Είναι αυτοί…

Είναι αυτοί που... 
πάντα υπήρχαν... και πάντα θα υπάρχουν...
που ποτέ δε σκύβουν το κεφάλι και δε λυγίζουν τη μέση...
που στέκονται ορθοί...
που προχωράνε με οδηγό τη γνώση και τον συνεχή αγώνα…
που κάποιοι σε έμαθαν να μην τους «ξέρεις»...
που δεν χρειάζονται επιβεβαίωση... 
που δεν χρειάζονται επαίνους... 
που δεν αποζητούν τη δόξα, το χρήμα και τις τιμές...
που παραμένουν μέχρι το τέλος σεμνοί... 
που πάντα σέβονται τους ανθρώπους του μόχθου...
που προχωράνε ορθοβαδίζοντες…
που τρέχουν να ανταμώσουν το μέλλον...
που ακολουθούν τα πουλιά στα ταξίδια τους...
Είναι αυτοί που... 
φωτίζουν τα σκοτάδια με το φως της ζωής.

Κοσμάς Λεοντιάδης