«Νέους κανόνες» για μια «δίκαιη παγκοσμιοποίηση» και «για την εργασία στην εποχή
της ψηφιοποίησης» ζητούν από τους ηγέτες των χωρών της G20 εκπρόσωποι του διεθ-
νούς εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού («Labour 20»), που συναντήθηκαν
την περασμένη βδομάδα στο Βερολίνο. Πρόκειται για συνδικαλιστικές και άλλες οργα-νώσεις που στέκονται στο πλευρό των εργοδοτών, της ΕΕ και άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών, τους οποίους θεωρούν «εταίρους» τους.
Είναι εχθροί των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων και υπέρμαχοι της αντα-γωνιστικότητας της καπιταλιστικής οικονομίας.
Συγκεκριμένα, εκπρόσωποι από τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας (ILO), τον Οργανισμό
για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ), τη Διεθνή Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία (ITUC), τη βρετανική Συνομοσπονδία «Συνέδριο Εργατικών Συνδικάτων» (TUC), τη γαλλική τριτοβάθμια οργάνωση «Force Ouvrier» (τροτσκιστικές και άλλες «αριστερίστικες» συνδικαλιστικές οργανώσεις) και από συνδικάτα των χωρών της G20 συζητούν τις «προτάσεις» που θα κάνουν στους ηγέτες των G20, οι οποίοι θα συναντη-
θούν τον Ιούλη στο Αμβούργο.
Σε συνάντηση αυτών με την καγκελάριο, Αγκ. Μέρκελ, της επέδωσαν τις «προτάσεις»
τους, υπό τον τίτλο «ανάπτυξη και απασχόληση», καλλιεργώντας αυταπάτες στους ερ-
γάτες των χωρών τους ότι τους ηγέτες των πιο ισχυρών καπιταλιστικών χωρών απασ-
χολούν τα λαϊκά συμφέροντα, η «ευημερία των πιο αδύναμων» και η «κοινωνική δι-καιοσύνη»...
Ενδεικτικά αναφέρουν ότι η ψηφιοποίηση προσφέρει ευκαιρίες για «καλές εργασιακές συνθήκες», για «νέους κανόνες στην Κοινωνική Ασφάλιση, στη μετεκπαίδευση και κατάρτιση». Κρύβουν ότι η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης
είναι «κατάρα» για τους εργαζόμενους όσο τα μέσα παραγωγής είναι καπιτα-λιστική ιδιοκτησία, αφού αντί να μειώνεται ο εργάσιμος χρόνος, με αύξηση
των απολαβών, αυξάνονται η ανεργία και η ελαστική εργασία.
*Από τον Ριζοσπάστη (20 Μάη 2017)
της ψηφιοποίησης» ζητούν από τους ηγέτες των χωρών της G20 εκπρόσωποι του διεθ-
νούς εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού («Labour 20»), που συναντήθηκαν
την περασμένη βδομάδα στο Βερολίνο. Πρόκειται για συνδικαλιστικές και άλλες οργα-νώσεις που στέκονται στο πλευρό των εργοδοτών, της ΕΕ και άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών, τους οποίους θεωρούν «εταίρους» τους.
Είναι εχθροί των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων και υπέρμαχοι της αντα-γωνιστικότητας της καπιταλιστικής οικονομίας.
Συγκεκριμένα, εκπρόσωποι από τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας (ILO), τον Οργανισμό
για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ), τη Διεθνή Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία (ITUC), τη βρετανική Συνομοσπονδία «Συνέδριο Εργατικών Συνδικάτων» (TUC), τη γαλλική τριτοβάθμια οργάνωση «Force Ouvrier» (τροτσκιστικές και άλλες «αριστερίστικες» συνδικαλιστικές οργανώσεις) και από συνδικάτα των χωρών της G20 συζητούν τις «προτάσεις» που θα κάνουν στους ηγέτες των G20, οι οποίοι θα συναντη-
θούν τον Ιούλη στο Αμβούργο.
Σε συνάντηση αυτών με την καγκελάριο, Αγκ. Μέρκελ, της επέδωσαν τις «προτάσεις»
τους, υπό τον τίτλο «ανάπτυξη και απασχόληση», καλλιεργώντας αυταπάτες στους ερ-
γάτες των χωρών τους ότι τους ηγέτες των πιο ισχυρών καπιταλιστικών χωρών απασ-
χολούν τα λαϊκά συμφέροντα, η «ευημερία των πιο αδύναμων» και η «κοινωνική δι-καιοσύνη»...
Ενδεικτικά αναφέρουν ότι η ψηφιοποίηση προσφέρει ευκαιρίες για «καλές εργασιακές συνθήκες», για «νέους κανόνες στην Κοινωνική Ασφάλιση, στη μετεκπαίδευση και κατάρτιση». Κρύβουν ότι η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης
είναι «κατάρα» για τους εργαζόμενους όσο τα μέσα παραγωγής είναι καπιτα-λιστική ιδιοκτησία, αφού αντί να μειώνεται ο εργάσιμος χρόνος, με αύξηση
των απολαβών, αυξάνονται η ανεργία και η ελαστική εργασία.
*Από τον Ριζοσπάστη (20 Μάη 2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου