Δύο κόσμοι... (Σχόλιο από το Ριζοσπάστη, 8 Φλεβάρη 2017)...

«Ρόθτσιλντ», «Λορεάλ», «Βολτέρος» κ.ο.κ. Οι μεν καταγγέλλονται για προσωπικές συναντήσεις με μεγάλα μονοπώλια και ισχυρούς τραπεζικούς οίκους στη Γαλλία και 
οι δε για αγορά ιστορικών ακινήτων, επίσης στη Γαλλία, αξίας εκατομμυρίων ευρώ. 
Και όσο οι εργαζόμενοι αηδιάζουν με αυτή τη γραφική κοκορομαχία, με φόντο κέρδη, πλούτη και χλιδή, τόσο φτύνουν αίμα για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. 
Όσο ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ τσακώνονταν για το ποιος είναι περισσότερο βουτηγμένος στην «αμαρτία», μερικές εκατοντάδες εξαθλιωμένοι περίμεναν για ώρες μέσα στη βροχή, 
μπας και πάρουν τα 200 ευρώ του περιβόητου κοινωνικού επιδόματος αλληλεγγύης. 
Και δοκιμάζοντας την απόλυτη απόγνωση, άκουσαν την ανακοίνωση ότι το «ηλεκτρο-
νικό σύστημα έπεσε», άρα δεν θα εξυπηρετηθεί κανείς! Δύο κόσμοι, λοιπόν, ολότελα αντίθετοι και σε καθημερινή σύγκρουση, που δεν συναντιούνται πουθενά. 
Η ανατροπή του πρώτου, του κόσμου που υπάρχει για το κυνήγι του επιχειρηματικού κέρδους, είναι όρος για να πάψει η φτώχεια και η εξαθλίωση του δεύτερου. Γιατί όσο 
η ελπίδα επαφίεται στις «επενδύσεις που θα φέρει» το αστικό πολιτικό προσωπικό, 
τόσο περισσότερο θα μεγεθύνεται η ανέχεια του λαού.