"...Οι μαρξιστές σε αντίθεση με τους αναρχικούς, αναγνωρίζουν την πάλη για μεταρρυθ-
μίσεις, δηλαδή για τέτοιες βελτιώσεις της θέσης των εργαζομένων, που αφήνουν όπως
και πρώτα την εξουσία στα χέρια της κυρίαρχης τάξης. Ταυτόχρονα όμως οι μαρξιστές παλεύουν με τον πιο αποφασιστικό τρόπο ενάντια στους ρεφορμιστές, που περιορίζουν άμεσα είτε έμμεσα τις επιδιώξεις και τη δράση της εργατικής τάξης στις μεταρρυθμίσεις.
Ο ρεφορμισμός αποτελεί αστική εξαπάτηση των εργατών, που θα μένουν πάν-
τα μισθωτοί σκλάβοι, παρά τις επιμέρους βελτιώσεις, όσο θα κυριαρχεί το κεφάλαιο.
Η φιλελεύθερη αστική τάξη, δίνοντας με το ένα χέρι μεταρρυθμίσεις, με το άλλο τις παίρ-
νει πάντα πίσω, τις εκμηδενίζει, τις χρησιμοποιεί για να υποδουλώνει τους εργάτες, για
να τους διαιρεί σε ξεχωριστές ομάδες, για να διαιωνίζει τη μισθωτή σκλαβιά των εργαζο-μένων. Γι΄ αυτό ο ρεφορμισμός, ακόμη κι όταν είναι ολότελα ειλικρινής, στην πράξη μετατρέπεται σε όργανο αστικής διαφθοράς και εξασθένισης των εργατών.
Η πείρα όλων των χωρών δείχνει ότι, όπου οι εργάτες έδωσαν εμπιστοσύνη στους ρεφορ-μιστές, βρέθηκαν πάντα γελασμένοι.
Αντίθετα, όπου οι εργάτες αφομοίωσαν τη διδασκαλία του Μαρξ, δηλαδή κατάλαβαν ότι
η μισθωτή σκλαβιά είναι αναπόφευκτη, όσο θα διατηρείται η κυριαρχία του κεφαλαίου,
δεν αφήνουν να τους εξαπατήσουν με κανενός είδους αστικές μεταρρυθμίσεις.
Οι εργάτες που έχουν καταλάβει, πως σε συνθήκες διατήρησης του καπιταλισμού οι με-ταρρυθμίσεις δεν μπορούν να είναι ούτε σταθερές, ούτε σοβαρές, παλεύουν για βελτιώ-
σεις και χρησιμοποιούν τις βελτιώσεις για να συνεχίσουν πιο επίμονη πάλη ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά. Οι ρεφορμιστές προσπαθούν με ελεημοσύνες να διαιρέσουν και να εξαπατήσουν τους εργάτες, να τους αποτραβήξουν από την ταξική τους πάλη.
Οι εργάτες που έχουν καταλάβει την απάτη του ρεφορμισμού, χρησιμοποιούν
τις μεταρ-ρυθμίσεις για να αναπτύξουν και να πλατύνουν την ταξική τους πάλη.
Όσο πιο ισχυρή είναι η επιρροή των ρεφορμιστών στους εργάτες, τόσο πιο ανίσχυροι εί-
ναι οι εργάτες, τόσο πιο εξαρτημένοι από την αστική τάξη, τόσο πιο εύκολο είναι για την αστική τάξη να εκμηδενίζει με διάφορα τεχνάσματα τις μεταρρυθμίσεις. Όσο πιο αυτο-
τελές και πιο βαθύ είναι το εργατικό κίνημα, όσο πιο πλατύτερους σκοπούς βάζει, όσο περισσότερο είναι απαλλαγμένο από τη στενότητα του ρεφορμισμού, τόσο καλύτερα πε-τυχαίνουν οι εργάτες να κατοχυρώνουν και να χρησιμοποιούν τις επιμέρους βελτιώσεις..."
*Απόσπασμα από άρθρο του Β.Ι.Λένιν, το οποίο δημοσιεύθηκε στην «Πράβντα Τρουντά», στις 12 του Σεπτέμβρη 1913 ( Άπαντα, τόμος 24, σελίδα 1-4)
μίσεις, δηλαδή για τέτοιες βελτιώσεις της θέσης των εργαζομένων, που αφήνουν όπως
και πρώτα την εξουσία στα χέρια της κυρίαρχης τάξης. Ταυτόχρονα όμως οι μαρξιστές παλεύουν με τον πιο αποφασιστικό τρόπο ενάντια στους ρεφορμιστές, που περιορίζουν άμεσα είτε έμμεσα τις επιδιώξεις και τη δράση της εργατικής τάξης στις μεταρρυθμίσεις.
Ο ρεφορμισμός αποτελεί αστική εξαπάτηση των εργατών, που θα μένουν πάν-
τα μισθωτοί σκλάβοι, παρά τις επιμέρους βελτιώσεις, όσο θα κυριαρχεί το κεφάλαιο.
Η φιλελεύθερη αστική τάξη, δίνοντας με το ένα χέρι μεταρρυθμίσεις, με το άλλο τις παίρ-
νει πάντα πίσω, τις εκμηδενίζει, τις χρησιμοποιεί για να υποδουλώνει τους εργάτες, για
να τους διαιρεί σε ξεχωριστές ομάδες, για να διαιωνίζει τη μισθωτή σκλαβιά των εργαζο-μένων. Γι΄ αυτό ο ρεφορμισμός, ακόμη κι όταν είναι ολότελα ειλικρινής, στην πράξη μετατρέπεται σε όργανο αστικής διαφθοράς και εξασθένισης των εργατών.
Η πείρα όλων των χωρών δείχνει ότι, όπου οι εργάτες έδωσαν εμπιστοσύνη στους ρεφορ-μιστές, βρέθηκαν πάντα γελασμένοι.
Αντίθετα, όπου οι εργάτες αφομοίωσαν τη διδασκαλία του Μαρξ, δηλαδή κατάλαβαν ότι
η μισθωτή σκλαβιά είναι αναπόφευκτη, όσο θα διατηρείται η κυριαρχία του κεφαλαίου,
δεν αφήνουν να τους εξαπατήσουν με κανενός είδους αστικές μεταρρυθμίσεις.
Οι εργάτες που έχουν καταλάβει, πως σε συνθήκες διατήρησης του καπιταλισμού οι με-ταρρυθμίσεις δεν μπορούν να είναι ούτε σταθερές, ούτε σοβαρές, παλεύουν για βελτιώ-
σεις και χρησιμοποιούν τις βελτιώσεις για να συνεχίσουν πιο επίμονη πάλη ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά. Οι ρεφορμιστές προσπαθούν με ελεημοσύνες να διαιρέσουν και να εξαπατήσουν τους εργάτες, να τους αποτραβήξουν από την ταξική τους πάλη.
Οι εργάτες που έχουν καταλάβει την απάτη του ρεφορμισμού, χρησιμοποιούν
τις μεταρ-ρυθμίσεις για να αναπτύξουν και να πλατύνουν την ταξική τους πάλη.
Όσο πιο ισχυρή είναι η επιρροή των ρεφορμιστών στους εργάτες, τόσο πιο ανίσχυροι εί-
ναι οι εργάτες, τόσο πιο εξαρτημένοι από την αστική τάξη, τόσο πιο εύκολο είναι για την αστική τάξη να εκμηδενίζει με διάφορα τεχνάσματα τις μεταρρυθμίσεις. Όσο πιο αυτο-
τελές και πιο βαθύ είναι το εργατικό κίνημα, όσο πιο πλατύτερους σκοπούς βάζει, όσο περισσότερο είναι απαλλαγμένο από τη στενότητα του ρεφορμισμού, τόσο καλύτερα πε-τυχαίνουν οι εργάτες να κατοχυρώνουν και να χρησιμοποιούν τις επιμέρους βελτιώσεις..."
*Απόσπασμα από άρθρο του Β.Ι.Λένιν, το οποίο δημοσιεύθηκε στην «Πράβντα Τρουντά», στις 12 του Σεπτέμβρη 1913 ( Άπαντα, τόμος 24, σελίδα 1-4)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου