"...Ταυτόχρονα, οι προσπάθειες για την άνοδο της γυναικείας συμμετοχής απαιτούν έντα-
ση της διαπάλης με τις σύγχρονες μορφές χειραγώγησης των γυναικών μέσω των αστικών, μικροαστικών και οπορτουνιστικών απόψεων για τις αιτίες της γυναικείας καταπίεσης, δηλαδή τις εκσυγχρονισμένες θεωρίες περί «πατριαρχικής κοινωνίας», περί «σύγχρονης ανδροκρατίας», αλλά και τις νέες αντιεπιστημονικές θεωρίες για το «κοινωνικό φύλο». Αυτές οι θεωρίες εκφράζονται στις εκκλήσεις της αστικής πολιτικής και των φορέων της (ακόμα και στο συνδικαλιστικό κίνημα) περί αναγκαιότητας αύξησης της γυναικείας συμ-μετοχής σε μια σειρά θεσμούς, χωρίς καμία αναφορά σε ταξικά χαρακτηριστικά, παρουσιά-ζοντας αυτή τη συμμετοχή στενά ως στοιχείο ανταγωνισμού ανάμεσα στον άντρα και τη γυναίκα. Ειδικότερα, προβάλλουν την ανάδειξη γυναικών σε διοικήσεις επιχειρήσεων, ομίλων, θεσμικών κέντρων, ως στοιχείο ισότητας των δύο φύλων. Προτείνουν ως μέτρο
την ποσόστωση στη συμμετοχή των γυναικών στα «κέντρα λήψης αποφάσεων».
Στην πράξη, για την πλειοψηφία των γυναικών που ανήκουν στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα το δικαίωμα του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι» παραμένει σε μεγάλο βαθμό τυπικό ή, καλύτερα, υπό τη χειραγώγηση της καπιταλιστικής εξουσίας..."
*Απόσπασμα από τη Θέση 59, από το κεφάλαιο : Οι γυναίκες και η νεολαία των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων στην Κοινωνική Συμμαχία... Η δράση του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος και η Κοινωνική Συμμαχία.
ση της διαπάλης με τις σύγχρονες μορφές χειραγώγησης των γυναικών μέσω των αστικών, μικροαστικών και οπορτουνιστικών απόψεων για τις αιτίες της γυναικείας καταπίεσης, δηλαδή τις εκσυγχρονισμένες θεωρίες περί «πατριαρχικής κοινωνίας», περί «σύγχρονης ανδροκρατίας», αλλά και τις νέες αντιεπιστημονικές θεωρίες για το «κοινωνικό φύλο». Αυτές οι θεωρίες εκφράζονται στις εκκλήσεις της αστικής πολιτικής και των φορέων της (ακόμα και στο συνδικαλιστικό κίνημα) περί αναγκαιότητας αύξησης της γυναικείας συμ-μετοχής σε μια σειρά θεσμούς, χωρίς καμία αναφορά σε ταξικά χαρακτηριστικά, παρουσιά-ζοντας αυτή τη συμμετοχή στενά ως στοιχείο ανταγωνισμού ανάμεσα στον άντρα και τη γυναίκα. Ειδικότερα, προβάλλουν την ανάδειξη γυναικών σε διοικήσεις επιχειρήσεων, ομίλων, θεσμικών κέντρων, ως στοιχείο ισότητας των δύο φύλων. Προτείνουν ως μέτρο
την ποσόστωση στη συμμετοχή των γυναικών στα «κέντρα λήψης αποφάσεων».
Στην πράξη, για την πλειοψηφία των γυναικών που ανήκουν στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα το δικαίωμα του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι» παραμένει σε μεγάλο βαθμό τυπικό ή, καλύτερα, υπό τη χειραγώγηση της καπιταλιστικής εξουσίας..."
*Απόσπασμα από τη Θέση 59, από το κεφάλαιο : Οι γυναίκες και η νεολαία των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων στην Κοινωνική Συμμαχία... Η δράση του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος και η Κοινωνική Συμμαχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου