Συγκλονίζουν τα στοιχεία της UNICEF για την παιδική φτώχεια στη χώρα μας που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας.
Μισό εκατομμύριο παιδιά στη χώρα μας ζουν σε φτωχές οικογένειες. Το ποσοστό παιδι-
κής φτώχειας από 20,7% το 2009 εκτινάσσεται στο 55,1% το 2014.
Παράλληλα με το δείκτη φτώχειας, στην έκθεση χρησιμοποιείται και ο δείκτης αποστέ-ρησης που σημαίνει ότι «ένα παιδί βιώνει αποστέρηση αν ζει σε νοικοκυριό που αδυνα-
τεί να ικανοποιήσει 3 από τις 9 βασικές ανάγκες, ενώ σε ακραία αποστέρηση είναι τα νοικοκυριά που αδυνατούν να ικανοποιήσουν 4 από τις 9 αυτές ανάγκες, όπως γεύμα
με ψάρι ή κρέας κάθε δεύτερη μέρα, εξασφάλιση επαρκούς θέρμανσης στο σπίτι, μια βδομάδα διακοπές το χρόνο κ.ά.».
Αυτή η αποστέρηση στην Ελλάδα φτάνει σε ποσοστό 45% και η ακραία αποστέρηση
σε ποσοστό 22,2%.
«Αυτοί που αρπάνε το φαΐ από το τραπέζι και κηρύχνουν τη λιτότητα» (Μπρεχτ 1939)
έχουν όνομα. Είναι οι καπιταλιστές και το πολιτικό τους προσωπικό που δίνουν μάχη,
μέσα από τις ατέρμονες διαπραγματεύσεις, τις συμφωνίες και τις αξιολογήσεις, για το
ποια τμήματα του κεφαλαίου θα κερδίσουν και ποια θα χάσουν από την κρίση, αλλά
είναι αγκαλιασμένοι και ενωμένοι στην προώθηση της επίθεσης στα δικαιώματα και
στις κατακτήσεις των εργαζομένων όλων των λαών της Ευρώπης. Είναι αυτοί που πα-ραμυθιάζουν το λαό να κάνει υπομονή με κοινωνική «ειρήνη», για την καπιταλιστική ανάπτυξη όπου «θα φάνε όλοι»! Είναι οι μαέστροι στις αυταπάτες, στον τυχοδιωκτισ-
μό και στην ενσωμάτωση με το μανδύα της αριστεροσύνης.
Αυτή η βαρβαρότητα, όπου ο παραγόμενος από τους εργαζόμενους πλούτος γεμίζει
τα σεντούκια των καπιταλιστών, ενώ τα παιδιά τους λιποθυμούν στα σχολεία από την
πείνα, χρήζει απάντησης με οργάνωση, ανυποχώρητο αγώνα και μαζική δράση, για
να ανοίξει ο δρόμος της ανατροπής.
*Της Κάλι Καρά, από το Ριζοσπάστη (5 Απρίλη 2017)
Μισό εκατομμύριο παιδιά στη χώρα μας ζουν σε φτωχές οικογένειες. Το ποσοστό παιδι-
κής φτώχειας από 20,7% το 2009 εκτινάσσεται στο 55,1% το 2014.
Παράλληλα με το δείκτη φτώχειας, στην έκθεση χρησιμοποιείται και ο δείκτης αποστέ-ρησης που σημαίνει ότι «ένα παιδί βιώνει αποστέρηση αν ζει σε νοικοκυριό που αδυνα-
τεί να ικανοποιήσει 3 από τις 9 βασικές ανάγκες, ενώ σε ακραία αποστέρηση είναι τα νοικοκυριά που αδυνατούν να ικανοποιήσουν 4 από τις 9 αυτές ανάγκες, όπως γεύμα
με ψάρι ή κρέας κάθε δεύτερη μέρα, εξασφάλιση επαρκούς θέρμανσης στο σπίτι, μια βδομάδα διακοπές το χρόνο κ.ά.».
Αυτή η αποστέρηση στην Ελλάδα φτάνει σε ποσοστό 45% και η ακραία αποστέρηση
σε ποσοστό 22,2%.
«Αυτοί που αρπάνε το φαΐ από το τραπέζι και κηρύχνουν τη λιτότητα» (Μπρεχτ 1939)
έχουν όνομα. Είναι οι καπιταλιστές και το πολιτικό τους προσωπικό που δίνουν μάχη,
μέσα από τις ατέρμονες διαπραγματεύσεις, τις συμφωνίες και τις αξιολογήσεις, για το
ποια τμήματα του κεφαλαίου θα κερδίσουν και ποια θα χάσουν από την κρίση, αλλά
είναι αγκαλιασμένοι και ενωμένοι στην προώθηση της επίθεσης στα δικαιώματα και
στις κατακτήσεις των εργαζομένων όλων των λαών της Ευρώπης. Είναι αυτοί που πα-ραμυθιάζουν το λαό να κάνει υπομονή με κοινωνική «ειρήνη», για την καπιταλιστική ανάπτυξη όπου «θα φάνε όλοι»! Είναι οι μαέστροι στις αυταπάτες, στον τυχοδιωκτισ-
μό και στην ενσωμάτωση με το μανδύα της αριστεροσύνης.
Αυτή η βαρβαρότητα, όπου ο παραγόμενος από τους εργαζόμενους πλούτος γεμίζει
τα σεντούκια των καπιταλιστών, ενώ τα παιδιά τους λιποθυμούν στα σχολεία από την
πείνα, χρήζει απάντησης με οργάνωση, ανυποχώρητο αγώνα και μαζική δράση, για
να ανοίξει ο δρόμος της ανατροπής.
*Της Κάλι Καρά, από το Ριζοσπάστη (5 Απρίλη 2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου