"... Σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο οι διδασκαλίες του Μαρξ προκαλoύν την υπέρτατη εχθρότητα και το μίσος όλης της αστικής επιστήμης (και της επίσημης και της φιλε-λεύθερης), η οποία θεωρεί τον μαρξισμό ως ένα είδος «βλαβερής αίρεσης».
Και δεν μπορεί να αναμένεται καμία άλλη συμπεριφορά, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει
καμία «αμερόληπτη» κοινωνική επιστήμη σε μια κοινωνία που βασίζεται στην ταξική
πάλη. Με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, όλη η επίσημη και φιλελεύθερη επιστήμη υπερασ-
πίζει τη μισθωτή δουλεία, ενώ ο μαρξισμός έχει κηρύξει ανηλεή πόλεμο στη μισθωτή δουλεία. Το να περιμένουμε από την επιστήμη να είναι αμερόληπτη σε μια κοινωνία μισθωτής δουλείας είναι τόσο ανόητα αφελές όσο το να περιμένουμε αμεροληψία από
τους εργοστασιάρχες στο ζήτημα εάν οι αμοιβές των εργατών πρέπει να αυξηθούν με
τη μείωση των κερδών του κεφαλαίου.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η ιστορία της φιλοσοφίας και η ιστορία της κοινωνικής
επιστήμης δείχνουν με τέλεια σαφήνεια ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μοιάζει με
«σεκταρισμό» στον μαρξισμό, με την έννοια του να είναι κάποια κλειστή, αποστεω-
μένη διδασκαλία που εμφανίστηκε έξω από τη λεωφόρο της εξέλιξης του παγκόσμιου πολιτισμού. Αντίθετα, η μεγαλοφυΐα του Μαρξ έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι έδω-
σε απαντήσεις σε ερωτήματα που είχαν ήδη εγείρει τα πρωτοπόρα μυαλά της ανθρω-πότητας. Η διδασκαλία του προέκυψε ως η ευθεία και άμεση συνέχεια των διδασκα-
λιών των μεγαλύτερων αντιπροσώπων της φιλοσοφίας, της πολιτικής οικονομίας και
του σοσιαλισμού.
Η διδασκαλία του Μαρξ είναι παντοδύναμη επειδή είναι αληθινή. Είναι περιε-
κτική και αρμονική, και παρέχει στους ανθρώπους μια ακέραια σύλληψη του
κόσμου που είναι αδιάλλακτη απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή δεισιδαιμονίας,
αντίδρασης ή υπεράσπισης της αστικής καταπίεσης. Είναι ο νόμιμος διάδοχος
του καλύτερου που δημιουργήθηκε από την ανθρωπότητα στον 19ο αιώνα με τη
μορφή της γερμανικής φιλοσοφίας, της αγγλικής πολιτικής οικονομίας και του
γαλλικού σοσιαλισμού..."
*Απόσπασμα από το κείμενο του Β.Ι.Λένιν "Oι τρεις πηγές και τα τρία συστατικά μέρη
του Μαρξισμού", το οποίο γράφτηκε τον Μάρτη του 1913
Και δεν μπορεί να αναμένεται καμία άλλη συμπεριφορά, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει
καμία «αμερόληπτη» κοινωνική επιστήμη σε μια κοινωνία που βασίζεται στην ταξική
πάλη. Με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, όλη η επίσημη και φιλελεύθερη επιστήμη υπερασ-
πίζει τη μισθωτή δουλεία, ενώ ο μαρξισμός έχει κηρύξει ανηλεή πόλεμο στη μισθωτή δουλεία. Το να περιμένουμε από την επιστήμη να είναι αμερόληπτη σε μια κοινωνία μισθωτής δουλείας είναι τόσο ανόητα αφελές όσο το να περιμένουμε αμεροληψία από
τους εργοστασιάρχες στο ζήτημα εάν οι αμοιβές των εργατών πρέπει να αυξηθούν με
τη μείωση των κερδών του κεφαλαίου.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η ιστορία της φιλοσοφίας και η ιστορία της κοινωνικής
επιστήμης δείχνουν με τέλεια σαφήνεια ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μοιάζει με
«σεκταρισμό» στον μαρξισμό, με την έννοια του να είναι κάποια κλειστή, αποστεω-
μένη διδασκαλία που εμφανίστηκε έξω από τη λεωφόρο της εξέλιξης του παγκόσμιου πολιτισμού. Αντίθετα, η μεγαλοφυΐα του Μαρξ έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι έδω-
σε απαντήσεις σε ερωτήματα που είχαν ήδη εγείρει τα πρωτοπόρα μυαλά της ανθρω-πότητας. Η διδασκαλία του προέκυψε ως η ευθεία και άμεση συνέχεια των διδασκα-
λιών των μεγαλύτερων αντιπροσώπων της φιλοσοφίας, της πολιτικής οικονομίας και
του σοσιαλισμού.
Η διδασκαλία του Μαρξ είναι παντοδύναμη επειδή είναι αληθινή. Είναι περιε-
κτική και αρμονική, και παρέχει στους ανθρώπους μια ακέραια σύλληψη του
κόσμου που είναι αδιάλλακτη απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή δεισιδαιμονίας,
αντίδρασης ή υπεράσπισης της αστικής καταπίεσης. Είναι ο νόμιμος διάδοχος
του καλύτερου που δημιουργήθηκε από την ανθρωπότητα στον 19ο αιώνα με τη
μορφή της γερμανικής φιλοσοφίας, της αγγλικής πολιτικής οικονομίας και του
γαλλικού σοσιαλισμού..."
*Απόσπασμα από το κείμενο του Β.Ι.Λένιν "Oι τρεις πηγές και τα τρία συστατικά μέρη
του Μαρξισμού", το οποίο γράφτηκε τον Μάρτη του 1913
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου