Το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο χτίζει την κερδοφορία του πάνω στην
άγρια εκμετάλλευση των ναυτεργατών, ενώ είναι μπλεγμένο και σε κάθε ενεργειακό σχέδιο που «τρέχει».
Την αύξηση της μεταφορικής ικανότητας του στόλου των Ελλήνων εφοπλιστών, στοι-
χείο που μεταφράζεται σε ακόμα μεγαλύτερα κέρδη για το εφοπλιστικό κεφάλαιο, δείχ-
νουν τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ελληνική Επιτροπή Ναυτιλιακής Συνερ-γασίας του Λονδίνου (Committee) και δείχνουν πώς έχει η κατάσταση για τον ελληνόκ-
τητο στόλο έως την 1η Μάρτη του 2017.
Σύμφωνα με τη βάση στοιχείων του Committee, την 1η Μάρτη του τρέχοντος έτους ο ελληνόκτητος στόλος εμφανίζεται να αποτελείται από 4.085 πλοία, δηλαδή μειωμένος
κατά 7 πλοία σε σχέση με το Φλεβάρη του 2016, όμως όσον αφορά τη χωρητικότητά του έφτασε τα 328.763.767 dwt (μονάδα μέτρησης χωρητικότητας), δηλαδή αυξήθηκε κατά 8.166.193 dwt σε σχέση με το 2016! Ενώ παραμένει στην πρώτη θέση της παγκόσμιας πυραμίδας τόσο σε αριθμό πλοίων όσο και σε χωρητικότητα.
Χαρακτηριστικό δείγμα ακόμα της τρελής κερδοφορίας που καταγράφει το εγχώριο εφοπλιστικό κεφάλαιο, είναι ότι μόνο τους δύο πρώτους μήνες του 2017 επένδυσαν, σύμφωνα με τα στοιχεία του ναυλομεσιτικού οίκου Allied, 1,145 δισ. δολάρια και απέκ-
τησαν 60 πλοία. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, συνολικά «οι ελληνικές επενδύσεις στη ναυτιλία» φτάνουν «το 30,5% των συνολικών επενδύσεων». Ακόμα, σύμφωνα με τη λονδρέζικη εταιρεία «Vessels Value» (ειδικεύεται στις αποτιμήσεις των πλοίων της ποντοπόρου ναυτιλίας και στοιχεία της δημοσίευσε η γερμανική «Die Welt»), «οι πε-ρισσότερες θαλάσσιες μεταφορές πετρελαίου αναλαμβάνονται και διεκπεραιώνονται
από ελληνικές εφοπλιστικές εταιρείες και καμιά άλλη χώρα δεν επωφελείται τόσο πολύ
όσο η Ελλάδα».
Να σημειωθεί ότι οι ίδιοι είναι ανάμεσα στους πρώτους και στη μεταφορά υγροποιημέ-
νου φυσικού αερίου LNG, που προκρίνεται ιδιαίτερα στα ενεργειακά σχέδια των ΗΠΑ.
Ο ελληνόκτητος στόλος σε LNG το τέλος του 2016 υπολογιζόταν σε 67 πλοία και βρισκό-
ταν στη δεύτερη θέση πίσω από τους Ιάπωνες με 76 πλοία. Σε αυτά δεν έχουν υπολογισ-
τεί αυτά που είναι υπό ναυπήγηση. Για παράδειγμα, η Maran Gas του ομίλου Αγγελικού-
ση ναυπηγεί αυτή την περίοδο 10 πλοία LNG. Με άλλα λόγια, το εφοπλιστικό κεφάλαιο εμπλέκεται στους επικίνδυνους για τους λαούς ανταγωνισμούς των μονοπωλιακών ομί-
λων στην αγορά Ενέργειας και τους δρόμους και τρόπους μεταφοράς και διεκδικεί το μερίδιο απ' το «ψητό», που ισοδυναμεί με δισεκατομμύρια ευρώ. Άλλωστε, στα «σούρ-
τα φέρτα» της κυβέρνησης με τους εκπροσώπους της κυβέρνησης των ΗΠΑ συμπερι-λαμβάνονται και τέτοιου είδους συμφωνίες για λογαριασμό του εγχώριου κεφαλαίου.
Τα τρελά κέρδη των εφοπλιστών φέρουν ατόφια τη σφραγίδα της άγριας εκμετάλλευ-
σης των ναυτεργατών στα καράβια, χώρια τις απίστευτες φοροαπαλλαγές (πληρώνουν
φόρο 10 ευρώ τη μέρα για κάθε πλοίο τους, όταν με ένα ταξίδι βγάζουν καινούργιο κα-
ράβι) και τα αμέτρητα προνόμια που τους εξασφαλίζουν όλες οι αντιλαϊκές κυβερνήσεις, λεηλατώντας το λαό. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα στοιχεία του Committee δείχνουν μεί-
ωση του αριθμού των ελληνόκτητων πλοίων που φέρουν την ελληνική σημαία, η οποία εμφανίζεται να υποχωρεί στην τρίτη θέση (από 809 πλοία άνω των 1000 gt το Φλεβάρη
του 2016, την 1η Μάρτη ήταν 747).
Η εξήγηση είναι η εξής: Οι Έλληνες εφοπλιστές προτίμησαν να υψώσουν στα καράβια
τους τη σημαία των Marshall Islands, η οποία «ανεμίζει» σε 791 ελληνόκτητα πλοία (τα τελευταία 74 εντάχθηκαν σε αυτή τη σημαία το τελευταίο διάστημα) και βρίσκεται στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης. Ενώ 775 είναι τα ελληνόκτητα πλοία που φέρουν
τη σημαία Λιβερίας, η οποία βρίσκεται στη δεύτερη θέση της παγκόσμιας κατάταξης!
Με άλλα λόγια, οι Έλληνες εφοπλιστές έχουν υψώσει στα καράβια τους «σημαίες ευκαιρίας», για να μπορούν να ξεζουμίζουν ανασφάλιστους χαμηλόμισθους ναυτεργάτες χωρίς κανένα συγκροτημένο εργασιακό, ασφαλιστικό και συνδικαλιστικό δικαίωμα.
Ενώ, από πάνω, τη μείωση του αριθμού των πλοίων υπό ελληνική σημαία την εμφανίζουν
με διαρροές στο ναυτιλιακό Τύπο ως ...«ένα μήνυμα για το υπουργείο Ναυτιλίας και
την ελκυστικότητα της σημαίας», με ό,τι σημαίνει αυτό για τα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα των ναυτεργατών.
*Αναδημοσίευση από το Ριζοσπάστη (17 Μάρτη 2017)
άγρια εκμετάλλευση των ναυτεργατών, ενώ είναι μπλεγμένο και σε κάθε ενεργειακό σχέδιο που «τρέχει».
Την αύξηση της μεταφορικής ικανότητας του στόλου των Ελλήνων εφοπλιστών, στοι-
χείο που μεταφράζεται σε ακόμα μεγαλύτερα κέρδη για το εφοπλιστικό κεφάλαιο, δείχ-
νουν τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ελληνική Επιτροπή Ναυτιλιακής Συνερ-γασίας του Λονδίνου (Committee) και δείχνουν πώς έχει η κατάσταση για τον ελληνόκ-
τητο στόλο έως την 1η Μάρτη του 2017.
Σύμφωνα με τη βάση στοιχείων του Committee, την 1η Μάρτη του τρέχοντος έτους ο ελληνόκτητος στόλος εμφανίζεται να αποτελείται από 4.085 πλοία, δηλαδή μειωμένος
κατά 7 πλοία σε σχέση με το Φλεβάρη του 2016, όμως όσον αφορά τη χωρητικότητά του έφτασε τα 328.763.767 dwt (μονάδα μέτρησης χωρητικότητας), δηλαδή αυξήθηκε κατά 8.166.193 dwt σε σχέση με το 2016! Ενώ παραμένει στην πρώτη θέση της παγκόσμιας πυραμίδας τόσο σε αριθμό πλοίων όσο και σε χωρητικότητα.
Χαρακτηριστικό δείγμα ακόμα της τρελής κερδοφορίας που καταγράφει το εγχώριο εφοπλιστικό κεφάλαιο, είναι ότι μόνο τους δύο πρώτους μήνες του 2017 επένδυσαν, σύμφωνα με τα στοιχεία του ναυλομεσιτικού οίκου Allied, 1,145 δισ. δολάρια και απέκ-
τησαν 60 πλοία. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, συνολικά «οι ελληνικές επενδύσεις στη ναυτιλία» φτάνουν «το 30,5% των συνολικών επενδύσεων». Ακόμα, σύμφωνα με τη λονδρέζικη εταιρεία «Vessels Value» (ειδικεύεται στις αποτιμήσεις των πλοίων της ποντοπόρου ναυτιλίας και στοιχεία της δημοσίευσε η γερμανική «Die Welt»), «οι πε-ρισσότερες θαλάσσιες μεταφορές πετρελαίου αναλαμβάνονται και διεκπεραιώνονται
από ελληνικές εφοπλιστικές εταιρείες και καμιά άλλη χώρα δεν επωφελείται τόσο πολύ
όσο η Ελλάδα».
Να σημειωθεί ότι οι ίδιοι είναι ανάμεσα στους πρώτους και στη μεταφορά υγροποιημέ-
νου φυσικού αερίου LNG, που προκρίνεται ιδιαίτερα στα ενεργειακά σχέδια των ΗΠΑ.
Ο ελληνόκτητος στόλος σε LNG το τέλος του 2016 υπολογιζόταν σε 67 πλοία και βρισκό-
ταν στη δεύτερη θέση πίσω από τους Ιάπωνες με 76 πλοία. Σε αυτά δεν έχουν υπολογισ-
τεί αυτά που είναι υπό ναυπήγηση. Για παράδειγμα, η Maran Gas του ομίλου Αγγελικού-
ση ναυπηγεί αυτή την περίοδο 10 πλοία LNG. Με άλλα λόγια, το εφοπλιστικό κεφάλαιο εμπλέκεται στους επικίνδυνους για τους λαούς ανταγωνισμούς των μονοπωλιακών ομί-
λων στην αγορά Ενέργειας και τους δρόμους και τρόπους μεταφοράς και διεκδικεί το μερίδιο απ' το «ψητό», που ισοδυναμεί με δισεκατομμύρια ευρώ. Άλλωστε, στα «σούρ-
τα φέρτα» της κυβέρνησης με τους εκπροσώπους της κυβέρνησης των ΗΠΑ συμπερι-λαμβάνονται και τέτοιου είδους συμφωνίες για λογαριασμό του εγχώριου κεφαλαίου.
Τα τρελά κέρδη των εφοπλιστών φέρουν ατόφια τη σφραγίδα της άγριας εκμετάλλευ-
σης των ναυτεργατών στα καράβια, χώρια τις απίστευτες φοροαπαλλαγές (πληρώνουν
φόρο 10 ευρώ τη μέρα για κάθε πλοίο τους, όταν με ένα ταξίδι βγάζουν καινούργιο κα-
ράβι) και τα αμέτρητα προνόμια που τους εξασφαλίζουν όλες οι αντιλαϊκές κυβερνήσεις, λεηλατώντας το λαό. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα στοιχεία του Committee δείχνουν μεί-
ωση του αριθμού των ελληνόκτητων πλοίων που φέρουν την ελληνική σημαία, η οποία εμφανίζεται να υποχωρεί στην τρίτη θέση (από 809 πλοία άνω των 1000 gt το Φλεβάρη
του 2016, την 1η Μάρτη ήταν 747).
Η εξήγηση είναι η εξής: Οι Έλληνες εφοπλιστές προτίμησαν να υψώσουν στα καράβια
τους τη σημαία των Marshall Islands, η οποία «ανεμίζει» σε 791 ελληνόκτητα πλοία (τα τελευταία 74 εντάχθηκαν σε αυτή τη σημαία το τελευταίο διάστημα) και βρίσκεται στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης. Ενώ 775 είναι τα ελληνόκτητα πλοία που φέρουν
τη σημαία Λιβερίας, η οποία βρίσκεται στη δεύτερη θέση της παγκόσμιας κατάταξης!
Με άλλα λόγια, οι Έλληνες εφοπλιστές έχουν υψώσει στα καράβια τους «σημαίες ευκαιρίας», για να μπορούν να ξεζουμίζουν ανασφάλιστους χαμηλόμισθους ναυτεργάτες χωρίς κανένα συγκροτημένο εργασιακό, ασφαλιστικό και συνδικαλιστικό δικαίωμα.
Ενώ, από πάνω, τη μείωση του αριθμού των πλοίων υπό ελληνική σημαία την εμφανίζουν
με διαρροές στο ναυτιλιακό Τύπο ως ...«ένα μήνυμα για το υπουργείο Ναυτιλίας και
την ελκυστικότητα της σημαίας», με ό,τι σημαίνει αυτό για τα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα των ναυτεργατών.
*Αναδημοσίευση από το Ριζοσπάστη (17 Μάρτη 2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου