"... Όπως όλα δείχνουν, και μετά την εκλογή των αντιπροσώπων για την νέα Συντακτική Συνέλευση, που ολοκληρώνονται σήμερα στη Βενεζουέλα, η σύγκρουση ανάμεσα στη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο και την αντιδραστική αντιπολί-
τευση πρόκειται να συνεχιστεί.
Όπως έχει γίνει φανερό όλον αυτόν τον καιρό και ιδιαίτερα από τον Απρίλη φέτος, οπότε ξεκίνησαν οι βίαιες διαδηλώσεις της αντιπολίτευσης, όπου έχουν σκοτωθεί και από τις δύο πλευρές 114 άνθρωποι, η σύγκρουση στη Βενεζουέλα είναι έκφραση της όξυνσης της καπι-ταλιστικής κρίσης και της αποτυχίας της «αριστερής» διαχείρισης του καπιταλισμού, του λεγόμενου «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα», όπως λανσάρεται η εν λόγω οπορτουνιστική θεωρία από το κυβερνών σοσιαλδημοκρατικό Ενωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα, των ελλείψεων, της εξαφάνισης του λαϊκού εισοδήματος από τον πληθωρισμό της τάξης του 700%, αξιοποιεί η αντιδραστική αντιπολίτευση, χρεώνοντάς
τα στο «σοσιαλισμό». Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που την στηρίζουν προσβλέπουν,
μέσω της ήττας Μαδούρο, να ανακτήσουν αγορές που έχασαν τα προηγούμενα χρόνια
από ανταγωνιστικές δυνάμεις, όπως την Κίνα, τη Ρωσία και το Ιράν.
Μέσα σε αυτή τη σύνθετη πραγματικότητα το ΚΚ Βενεζουέλας έδωσε τη μάχη του επιλέ-γοντας να συμμετάσχει στη διαδικασία όχι με τη λίστα της κυβέρνησης αλλά με την πλατ-φόρμα «Ενότητα για να προχωρήσουμε 2017», που συγκρότησε με άλλες δυνάμεις, για
να προβάλει τόσο την επαγρύπνηση σε ενδεχόμενη ξένη επέμβαση όσο και την ανάγκη
να δυναμώσει η ταξική πάλη, η σύγκρουση με το κεφάλαιο και τις τάσεις ταξικής συνεργασίας..."
*Απόσπασμα από άρθρο στον Ριζοσπάστη (1η Αυγούστου 2017)
τευση πρόκειται να συνεχιστεί.
Όπως έχει γίνει φανερό όλον αυτόν τον καιρό και ιδιαίτερα από τον Απρίλη φέτος, οπότε ξεκίνησαν οι βίαιες διαδηλώσεις της αντιπολίτευσης, όπου έχουν σκοτωθεί και από τις δύο πλευρές 114 άνθρωποι, η σύγκρουση στη Βενεζουέλα είναι έκφραση της όξυνσης της καπι-ταλιστικής κρίσης και της αποτυχίας της «αριστερής» διαχείρισης του καπιταλισμού, του λεγόμενου «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα», όπως λανσάρεται η εν λόγω οπορτουνιστική θεωρία από το κυβερνών σοσιαλδημοκρατικό Ενωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα, των ελλείψεων, της εξαφάνισης του λαϊκού εισοδήματος από τον πληθωρισμό της τάξης του 700%, αξιοποιεί η αντιδραστική αντιπολίτευση, χρεώνοντάς
τα στο «σοσιαλισμό». Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που την στηρίζουν προσβλέπουν,
μέσω της ήττας Μαδούρο, να ανακτήσουν αγορές που έχασαν τα προηγούμενα χρόνια
από ανταγωνιστικές δυνάμεις, όπως την Κίνα, τη Ρωσία και το Ιράν.
Μέσα σε αυτή τη σύνθετη πραγματικότητα το ΚΚ Βενεζουέλας έδωσε τη μάχη του επιλέ-γοντας να συμμετάσχει στη διαδικασία όχι με τη λίστα της κυβέρνησης αλλά με την πλατ-φόρμα «Ενότητα για να προχωρήσουμε 2017», που συγκρότησε με άλλες δυνάμεις, για
να προβάλει τόσο την επαγρύπνηση σε ενδεχόμενη ξένη επέμβαση όσο και την ανάγκη
να δυναμώσει η ταξική πάλη, η σύγκρουση με το κεφάλαιο και τις τάσεις ταξικής συνεργασίας..."
*Απόσπασμα από άρθρο στον Ριζοσπάστη (1η Αυγούστου 2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου