"...Η θεωρία του Μαρξ συνιστά ένα γιγάντιο βήμα στην επιστημονική ανάπτυξη όλης
της ανθρωπότητας.
Ο Μαρξ με αδιάπτωτη προσοχή παρακολουθεί όλους τους τομείς της επιστη-μονικής γνώσης. Μαθαίνει μαθηματικά. Η ιστορία της τεχνικής γνώσης, από τη μη-
χανική ως την ηλεκτροτεχνική αποτελεί γι' αυτόν αντικείμενο συνεχούς έρευνας.
Με το γνωστό χημικό Κ. Σόρλεμμερ τον συνδέουν όχι μόνο φιλικές σχέσεις, αλλά και
το βαθύ ενδιαφέρον για τη χημική επιστήμη, για τα έργα του Γ. Λίμπιχ στον κλάδο
της αγροχημείας, για τις θεωρητικές αντιλήψεις για τη δομή του μορίου στα έργα των
Σ. Ζεράρ και Φ. Κεκουλέ.
Ο Μαρξ έρχεται σε επαφή με τα έργα των Τ. Σβαν και Μ. Σλέιντεν για τη μορφολογία
των φυτών και τη θεμελίωση της θεωρίας των κυττάρων, με έργα για την ανατομία του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος, με τις έρευνες της φυσιολογίας. Ιδιαίτερα τον ελκύουν έργα που αναφέρονται στη γεωγραφία και ακριβώς με βάση αυτά τα έργα βγά-
ζει το περίφημο συμπέρασμά του ότι ο πολιτισμός εάν αναπτύσσεται αυθόρμητα και δεν κατευθύνεται συνειδητά αφήνει πίσω του έρημο.
Οι θεωρητικές εργασίες για την εξέλιξη του Σύμπαντος, οι θεωρίες του Ε. Καντ και του
Π. Λαπλάς γίνονται αντικείμενο της αδιάπτωτης προσοχής του μεγάλου διανοητή. Αναφέροντας τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του φίλου του, ο Ένγκελς έγραφε: «Δεν υπήρξε άνθρωπος, που ένιωθε μεγαλύτερη χαρά βλέποντας το κάθε επίτευγμα της επιστήμης σε οποιοδήποτε κλάδο, ανεξάρτητα από το αν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί πρακτικά ή όχι. Έβλεπε την επιστήμη πρώτα από όλα σαν έναν πανίσχυρο μοχλό της ιστορίας, σαν επαναστατική δύναμη με την ύψιστη σημασία αυτής της λέξης».
Είναι αδύνατο να συλλάβουμε πλήρως την προσέγγιση του Μαρξ προς την επιστήμη αν
δεν προσέξουμε τη σχέση του απέναντι σε ότι συνιστά το αντίθετο της επιστήμης δηλαδή την άγνοια, το σκοτάδι και την αμάθεια. «Η αμάθεια - υπογράμμιζε ο Μαρξ - είναι
μια δαιμονική δύναμη, και φοβόμαστε ότι θα αποτελέσει την αιτία πολλών ακόμη τραγωδιών»..."
*Απόσπασμα από το άρθρο του Σοβιετικού πανεπιστημιακού Γιούρι Ζντάνοφ
"Ο Καρλ Μαρξ και ο κοινωνικός ρόλος της επιστήμης"
της ανθρωπότητας.
Ο Μαρξ με αδιάπτωτη προσοχή παρακολουθεί όλους τους τομείς της επιστη-μονικής γνώσης. Μαθαίνει μαθηματικά. Η ιστορία της τεχνικής γνώσης, από τη μη-
χανική ως την ηλεκτροτεχνική αποτελεί γι' αυτόν αντικείμενο συνεχούς έρευνας.
Με το γνωστό χημικό Κ. Σόρλεμμερ τον συνδέουν όχι μόνο φιλικές σχέσεις, αλλά και
το βαθύ ενδιαφέρον για τη χημική επιστήμη, για τα έργα του Γ. Λίμπιχ στον κλάδο
της αγροχημείας, για τις θεωρητικές αντιλήψεις για τη δομή του μορίου στα έργα των
Σ. Ζεράρ και Φ. Κεκουλέ.
Ο Μαρξ έρχεται σε επαφή με τα έργα των Τ. Σβαν και Μ. Σλέιντεν για τη μορφολογία
των φυτών και τη θεμελίωση της θεωρίας των κυττάρων, με έργα για την ανατομία του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος, με τις έρευνες της φυσιολογίας. Ιδιαίτερα τον ελκύουν έργα που αναφέρονται στη γεωγραφία και ακριβώς με βάση αυτά τα έργα βγά-
ζει το περίφημο συμπέρασμά του ότι ο πολιτισμός εάν αναπτύσσεται αυθόρμητα και δεν κατευθύνεται συνειδητά αφήνει πίσω του έρημο.
Οι θεωρητικές εργασίες για την εξέλιξη του Σύμπαντος, οι θεωρίες του Ε. Καντ και του
Π. Λαπλάς γίνονται αντικείμενο της αδιάπτωτης προσοχής του μεγάλου διανοητή. Αναφέροντας τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του φίλου του, ο Ένγκελς έγραφε: «Δεν υπήρξε άνθρωπος, που ένιωθε μεγαλύτερη χαρά βλέποντας το κάθε επίτευγμα της επιστήμης σε οποιοδήποτε κλάδο, ανεξάρτητα από το αν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί πρακτικά ή όχι. Έβλεπε την επιστήμη πρώτα από όλα σαν έναν πανίσχυρο μοχλό της ιστορίας, σαν επαναστατική δύναμη με την ύψιστη σημασία αυτής της λέξης».
Είναι αδύνατο να συλλάβουμε πλήρως την προσέγγιση του Μαρξ προς την επιστήμη αν
δεν προσέξουμε τη σχέση του απέναντι σε ότι συνιστά το αντίθετο της επιστήμης δηλαδή την άγνοια, το σκοτάδι και την αμάθεια. «Η αμάθεια - υπογράμμιζε ο Μαρξ - είναι
μια δαιμονική δύναμη, και φοβόμαστε ότι θα αποτελέσει την αιτία πολλών ακόμη τραγωδιών»..."
*Απόσπασμα από το άρθρο του Σοβιετικού πανεπιστημιακού Γιούρι Ζντάνοφ
"Ο Καρλ Μαρξ και ο κοινωνικός ρόλος της επιστήμης"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου