"... Φυσικά, οι προσωρινές συμφωνίες είναι πιθανές μεταξύ των καπιταλιστών και μεταξύ των κρατών. Από αυτή την άποψη οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης είναι πιθανές ως συμφωνία μεταξύ των Ευρωπαίων καπιταλιστών ... αλλά με ποιο σκοπό; Μόνο με σκοπό από κοινού να καταπνίξουν τον σοσιαλισμό στην Ευρώπη, από κοινού να προστατεύουν
την αποικιακή λεία ενάντια στην Ιαπωνία και την Αμερική, που έχουν μείνει άσχημα απέ-
ξω από το μερίδιό τους από το παρόν χώρισμα των αποικιών, και την αύξηση της δύναμης αυτών που η δύναμή τους κατά τη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών ήταν ασήμαντα γρηγορότερη από την οπισθοδρομική και μοναρχική Ευρώπη,και που τώρα γίνεται γεροντική. Συγκρινόμενη με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η Ευρώπη συνολικά δείχνει οικονομική στασιμότητα. Στην παρούσα οικονομική βάση, δηλαδή, κάτω από τον καπιταλισμό,οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης θα σήμαιναν της οργάνωση της αντίδ-ρασης για να καθυστερηθεί η γρηγορότερη ανάπτυξη της Αμερικής. Οι φορές που όταν
η αιτία της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού συνδέθηκαν μόνο με την Ευρώπη μόνον
έχουν φύγει για πάντα.
Οι Ενωμένες Πολιτείες του Κόσμου ( και όχι της Ευρώπης μόνο) είναι η κρατική μορφή
της ενοποίησης και της ελευθερίας των εθνών που εμείς συνδέουμε με τον σοσιαλισμό -
για την ολική εξαφάνιση του κράτους ,συμπεριλαμβανομένου και του δημοκρατικού.
Ως ξεχωριστό σύνθημα, εντούτοις, το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών του Κόσμου
θα ήταν μετά βίας σωστό, πρώτον, επειδή συγχωνεύεται με τον σοσιαλισμό' δεύτερον, επειδή μπορεί να ερμηνευθεί λανθασμένα και να σημαίνει ότι η νίκη του σοσιαλισμού
σε μια μόνη χώρα είναι αδύνατη, και μπορεί επίσης να δημιουργήσει εσφαλμένες αντι-λήψεις ως προς τις σχέσεις μιας τέτοιας χώρας με τις άλλες.
Η άνιση οικονομική και πολιτική ανάπτυξη είναι ένας απόλυτος νόμος του καπιταλισμού.
Ως εκ τούτου, η νίκη του σοσιαλισμού είναι πιθανή πρώτα στις διάφορες ή ακόμα και σε
μια καπιταλιστική χώρα μόνο.Αφού έχει απαλλοτριώσει τους καπιταλιστές και έχει οργα-νώσει τη δική του σοσιαλιστική παραγωγή, το νικηφόρο προλεταριάτο εκείνης της χώρας
θα εγερθεί ενάντια στον υπόλοιπο κόσμο-τον καπιταλιστικό κόσμο-ελκύοντας στον αγώνα του τις καταπιεσμένες τάξεις άλλων χωρών,προκαλώντας εξεγέρσεις σε εκείνες τις χώρες ενάντια στους καπιταλιστές, και σε περίπτωση ανάγκης χρησιμοποιώντας ακόμα και ένο-
πλη δύναμη ενάντια στις εκμεταλλεύτριες τάξεις και τα κράτη τους.
Η πολιτική μορφή μιας κοινωνίας όπου το προλεταριάτο είναι νικηφόρο στην ανατροπή
της αστικής τάξης θα είναι ένα δημοκρατικό πολίτευμα, το οποίο όλο και περισσότερο θα συγκεντρώνει τις δυνάμεις του προλεταριάτου ενός ορισμένου έθνους ή εθνών, στον αγώ-
να ενάντια στα κράτη που δεν έχουν μεταπηδήσει ακόμα στον σοσιαλισμό. Η κατάργηση των τάξεων είναι αδύνατη χωρίς μια δικτατορία της καταπιεσμένης τάξης, του προλετα-ριάτου. Μια ελεύθερη ένωση των εθνών του σοσιαλισμού είναι αδύνατη χωρίς ένα λίγο
πολύ παρατεταμένο και επίμονο αγώνα των σοσιαλιστικών δημοκρατιών ενάντια των οπισθοδρομικών κρατών..."
*Απόσπασμα από άρθρο του Β.Ι.Λένιν, το οποίο δημοσιεύθηκε στις 23 Αυγούστου 1915
την αποικιακή λεία ενάντια στην Ιαπωνία και την Αμερική, που έχουν μείνει άσχημα απέ-
ξω από το μερίδιό τους από το παρόν χώρισμα των αποικιών, και την αύξηση της δύναμης αυτών που η δύναμή τους κατά τη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών ήταν ασήμαντα γρηγορότερη από την οπισθοδρομική και μοναρχική Ευρώπη,και που τώρα γίνεται γεροντική. Συγκρινόμενη με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η Ευρώπη συνολικά δείχνει οικονομική στασιμότητα. Στην παρούσα οικονομική βάση, δηλαδή, κάτω από τον καπιταλισμό,οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης θα σήμαιναν της οργάνωση της αντίδ-ρασης για να καθυστερηθεί η γρηγορότερη ανάπτυξη της Αμερικής. Οι φορές που όταν
η αιτία της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού συνδέθηκαν μόνο με την Ευρώπη μόνον
έχουν φύγει για πάντα.
Οι Ενωμένες Πολιτείες του Κόσμου ( και όχι της Ευρώπης μόνο) είναι η κρατική μορφή
της ενοποίησης και της ελευθερίας των εθνών που εμείς συνδέουμε με τον σοσιαλισμό -
για την ολική εξαφάνιση του κράτους ,συμπεριλαμβανομένου και του δημοκρατικού.
Ως ξεχωριστό σύνθημα, εντούτοις, το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών του Κόσμου
θα ήταν μετά βίας σωστό, πρώτον, επειδή συγχωνεύεται με τον σοσιαλισμό' δεύτερον, επειδή μπορεί να ερμηνευθεί λανθασμένα και να σημαίνει ότι η νίκη του σοσιαλισμού
σε μια μόνη χώρα είναι αδύνατη, και μπορεί επίσης να δημιουργήσει εσφαλμένες αντι-λήψεις ως προς τις σχέσεις μιας τέτοιας χώρας με τις άλλες.
Η άνιση οικονομική και πολιτική ανάπτυξη είναι ένας απόλυτος νόμος του καπιταλισμού.
Ως εκ τούτου, η νίκη του σοσιαλισμού είναι πιθανή πρώτα στις διάφορες ή ακόμα και σε
μια καπιταλιστική χώρα μόνο.Αφού έχει απαλλοτριώσει τους καπιταλιστές και έχει οργα-νώσει τη δική του σοσιαλιστική παραγωγή, το νικηφόρο προλεταριάτο εκείνης της χώρας
θα εγερθεί ενάντια στον υπόλοιπο κόσμο-τον καπιταλιστικό κόσμο-ελκύοντας στον αγώνα του τις καταπιεσμένες τάξεις άλλων χωρών,προκαλώντας εξεγέρσεις σε εκείνες τις χώρες ενάντια στους καπιταλιστές, και σε περίπτωση ανάγκης χρησιμοποιώντας ακόμα και ένο-
πλη δύναμη ενάντια στις εκμεταλλεύτριες τάξεις και τα κράτη τους.
Η πολιτική μορφή μιας κοινωνίας όπου το προλεταριάτο είναι νικηφόρο στην ανατροπή
της αστικής τάξης θα είναι ένα δημοκρατικό πολίτευμα, το οποίο όλο και περισσότερο θα συγκεντρώνει τις δυνάμεις του προλεταριάτου ενός ορισμένου έθνους ή εθνών, στον αγώ-
να ενάντια στα κράτη που δεν έχουν μεταπηδήσει ακόμα στον σοσιαλισμό. Η κατάργηση των τάξεων είναι αδύνατη χωρίς μια δικτατορία της καταπιεσμένης τάξης, του προλετα-ριάτου. Μια ελεύθερη ένωση των εθνών του σοσιαλισμού είναι αδύνατη χωρίς ένα λίγο
πολύ παρατεταμένο και επίμονο αγώνα των σοσιαλιστικών δημοκρατιών ενάντια των οπισθοδρομικών κρατών..."
*Απόσπασμα από άρθρο του Β.Ι.Λένιν, το οποίο δημοσιεύθηκε στις 23 Αυγούστου 1915
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου