφού μειώνεται η παραγωγή, με ταυτόχρονη μείωση μισθών κλπ.
Αντίστοιχα συμβαίνει και με κλάδους παραγωγής άλλων καταναλωτικών εμπορευμά-
των. Η αδυναμία κατανάλωσης από τα πλατιά λαϊκά στρώματα, σε είδη πλατιάς κατα-νάλωσης αντικειμενικά θα φέρει μείωση ή και διακοπή παραγωγής.
Το ίδιο ισχύει και στις ισχυρές καπιταλιστικές χώρες με τον ντόρο που γίνεται για την ανάγκη ενίσχυσης των αυτοκινητοβιομηχανιών. Υπάρχει τέτοια υπερπαραγωγή που 
μένουν απούλητα αυτοκίνητα. Δεν μπορεί να τα καταναλώσει - αγοράσει η κοινωνία.

*Απόσπασμα από το άρθρο "Για τις οικονομικές κρίσεις του καπιταλισμού", 
το οποίο δημοσιεύθηκε στο Ριζοσπάστη στις 26 Απρίλη 2009

Καρλ Έντουαρντ Σαγκάν (Carl Edward Sagan) (1934 - 1996)...